کولبری در زمستان: ۹ کشته و مصدوم، کولبر ۱۴ ساله مفقودالاثر است
تلاش‌ها برای یافتن فرهاد خسروی کولبر ۱۴ ساله‌ای که از شامگاه دوشنبه در ارتفاعات ته‌ته در برف و کولاک مفقود شده امروز چهارشنبه ۲۷ آذر نیز به نتیجه نرسید. طی دو هفته اخیر ۹ کولبر در نوار مرزی استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر تیراندازی ماموران یا در برف و بوران کشته و مصدوم شده‌اند.
سه کولبر شامگاه دوشنبه ۲۵ آذر در ارتفاعات ته‌ته در هورامان در برف و کولاک دچار سانحه شدند. آزاد خسروی (۱۷ ساله) جان باخت، فرهاد، برادر چهارده ساله او در برف و کولاک مفقود شده و حسین کرمی هم مصدوم شده که تحت درمان قرار دارد. محمد محمدی رییس جمعیت هلال احمر استان کردستان در مصاحبه با خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) درباره عملیات امداد برای نجات کولبرانی که در برف و کولاک گرفتار شده بودند گفت:
«از صبح روز گذشته عملیات امداد برای نجات جان سه نفر گرفتار در برف و کولاک در گردنه ته ته شروع شد که طی آن دو نفر از این افراد توسط امدادگران هلال احمر پیدا شدند. متاسفانه یک نفر از حادثه‌دیدگان، هنگام جابه جایی و انتقال به پایین جان خود را از دست داد و یک نفر دیگر هم تحویل بیمارستان سروآباد شد.»
در دو روز گذشته در شبکه‌های اجتماعی فراخوان‌هایی برای یافتن فرهاد خسروی منتشر شده است. صدها تن از مردم منطقه مریوان (زادگاه فرهاد خسروی) و هورامان به محل سقوط او رفته و جست‌وجو را آغاز کرده‌اند.
هیات کوهنوردی و صعودهای ورزشی مریوان نیز اعلام کرد که ۱۷ کوهنورد با تجربه در ارتفاعات ته‌ته در جست‌وجوی کولبر سانحه دیده‌اند اما ردی از او نیافته‌‌اند. این هیات تاکید کرد فردا تیم دیگری را برای ادامه جستجو راهی منطقه خواهد کرد.
تنها در دو هفته گذشته ۹ کولبر کشته یا مجروح شده‌اند. «کوله‌برنیوز» یک کانال تلگرامی حمایت از حقوق کولبران اسامی قربانیان دو هفته اخیر را اعلام کرده است. بر این اساس هادی حسینی در منطقه سردشت، عزیز معروفی در منطقه اشنویه و مهدی یوسفی در منطقه مریوان بر اثر شلیک مستقیم ماموران جان خود را از دست داده‌اند. هدایت محمودی در منطقه سردشت، علی صابری در منطقه پیرانشهر، یادگار اسماعیلی در بانه، جلال خالدی در پیرانشهر و یعقوب رضائی در مریوان بر اثر شلیک مستقیم ماموران مجروح شده‌اند.
منصور مرادی نماینده مریوان در مجلس در واکنش به مدفون شدن کولبران در بهمن گفت:
«ما بارها وضعیت کولبران را به مجلس تذکر داده‌ایم و این مشکل را پیگیری کرده‌ایم، اما این مساله و بحث اشتغال آنها به عهده رییس جمهوری است. در واقع رییس جمهوری باید به فکر کولبران باشد تا این اتفاقات رخ ندهد.»
مرادی در انتقاد از عدم سرمایه‌گذاری در استان کردستان و نبود صنایع و شغل در این استان گفت:
«استان کردستان پتانسیل‌ها و استعدادهای زیادی دارد، ولی هیچ کارخانه‌ای در منطقه ما وجود ندارد و جاده‌ها همچنان جاده‌های جنگی هستند. حتی جاده‌های بین استانی و شهرستانی همچنان خاکی بوده و آسفالت نشده است. در این استان حتی اشتغال پایدار وجود ندارد و درآمدهای ما همان درآمدهای محلی و کوله‌بری است.»
