افق روشن
www.ofros.com

نظامی امنیتی کردن اقتصاد همراه با تشدید سرکوبی


زینت میرهاشمی                                                                                                   دوشنبه ١۴ تیر ١٣٨٩

روز ٣ خرداد مردم خرمشهر با شعار «بیکاری، بیکاری» مانع سخنرانی احمدی نژاد شدند و بر سیاست عوامفریبانه و گداپروری او خط بطلان کشیدند. این رویداد در سفرهای تبلیغاتی احمدی نژاد که با ژستی تحقیرانه و پوپولیستی همراه است، علیرغم جو امنیتی شدید، بارها اتفاق افتاده و برگزیده ولی فقیه با شعارها و اعتراضهای مردمی مورد استقبال قرار گرفته است. قبل از خرمشهر، در ٢۵ اردیبهشت ١٣٨٩ در کاشان، احمدی نژاد هنگام افتتاح کارخانه خودروسازی با شعارهای اعتراضی مردم رویرو شد. طوری که نماینده ولی فقیه و امام جمعه کاشان از شعارهای داده شده علیه احمدی نژاد ابراز ناراحتی کرد و گفت شعارهای داده شده «اعتبار و حیثیت مراسم را زیر سوال بردند و سفر را به کام رئیس جمهور و ..تلخ کردند.» این عضو خبرگان رهبری خواستار «عذرخواهی مکتوب» معترضان از احمدی نژاد شد.
بر اساس داده های آماری نهادهای حکومتی که مسلما آمار واقعی زا بیان نمی کنند، طی سالهای اخیر، به برکت سیاستهای چپاولگرانه خصوصی سازی که به کام نهادهای نظامی مانند سپاه و بسیج و ...ریخته می شود، اقتصاد شبه دولتی شکل گرفته و فقر و فاصله طبقاتی تشدید شده است.
روز سه شنبه ٢۵ خرداد رسانه های جمعی اعلام کردند که:«قراردادهای توسعه شش فاز گازی میدان پارس جنوبی در مراسمی با حضور محمود احمدی‌نژاد به کنسرسیومی مرکب از وزارت نفت، سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران، شرکت دولتی پتروپاس و قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا واگذار شد.» این واگذاری به شکل احمدی نژادی و بدون «تشریفات مناقصه» انجام گرفته است در مراسم امضای این قرارداد محمود احمدی نژاد گفت:«باور من این است ما می‌توانیم با سه برابر سرعت فعلی ایران را بسازیم و الگوهای خود را داشته باشیم». این ادعای مسخره در حالی بیان می شود که همه وعده های احمدی نژاد به حبابی پوچ تبدیل شده است.
قرارگاه خاتم الانبیا بازوی صنعتی سپاه پاسداران به شمار می رود. احمدی نژاد وانمود می کند که قطعنامه های شورای امنیت «کاغذ پاره ای» بیش نیست و به همین دلیل این گونه با دست باز با شرکتهای نظامی قرارداد می بندد و جای پای آنها را در اقتصاد محکم تر می کند. بر اساس نظرات کارشناسان اقتصادی تحریمهای شورای امنیت و کشورهای صنعتی اثرات زیادی بر رژیم داشته است و سرمایه گذاران خارجی علیرغم وعده های شیرین و کارتهای دعوت رژیم، به دلیل عدم امنیت حاضر به سرمایه گذاری در ایران نیستند.
اقتصاد شبه دولتی و رانتی که با رشد سرسام آور سپاه و نهادهای نظامی همراه است بیش از هر زمان زندگی و معیشت مردم را آسیب پذیر کرده و فقر را گسترش داده است.
روز شنبه ٨ خرداد روزنامه شرق از قول رییس مرکز آمار ایران می نویسد:«به گفته عادل آذر، امروز به دلیل مشکل بیکاری، تورم و نیز عدم کنترل نقدینگی، با وجود منابع عظیمی که در کشور وجود دارد، بیش از ده میلیون نفر جمعیت ما زیر خط فقر مطلق و بیش از ٣٠ میلیون نفر از آنها، زیر خط فقر نسبی به سر می برند.» با وجود آن که کارگزاران رژیم هنوز تعریف دقیق و شفافی از فقر مطلق و نسبی ارایه نداده اند، بر اساس گفته این مقام دولتی حداقل ٣٠ میلیون ایرانی در زیر خط فقر زندگی می کنند.
رشد آمار بیکاری به ویژه در میان جوانان افزایش چشمگیری داشته است. هنگامی که احمدی نژاد سر کار آمد یکی از طرحهای خود برای پایین آوردن نرخ بیکاری را «بنگاههای زودبازده» اعلام کرد. «مطابق برخی آمارها تاکنون ٢٢٠ هزار میلیارد ریال اعتبار بانکی به این طرح اختصاص یافته است. اما هنوز نقش این بنگاه‌ها در افزایش تولید ناخالص داخلی ایران مشخص نیست.»(روزنامه آرمان، ٢٧ خرداد ١٣٨٩) در حالی که کارشناسان اقتصادی رژیم، بر عدم بازدهی و بی بیهوده بودن این طرح اعتراف می کنند.
رئیس مرکز نوسازی و بودجه وزارت کار، روز ٢٦ خرداد در گفتگو با خبرگزاری دولتی فارس از ناکارایی این بنگاهها پرده برداشت. وی گفت:«در صورت عدم رسیدگی به وضعیت بنگاهها خطر ریزش ٩۵ درصدی بنگاههای زودبازده وجود دارد، در صورتی که این اتفاق رخ دهد در کنار نزدیک به 3 میلیون بیکار باید برای دو سال اینده علاوه بر رشد طبیعی نیروی کار، ریزش افراد شاغل در بنگاهها را نیز اضافه کرد.»

