جوانان، مردان و زنان شجاع در سراسر کشور اعتراضات خود را در برابر یورش وحشیانه پاسداران، بسیجی ها و لباس شخصی های تروریست اسلامی تداوم می بخشند. هزاره هایی که همواره در پهنه ی سرزمین خود، با فقر، تبعیض، تحقیر و مرگ، زندگی می کردند، ترور دولتی ژینای عزیز، آتش زیر خاکستر را از یک طرف برای همبستگی در ارتباط با حقوق اولیه و ابتدایی زنان و از طرف دیگر، علیه ستم، محرومیت و نابرابری روزافزون اجتماعی، فوران و در همه جا منفجر ساخت. ولی این جنبش با همه ی فراز و نشیب های خود که دلیرانه خروشان می شود و می جنگد و جهانی از برابری اجتماعی را فریاد می آورد، بقا خواهد داشت. بقای این جنبش سراسری در اوج گیری و نوسانات مقطعی و موقتی آن است و اینگونه نیز تداوم خواهد داشت و خواب خوش را از رژیم تبهکار جمهوری اسلامی برخواهد گرفت. تا زمانی که معترضان دلیر علیه نابرابری و استثمار در مرحله ی اعتلای انقلابی می رزمند، نظام اسلامی سرمایه با آنکه تضعیف می شود، لیکن بر دو پای ناتوان خود می ایستد. زیرا از دیدگاه منطق جامعه شناختی، موازین اساسی انقلاب فراهم نگشته است، بنابراین سرنگونی حاکمیت اسلامی به زمان بیشتری نیاز خواهد داشت. تمام انقلابات در سراسر جهان اینگونه بوده اند، زیرا شرایط اعتلای انقلابی، موجب سرنگونی نخواهد گشت، به استثنای آنکه رژیم چنج و یا تغییرات مخملی جای آنرا بگیرد. در نتیجه این منطق طبیعی و عادی هر انقلاب است و انقلابیون ایران کاملن بدان آگاهی دارند که سرنگونی زمانی میسر می شود که لنین در کتاب "بیماری کودکی..." آنرا به شیوه ی روشن و بصورت علمی توضیح داده است که در مقاله ی قبلی ام به نام "خیزش توفنده ی سراسری..." بدان اشاره نموده و در اینجا از تکرار آن خودداری می نمایم. هنوز تضاد در بالایی ها به آن درجه ای نرسیده است که نتوانند همچون سابق حکومت نمایند، هنوز تضاد در سیستم اداری جمهوری فاسد اسلامی و بویژه در ماشین دولتی آن آشکار نگردیده است و در پائینی ها هنوز سازماندهی بر مبنای تشکل های انقلابی صورت عملی به خود نگرفته و هنوز اعتصابات سراسری کارگران تحقق نگشته است. ولی همین جنبش اعتلای انقلابی چنین مرحله ای را به حکومت تحمیل خواهد کرد که بطور طبیعی با مبارزات همه جانبه، شجاعانه، همراه با سازماندهی و تشکل یابی هر چه بیشتر محقق خواهد گشت. بنابراین اعتلای انقلابی، سرنگونی را مهیا نمی کند، ولی نقطه عطف و مرحله ی آغازین آن است. هر زمان شرایط فوق آماده شوند، در چنین پروسه ای است که جنبش اعتلای انقلابی به وضعیت انقلابی مبدل خواهد گشت و فقط در چنین مرحله و شرایطی است که سرنگونی مهیا گریده و احتمال تحقق و پیروزی آن به ثمر خواهد رسید.
مواظب توطئه های حاکمیت اسلامی باشیم!
اوج ترفندهای رژیم بیش از بیش در شرایط "اعتلای انقلابی" صورت می گیرد، زیرا در دوره ی "وضعیت انقلابی"، رژیم در بیماری و بحران فزاینده قرار دارد و به دلیل تضادهای درونی قادر نیست توطئه های گسترده ای را علیه جنبش اعتراضی انجام دهد. ولی در شرایط "اعتلای انقلابی" با آنکه ضعیف به نظر می رسد، ولی هنوز کاملن بر روی دو پای خود ایستاده است. در نتیجه جنبش نباید دچار اشتباهاتی گردد که موجبات توطئه های هر چه بیشتر حاکمیت اسلامی را فراهم سازد.