بیشترین تعداد کولبران متعلق به استان‌های غربی و شمال غربی ایران است. کولبران در مناطق مرزی استان‌های کردنشین ایران با مشکلات بسیاری برای امرار معاش روبه‌رو هستند: صعب‌العبور بودن راه‌های کوهستانی، خطر سقوط، سرمازدگی، گیر افتادن در زیر بهمن و تیراندازی نیروهای انتظامی مرزبانی و سپاه به آنها.
*************
تجمع اعتراضی بازنشستگان، معلمان در همبستگی با بازنشستگان تحصن می‌کنند
بازنشستگان قصد دارند برای اعتراض به وضعیت معیشتی خود دوشنبه ۲ دی مقابل مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه تجمع کنند. تجمع قبلی بازنشستگان روز ۱۹ آبان با دخالت ماموران امنیتی به خشونت کشیده و از ادامه آن جلوگیری شد. شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از معلمان خواسته است در همبستگی با بازنشستگان، در مدارس تحصن کنند.
حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد بازنشستگان با درآمد حداقل زندگی می‌کنند. حداقل حقوق بازنشستگان صندوق‌های بازنشستگی یک میلیون و ۵۸۵ هزار تومان است. این در حالی است هزینه سبد معاش در شهریور ماه از مرز ۸ میلیون تومان عبور کرده است.
«انجمن صنفی بازنشستگان کشوری» در فراخوان تجمع نوشته است:
«پیرو اطلاعیه قبلی به استحضار کلیه بازنشستگان فرهنگی، کشوری و تامین اجتماعی می‌رساند برای اعتراض به عدم اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری و همترازی حقوق و همچنین عدم اجرای رای دیوان محاسبات و همچنبن اعتراض به عدم افرایش حقوق سالیانه برابر نرخ تورم، ما بازنشستگان ساعت ۱۰ صبح روز دوشنبه ۲ دی ماه مقابل مجلس و سازمان برنامه و بودجه تجمع اعتراضی برگزار نموده و خواهان خواسته‌های قانونی مان می‌باشیم.»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران در بیانیه‌ای به تاریخ ۲۶ آذر ۹۸ با اشاره به اعتراض و تجمعات مستمر بازنشستگان علیه فقر و سطح پائین زندگی و تاکید آنها بر گرفتن حق خود نوشته است آنها بازایستادگانند نه بازنشستگان.
به نظر نویسندگان بیانیه، زندگی امروز بازنشستگان فرهنگی، زندگی پیش‌روی فرهنگیان و شاغلان است و نتیجه گرفته‌اند: «پس ضروری است که به یاری این عزیزان و آینده‌ی تمام نمای خود بشتابیم.»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان از معلمان خواسته است زنگ دوم روز دوشنبه دوم دی را در همه مقاطع تحصیلی از رفتن به کلاس درس خودداری کرده و در دفتر مدرسه تحصن کنند.
آنها خطاب به مسئولان افزوده‌اند:
«در پایان به مسئولان ارشد نظام و نیروهای امنیتی گوشزد می‌نماییم شما که مدعی به رسمیت شناختن اعتراضات مسالمت‌آمیز هستید و همه روزه در خبرهای تصویری صداوسیما از اعتراضات به حق سایر کشورها داد سخن می‌رانید، از رویه گذشته خود دست بردارید و اعتراضات را با کشتار، سرکوب و زندان جواب ندهید. اگر قرار بود مردم و فرهنگیان با این سرکوب‌ها از حقوق خود دست بردارند، بعد از سرکوب تجمعات و تحصن‌ها در طول این سال‌ها، فرهنگیان باید مرعوب شده و دست از مطالبه‌گری بر می‌داشتند اما بدانید که امروز جنبش معلمان بالنده‌تر و مصمم‌تر از قبل برای تحقق عدالت، آزادی و رفع تبعیض و فقر پا به میدان نهاده‌است.»
شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران به سرکوب اعتراضات آبان ۹۸ نیز اشاره و تاکید کرده است:
«آری! امروز اگرچه بخاطر سرکوب وضعیت معیشتی اکثریت جامعه و جانباختن دانش‌آموزان و جوانانمان داغداریم، اما از این زخم ها، آزادی جوانه خواهد زد و صدای دادخواهی و عدالتخواهی ما تکثیر خواهد شد.»
*************
وکیل کارگران نیشکر هفت‌تپه: اعاده دادرسی می‌کنیم
شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران بدون برگزاری جلسه‌ای با شرکت متهمان، حکم قطعی متهمان پرونده نیشکر هفت‌تپه را ابلاغ کرد. طبق این حکم علی نجانی، اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سپیده قلیان، امیرحسین محمدی فرد، ساناز الهیاری، امیر امیر قلی و عسل محمدی هر یک به پنج سال زندان و در مجموع به ۴۰ سال زندان محکوم شده‌اند. فرزانه زیلایی وکیل محمد خنیفر و اسماعیل بخشی ضمن انتقاد از رویه دستگاه قضایی حکم صادره را غیرمنصفانه و جانبدارانه خواند و اعلام کرد در نظر دارد درخواست دادرسی از حکم صادره را ارائه دهد.
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه نیز حکم صادره را نشانه هماهنگی دستگاه قضایی با نهادهای امنیتی و اطلاعاتی دانست.
فرزانه زیلایی در ارتباط با وعده‌های ابراهیم رئیسی مبنی بر رسیدگی به احکام صادره برای متهمان افزود دادگاه بدون تشکیل جلسه همان احکام دادگاه بدوی را تائید کرده است. زیرا در دادنامه نخستین پنج سال از احکام زندان اسماعیل بخشی و محمد خنیفر قابل اجرا بود و دادگاه تجدید نظر نیز آنها را هریک به پنج سال زندان محکوم کرده است.
زیلایی با اشاره به محرومیت متهمان از حق دفاع در دادگاه، و دسترسی آزاد به وکیل خود گفت دادگاه انقلاب صلاحیت رسیدگی به برخی اتهام‌های اسمعیل بخشی از جمله اخلال در نظم عمومی و سلب آسایش عمومی و نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی را نداشته اما قاضی مقیسه به دارا بودن ابلاغ ویژه از سوی رٸیس قوه استناد کرده است حال آن که استناد قاضی باید به قانون باشد و نه رئیس قوه. وکیل کارگران نیشکر هفت‌تپه گفت:
«وقتی شکایت موکل من از مٲمورین امنیتی وزارت اطلاعات با موضوع شکنجه (اخذ اقرار زیر شکنجه) مستند به شهادت شاهدان در جریان هست و وزیر اطلاعات نیز شاکی خصوصی موکل من می‌باشد، دیگر مٲمورین وزارت اطلاعات بی‌طرف نیستند و حکمی که بر اساس گزارش این ضابطین علیه موکل صادر شده، به وضوح، غیر منصفانه و چنین دادگاهی اصل بی طرفی را زیر پا گذاشته است.»
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه هم احکام صادره شده برای متهمان پرونده نیشکر هفت‌تپه را محکوم کرده و نوشته است:
«برای ما کارگران ثابت شده است که تمامی دستگاه قضایی در هماهنگی کامل با نهادهای اطلاعاتی و امنیتی، پرونده سازی می‌کنند و بر اساس نظر نهادهای امنیتی، احکام از پیش تعیین شده را صادر می‌کنند. این بدان معناست که دادگاه!!!؟ و قضات!!؟ خود بخشی از یک سیستمی هستند که سرسختانه و با اتکاه به تمام امکانات قانونی و فراقانونی، می‌توانند انسان‌ها را، زنده زنده در تابوت بگذارند.»
اسماعیل بخشی، نماینده کارگران کارخانه نیشکر هفت‌تپه، شهریور سال جاری به ۱۴ سال زندان محکوم شده بود که ۷ سال آن قابل اجرا بود. مقام‌های اجرایی استان خوزستان وعده داده بودند که در «شورای تأمین» بازگشت به کار بخشی را به بحث می‌گذارند. او فعلاً با سپردن وثیقه ۷۵۰ میلیون تومانی آزاد است.