نرخ پایین ارزش صادرات ایران
رشد شتابنده واردات از جمله دستاوردهای اقتصاد شبه دولتی و رانتی با تکیه بر حمایتهای مستقیم دولت است. نتیجه این افزایش، عدم رقابت واحدهای تولیدی در داخل و رکود آن و در نتیجه تعطیلی مداوم واحدهای تولیدی است. کمتر روزی در رسانه ها جمعی از تعطیلی واحدهای تولیدی حرفی زده نمی شود. در جدالهای درونی باندهای حکومتی گوشه ای از این اوضاع فاجعه بار اقتصادی رو می شود.
در سرمقاله روزنامه اقتصاد ١٣ حرداد، از پایین بودن ارزش صادرات ایران در میان چند کشور که تصورش نمی رود پرده برداری می شود. نویسنده از قول لاریجانی، رئیس مجلس رژیم می نویسد که:«ارزش صادرات مالزی ١٢٩ میلیارد دلار و ارزش صادرات کره جنوبی ٣۶۵ میلیارد دلار بوده است. در حالی که ارزش صادرات صنعتی ایران ١١ میلیارد دلار بوده است.» این سرمقاله نویس ادامه می دهد که «ارزش صادرات صنعتی کره جنوبی ٣٣ برابر و ارزش صادرات صنعتی مالزی حدود ١١ برابر ایران بوده است.» در چند ماه گذشته و در حالی که طرح «هدفمند کردن رایانه ها»، که همان حذف یارانه ها است هنوز اجرا نشده، زندگی کارگران و مزدبگیران ایران چندین برابر فلاکتبار تر شده است. کارگران و مزدبگیران ایران در مقابل این تعرض به سطح زندگی و معیشتشان بارها دست به اعتراض زده اند و حکومت علاوه بر سرکوب اعتراضهای کارگری دست به دستگیری فعالان کارگری زده است.
عفو بین الملل از روز ١۴ خرداد کمپینی را برای آزادی سعید ترابیان و رضا شهابی از اعضای هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد تهران و حومه که در تهران دستگیر شده اند و تا کنون اطلاعی از آنان در دسترس نیست آغاز کرد.
در این فراخوان گفته شده که؛ ما خواهان آزادی فوری سعید ترابیان و رضا شهابی و پایان دادن بدون قید و شرط به زندان منصور اسانلو و ابراهیم مددی هستیم. کلیه کارگران زندانی و زندانیان سیاسی در ایران باید فوری و بی قید و شرط آزاد گردند!
بنا به خبر کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، روز پنج شنبه ۲۰ خرداد خسرو بوکانی به اتهام عضویت در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در شعبه اول دادگاه انقلاب ارومیه، محاکمه شد.
خسرو بوکانی از فعالان کارگری شهر نقده روز ۲۷ بهمن سال گذشته توسط حفاظت اطلاعات سپاه پاسداران دستگیر شد. به گزارش دانشجویان سوسیالیست دانشگاههای ایران، روز شنبه ٢٢ خرداد بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و عضو کمیته پیگیری برای ایجاد تشکل آزاد کارگری در تهران دستگیر و به زندان اوین منتقل شده است.
بهنام ابراهیم زاده کارگر لوله سازی پلی تکنیک شورآباد شهر ری است، که در اول ماه مه سال گذشته هنگام برگزاری مراسم در پارک لاله تهران دستگیر شده بود.
به گزارش آژانس ایران خبر، رای بیدادگاه رژیم در شهر اهواز در روز ١٠ خرداد به پژمان رحیمى از فعالان کارگرى خوزستان ابلاغ شد. وی در دادگاه عمومى اهواز در تاریخ ۲۸ فروردین به اتهام اخلال در نظم به یک سال حبس و ۴۰ ضربه شلاق محکوم شده بود.

زینت میرهاشمی - اول تیر ١٣٨٩

Zinat_mirhashemi@yahoo.fr