بیش از دو هفته از قیام طبقه کارگر در انگلستان می گذرد. بی بی سی بنگاه قلب واقعیات و دروغ پراکنی دولت انگلیس، آشکارا به تناقض گویی افتاده است." روشنفکران سرمایه" به دفاع از دموکراسی سردرگم شده اند: اینها معترض نیستند، شورشگرند! مغازه های مردم را غارت می کنند، ساختمان ها را آتش می زنند ....دیوید کامرون آنها را تبهکار خواند. اسقف منچستر اخلاقیات را به میان کشید، مجلس عوام پریشان حال معترضان را اراذل و اوباش نامید. پلیس هار و قاتل انگلیس که چند روز قبل جوان تاتنهامی را در روز روشن کشت، با رحم و مروت خوانده شد. پلیسی که در طی سه سال بیش از ٣٠٠ نفر را به قتل رسانده است. به عنوان یک کارگر اعلام میکنم همه این جوانان، اراذل و اوباش، شورشگران از هم طبقه ای های من، از هم جنسان و فرزندان من هستند.
وقتی کار نیست و بیکاری را بر فرزندان ما تحمیل میکنند، وقتی گرانی و بالا رفتن هزینه ها اینقدر زیاد می شود که فرزندان ما از امکان دانشگاه، ورزش و تفریح محروم می شوند؛ وقتی تبعیض و سرکوب باشد و بانکدارها، میلیاردرها،اسقف ها و صاحبان قدرت و ثروت به طور قانونی ، مشروع و آشکارا از طبقه کارگر دزدی میکنند و بهره جانشان و کارشان را می مکند و بالا می کشند؛ وقتی که مطالبات و نیازهای انسانی طبقه کارگر در بن بست سازو کارهای دموکراسی در دالان های کور بوروکراسی گم و گور و غیرقابل دسترس می شود، کشمکش طبقاتی نارچارا به شکل قیام و شورش بروز میکند. آنها علنا به ما پابرهنگان می گویند: یا پولدار شوید یا بمیرید! اما ما دوزخیان زمین نخواهیم مرد. ما اراذل و اوباش گوشه ای از خشم خود را در لندن و منچستر و بریستول و تاتنهام به شما نشان دادیم. همچنان که در خیابانهای پاریس و برلین و لیسبون و مادرید و آتن و قاهره و دمشق و هر روز در یک نقطه از این دنیای وارونه خشم و بیزاریمان را نشان می دهیم. ما به خوبی بیاد داریم زمانی را که معدنچیان اعتصاب کرده بودند و پلیسهای وحشی مارگارت تاچر رهبرانشان را شبانه و در خانه های خود بازداشت کردند. و امروز می بینیم که چگونه جوانی را که یک بطری از مغازه برداشته در دادگاه های دو دقیقه ای مستقر در کانکس های کنار خیابان به سالها زندان محکوم میکنند.
دموکراسی تعبیر سرمایه داری از آزادی است. این آزادی تا جایی مجاز است که به ساحت مقدس مالکیت خصوصی اسائه نکرده باشد وگرنه تمام لاف زنی های رسانه های مزدور و دست ساز و شخصیت ها و کاراکترهای صاحب تریبون، در دفاع از حقوق انسان و "دموکراسی بازار آزاد" باد هوا شده و در یک روز دود میشود.
این دموکراسی به درد خودشان میخورد. امروز سرمایه داری به چنان بحران و بن بستی رسیده که امثال کامرون و میلیبند در کشور مهد سرمایه داری هیچ جوابی به مطالبات جامعه انگلستان ندارند. حتی قادر به تامین زندگی برده واری که خود برای بردگان مزدی رقم زده اند هم نیستند. این زایش بزرگ که از شرق طلوع کرده است غرب را نیز درخواهد نوردید. دیری نخواهد گذشت که گورکنان سرمایه داری ترانه آزادی و برابری، صلح و رفاه جهانی را برای بشریت به آواز شادی سرخواهند داد.
شاپور احسانی راد - ۴ شهریور٩٠
اتحادیه آزاد کارگران ایران