سپیده قلیان، فعال مدنی، نیز شهریور سال جاری به ۱۸ سال زندان محکوم شده بود که ۷ سال آن قابل اجرا بود. محمد خنیفر نیز در دادگاه بدوی به ۶ سال زندان محکوم شده بود که پنج سال آن قابل اجرا بود. حکم او در دادگاه تجدیدنظر تغییری نکرده است. امیرحسین محمدی‌فرد، ساناز الهیاری، امیر امیرقلی و عسل محمدی نیز در دادگاه بدوی به اتهام «عضویت در گروه لگام» به ۷ سال زندان محکوم شده بودند که اکنون حکم‌شان به ۵ سال کاهش یافته است.
سازمان عفو بین‌الملل اعلام کرده که صدور احکام سنگین برای فعالان کارگری و مدنی نشانه «بی‌عدالتی شرم‌آور» در دستگاه قضایی ایران است. کنفدراسیون اتحادیه‌های کارگری نروژ با نزدیک به یک میلیون عضو نیز در نامه‌ای به علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی، با اشاره به احکام صادره برای فعالان کارگری به نقض حقوق تشکل‌های کارگری در ایران اعتراض کرده است.
*************
عاطفه رنگریز: نه! سکوت نخواهم کرد
کدام اعتراض از نظر آنها برحق است؟ چگونه می‌تواند اعتراض حقِ ما باشد که نمیریم، زندانی نشویم و… سپس در میانه‌ی بوی خون و مرگ در خیابان و آزادی موقت از زندان مشغول کارهای ابتدایی برای زندگی بودم که خبر صادر شدن احکام پرونده #هفت_تپه و #بازداشتیان_روز_کارگر به گوشم رسید: پنج سال برای هر ۱۱ نفر. این حکم یعنی ساکت کردن هر صدایی که بخواهد از زیست خود بگوید و خواستارِ تغییرش باشد. این حکم یعنی با نامِ مردم، مردم را به صلابه می‌کشند و هدف گلوله قرار می‌دهند
شش ماه در زندان گذشت، محصور در دیوارهای سیمانی و تنفس در فضای مسمومِ بی‌عدالتی و شنیدنِ صدای زنانی که هرگز نشنیده بودم، و پس از آزادی به قید وثیقه بخشی از خود را نزد آنها جا گذاشتم.
سرخوشی حاصل از به آغوش کشیدنِ خویشاوندان و رفقایم با خبر مرگِ دو عزیز، دیری نپایید و عرقِ سردی بر تنم نشست. و در این اوضاع و احوال با از دست دادن کار و خانه و کاشانه، و اشک‌ها و دلواپسی‌های مادرم تصور آزادی از آنچه که در ذهنم نقش بسته بود متفاوت شد.
و بعد اعتراضات آبان از راه رسید و پاییز خونین تمام رویای بهارِ آزادی مرا فرو ریخت. با بار سنگین وثیقه‌ی دوستی که به من اعتماد کرده بود، زندگی من در لبه‌ی مرگ و آزادی می‌لغزید: صدایِ اعتراضاتی که با کشتار و دستگیری همراه شد؛ فریاد مطالبه معیشت و زندگی شایسته که انگار صدای خودم بود، پاسخش گلوله شد و زخم و دستبند و تهدید.