سازماندهی کمیته ها و شوراهای محلات باید کاملن موازین امنیتی را در نظر گیرد و هسته های اصلی و یا ترکیب آن از افراد قابل اعتمادی باشد که کاملن در زمینه ی پیشبرد برنامه های انقلابی شناخته شده می باشند و آنرا در عمل اثبات کرده اند. در شرایط "اعتلای انقلابی" باید از هر گونه مبارزه ی مسلحانه در تظاهرات توده ای علیه رژیم خونخوار اسلامی بطور جدی جلوگیری شود، زیرا در چنین دوره ای که رژیم توان ایستاده گی بر روی دو پای خود را دارد، ترفند و توطئه علیه جنبش اعتراضی رواج روزمره خواهد داشت. بویژه آنکه جنبش اعتلایی ما فعلن فاقد سازماندهی و تشکل های منسجم و متفاوت توده ای استـ هرگونه عملی ساختن این شیوه از مبارزه می تواند اراده ی به رگبار بستن جنبش اعتراضی را تسهیل نماید. مبارزه مسلحانه حتا بصورت هسته های چریکی، فقط به فقط در مرحله ی "موقعیت انقلابی" می تواند محقق گردد. شوراهای محلات و یا هر کمیته ای که تا کنون در نقاط مختلف کشور بوجود آمده اند، به خوبی بدین مسائل واقف اند. آنها ثابت کرده اند، که از جامعه و تضادهای نهفته در آن را می شناسند، چرا که همه ی شعارها در دل جنبش اعتلایی از درون کشور برخاسته اند، خروش اعتراضی درون کشور است که نه فقط با جمهوری فاسد اسلامی ایران، بلکه با داد و فریادهای توخالی سلطنت طلبان ورشکسته و نیز با مجاهدین اسلامی نیز مرزبندی نمودند. بعلاوه کشورهای امپریالیست غربی و شرکا خواهان سرنگونی رژیم جمهوری اسلامی نبوده و فقط بدنبال اصلاحات بویژه در رابطه با حجاب می باشند. از این جهت است که محتوای واقعی جنبش اعتلایی ما را از نظر دور می سازند و یا در فرانسه روزنامه ها و مجلات بورژوایی که در محور استثمار سرمایه علیه نیروی کار فعالیت دارند، بطور مداوم شعارهای انقلابی را حتا بوسیله ی مزدبگیران ایرانی خویش، مخفی نموده و آنرا از محتوای واقعی خود خارج می سازند. آنها جنبش اعتلای انقلابی مردم ایران را فقط بیش از بیش در ارتباط با حقوق زنان شجاع ما منعکس می کنند و حتا شعار علیه سلطنت طلبان را بمثابه ی "مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر" را نادیده می انگارند. زیرا آنها در پی پوشش دادن به نیروهای بورژوایی می باشند و حداکثر در لباس سوسیال دموکرات آراسته می شوند که دقیقن با سیاست های کشورهای امپریالیستی تدقیق شده است. به این دلیل ساده که جمهوری اسلامی ایران هیچگاه نمی تواند ضد امپریالیست باشد. زیرا امپریالیسم همان نظام سرمایه داری در مرحله ی متکاملتر و عالی تری از آن است. نظام اسلامی ایران نیز نماینده ساختار سرمایه داری است. فقط نیروهای ضد سرمایه داری می توانند ضد امپریالیست باشند. جمهوری اسلامی ایران نه بر ضد محتوا و ساختمان سرمایه داری، بلکه با ارائه ی شکل سیاسی آن دارای تضاد می باشد و این اختلاف درونی نظام سرمایه داری است. بنابراین آنها در تند پیچ های اجتماعی، مستقیم و یا غیر مستقیم پشتیبان یکدیگرند. حتا دولت اشغالگر اسرائیل، موجودیت جمهوری اسلامی را به نفع خود ارزیابی می نماید و در نهایت خواهان بقای رژیم اسلامی در ایران است. مگر نه اینکه گسترش مناسبات و ارتباط با بعضی کشورهای مهم در منطقه را به دلیل سیاست های اتخاذ شده از طرف جمهوری اسلامی بدست آورده است. بنابراین دفاع همه ی این کشورها صوری و غیر واقعی است.
امروزه کردستان در حملات نظامی جمهوری اسلامی قرار دارد و این منطقه ی آگاه که چشم و چراغ جنبش انقلابی ایران است، دیگر همانند سال های ۱۳۵٨ و... تنها نیست. کردستان انقلابی در همبستگی سراسری قرار دارد و مبارزه تا پیروزی نهایی ادامه خواهد داشت. با تمام وجود به یاری جنبش انقلابی کردستان بشتابیم.
احمد بخردطبع
اول آذر ۱۴۰۱ ـ ۲۲ نوامبر ۲۰۲۲