در این میان، رسانه‌های رسمی می‌گفتند «اعتراض حق همه است و مردم می‌توانند معترض باشند.» در پسِ این جمله با خود فکر می‌کردم که آیا تجمع کاملاً مسالمت‌آمیز روز کارگر در مقابل مجلس حق مردم نبوده است؟ کدام اعتراض از نظر آنها برحق است؟ چگونه می‌تواند اعتراض حقِ ما باشد که نمیریم، زندانی نشویم و… سپس در میانه‌ی بوی خون و مرگ در خیابان و آزادی موقت از زندان مشغول کارهای ابتدایی برای زندگی بودم که خبر صادر شدن احکام پرونده #هفت_تپه و #بازداشتیان_روز_کارگر به گوشم رسید: پنج سال برای هر ۱۱ نفر. احکامی که معنایی فراتر از پنج سال زندانی ما یازده تن دارد؛ این حکم یعنی هرگونه اعتراضی، خشونت علیه دولت و تعرض به آن تلقی می‌شود و پاسخ‌اش از سوی دولت مرگ است. این حکم یعنی ساکت کردن هر صدایی که بخواهد از زیست خود بگوید و خواستارِ تغییرش باشد. این حکم یعنی با نامِ مردم، مردم را به صلابه می‌کشند و هدف گلوله قرار می‌دهند. این حکم یعنی تایید مرگ صدها تن در خیابان آن هم با خیالی آسوده. این حکم یعنی قوه قضاییه، مجریه و مقننه هم.دست هستند تا دست بر گلوگاه ما بگذارند و ماشه را بکشند. این حکم یعنی خفه می‌کنیم و می‌توانیم.
از اینرو تصمیم گرفتم سکوت نکنم و تا نفس در سینه دارم بگویم، بنویسم و دست‌هایم را مشت کنم. زیرا پیشتر آبان ماه تکلیف را مشخص کرده بود که کسی که موضع نگیرد و سکوت کند هم‌دست است با کسانی که ماشه را می‌کشند و تق! پس اگر نظاره‌گر باشی #پویا_بختیاری، #رضا_نیسی، #محسن_محمدپور، #نیکیتا_اسفندانی و… را تو کشته‌ای و خودت را نیز هم، تق! پس اگر سکوت کنی دستت به خون صدها جوان در خیابان آغشته است، تق! پس اگر سکوت کنی جامعه‌ی مدنی و تغییر را کشته‌ای، تق! پس اگر خفه‌خون بگیری تو زندگی را کشته‌ای، تق!
نه، من سکوت نخواهم کرد، خواه در دیوارهای تنگ زندان، و خواه در این زندان بزرگتر که نامش را «آزادی» گذاشته اند. من در برابر هر تق که به گوشم می‌رسد موظفم که دستِ خود را به نشانه‌ی زنده بودن تکانی دهم و کاری کنم. در برابر هر تقِ مرگ نغمه‌ی آزادی سر خواهم داد و سر خَم نخواهم کرد در برابر صدایِ تیزِ بلندگو که به کرات می‌گوید: مرگ! خوب می‌دانم تاریخ به ما بدهکار است و ما سهم‌مان را از تاریخ نگرفته‌ایم، به درازای تاریخِ کارگر و زن بودن سهم خود را می‌خواهم و سهم تمام ستم‌دیدگان این سرزمین بلاخیز را.
برگرفته از صفحه‌ی اینستاگرام #عاطفه_رنگریز
معلمان عدالتخواه- ۲۵ آذر ۹۸
*************
درگیری در زندان کچویی؛ جان پروین محمدی در خطر است
پروین محمدی در بند جرائم عمومی زندان کچویی زندانی است. در شب‌های گذشته در این زندان درگیری بسیار شدیدی روی داده و زندانیان درگیر یکدیگر را تهدید به کشتن کرده‌اند. اتحادیه آزاد کارگران با انتشار خبر درگیری میان زندانیان عادی هشدار داده است که نگهداری پروین محمدی در چنینی شرایطی جان او را به خطر انداخته است.
پروین محمدی، نایب‌رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران، شنبه ۱۶ آذر/ ۷ دسامبر در دادسرای ناحیه یک کرج بازداشت و برای تحمل یک سال حبس به زندان کچویی این شهر منتقل شد.
او که روز ششم اردیبهشت ۹۸ به همراه علیرضا ثقفی و هاله صفرزاده، دو فعال کارگری دیگر در پارک جهان نمای کرج دستگیر وبه قید کفالت آزاد شده بود، در دادگاه بدوی به یک سال حبس محکوم گردید. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عیناً تأیید شد.
در خبر درگیری زندانیان در زندان کچویی آمده است:
«چند شب گذشته درگیری شدیدی بین زندانیان زندان کچویی رخ داده است و این درگیری ابعاد بسیار خشونت باری به خود گرفته است. به طوری که با حمله گارد ویژه به داخل زندان فضا آرام شده و به دنبال آن درب‌های مابین بندهای مختلف و هواخوری هم بسته شده است. کف بندها پر از شیشه‌های شکسته شده و زندانیان درگیر همدیگر را به کشتن تهدید کرده بودند.»
پروین محمدی از بدو ورود به زندان خواستار اجرای قانون تفکیک جرایم و انتقال به بند زندانیان سیاسی و عقیدتی شده است. اما مسئولان زندان برای تحت فشار قراردادن زندانیان سیاسی و «امنیتی» آنها را در زندان عادی به بند می‌کشند.
پروین محمدی که پیش از این نیز در زندان کچویی به سر برده است، دو ماه پیش گزارشی درباره بند زنان این زندان منتشر کرد.
*************
عاطفه رنگریز و مرضیه امیری هر کدام به پنج سال حبس قطعی محکوم شدند
حکم زندان عاطفه رنگریز و مرضیه امیری، دو تن از بازداشت‌شدگان روز جهانی کارگر از سوی دادگاه انقلاب استان تهران صادر شد. به نوشته کانال تلگرامی کمپین آزادی بازداشت‌شدگان روز کارگر، حکم این دو فعال کارگری روز شنبه ۲۳ آذر ماه از سوی شعبه ۳۶ دادگاه تجدید نظر استان تهران به ریاست قاضی احمد زرگر صادر و به وکلای مدافع آنها ابلاغ شده است. شهریور ماه امسال شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی محمد مقیسه، عاطفه رنگریز را به ۱۱ سال و شش ماه حبس تعزیری و ۷۴ ضربه شلاق و مرضیه امیری را به ۱۰ سال و شش ماه حبس تعزیری و ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم کرده بود. در مهر ماه امسال سازمان عفو بین‌الملل استرالیا همزمان با سالروز تولد ندا ناجی، فعال حقوق کارگری که هم اکنون در زندان به سر میبرد، با راه‌اندازی کارزاری اینترنتی از مقامات قضایی جمهوری اسلامی خواسته بود همه زنان زندانی مدافع حقوق کارگران از جمله مرضیه امیری و عاطفه رنگریز فوری و بدون هیچ قید و شرطی آزاد شوند. کانون نویسندگان ایران شهریور امسال در بیانیه‌ای ضمن محکوم کردن احکام صادر شده برای فعالان بازداشت شده روز کارگر، اعلام کرد: «با صدور احکام سنگین وحشتناک حتما فشارها و رنج‌هایی به فعالان عرصه‌های گوناگون و خانواده‌هایشان تحمیل و موانعی در راه اعتراض‌های مردم ایجاد خواهند کرد؛ اما سکوت و سکون را نمی‌توانند بر آنها غالب کنند.»
*************
هفت تشکل کارگری و اجتماعی از فراخوان پدر پویا بختیاری
برای گرامیداشت خاطره جانباختگان اعتراضات آبان حمایت کردند
هفت تشکل کارگری و فعال در عرصه اجتماعی با صدور بیانیه‌ای از فراخوان پدر پویا بختیاری برای زنده نگهداشتن خاطره قربانیان اعتراضات سراسری آبان ۱۳۹۸ حمایت کردند.
انجمن صنفی کارگران برق و فلزکار کرمانشاه، اتحاد بازنشستگان ایران، تشکل برای کودکان، سندیکای نقاشان البرز، شورای بازنشستگان ایران، گروه پایپینگ و اکیپ پروژه‌ای آذربایجان، گروه ۱۹ اسفند، همچنین تعدادی از فعالان کارگری و اجتماعی از جمله علی نجاتی و سپیده قلیان از مردم خواستند روز پنجم دی که مصادف با چهلمین روز جانباختن پویا و تعداد دیگری از قربانیان سرکوب این اعتراضات است را به روز گرامیداشت خاطره آنان تیدیل کنند.
پویا بختیاری ۲۷ ساله روز شنبه ۲۵ آبان در جریان اعتراضات سراسری به گرانی بنزین در مهر شهر کرج در اثر اصابت گلوله به جمجه‌اش مجروح شد و پیش از رسیدن به بیمارستان جان باخت.
پدر او طی یک فراخوان ویدیویی از مردم خواست قربانیان اعتراضات سراسری آبان ۹۸ را فراموش نکنند و در مراسم چهلم پویا و پویاها شرکت نمایند.
هفت تشکل کارگری و اجتماعی در بیانیه حمایتی خود نوشته‌اند هدف از سرکوب اعتراضات آبان و «کشتار وحشیانه» آن بود که «با ایجاد فضای حکومت نظامی جامعه معترض را وادار به خاموشی نمایند اما این گونه نشد! نه تنها اعتراضات و مبارزات مردم خاموش نشد، بلکه صدا‌ها رساتر، فریادها بلند تر و جامعه خشمگین تر در حال ترمیم این زخم عمیق برای فرصتی دیگر است.»
آنها در حمایت از فراخوان پدر پوریا بختیاری افزوده‌اند:
«در راستای فراخوان پدر پویا بختیاری، تشکل‌ها و فعالین امضاء کننده این فراخوان از همه مردم می‌خواهند که ضمن شرکت وسیع در مراسم خانواده‌های جانباختگان، روز ۵ دی۹۸ در همه مکان‌‌های به قتل رسیدن کشته شدگان، در همه محلات، بر سنگفرش‌های خیابان‌ها و میادین، در کارخانه‌‌ها و مراکز کارگری، مدارس و دانشگاه‌ها با نصب پوسترها و عکسهای کشته شدگان و روشن نمودن شمع و نثار شاخه‌های گل، ضمن همدلی با خانواده‌های رنجدیده یاد همه جانباختگان آبان ۹۸ را گرامی بداریم و با ایجاد همبستگی بر تداوم راه آنان تا رسیدن به اهداف انسانیشان پیمانی مستمر و مستحکم ببندیم.»
*************
علی نجاتی عضو سندیکای نیشکر هفت‌تپه به پنج سال زندان محکوم شد
شعبه بیست و هشتم دادگاه انقلاب تهران علی نجاتی کارگر بازنشسته و عضو سندیکای کارگران این مجتمع را به اتهام «اجتماع و تبانی جهت اقدام علیه امنیت ملی» به پنج سال زندان محکوم کرد.
علی نجاتی در پی اعتصاب دی ماه سال گذشته کارگران نیشکر هفت‌تپه بازداشت و پس از چندی به قید وثیقه آزاد شد.
پرونده او همراه با اسماعیل بخشی، محمد خنیفر، سپیده قلیان، عسل محمدی و سه تن از اعضای تحریریه نشریه دانشجویی «گام» موسوم به پرونده نیشکر هفت‌تپه در دادگاه انقلاب تهران بطور دسته‌جمعی بررسی شد. اما دادگاه علی نجاتی روز نوزدهم آبان به طور جداگانه برگزار شد.
فرزانه زیلایی وکیل کارگران شرکت کشت و صنعت نیشکر هفت‌تپه در واکنش به محاکمه جداگانه علی نجاتی گفته است:
«این موکل من از متهمان پرونده هفت تپه در دوازدهم مردادماه به همراه اسماعیل بخشی، محمد خنیفر و هیئت تحریریه نشریه گام احضار شده بود. با این حال مشخص نیست که چرا محاکمه وی به صورت جداگانه در نوزدهم آبان ماه برگزار شد. این در حالی است که ماهیت اتهام انتسابی مشترک که “اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی” بوده، رسیدگی توٲمان و همزمان را ایجاب می‌کرد.»
وکیل کارگران نیشکر هفت‌تپه از برخورد دو گانه سیستم قضایی و امنیتی به کارگران با علم به مقصر بودن کارفرما انتقاد کرد. او گفت:
«️متاسفانه در برخی از دادگاه‌های ما، کیفر حق‌خواهی کارگران هفت تپه، حامیان و فعالان کارگری، حبس و شلاق است. سیستم قضایی و امنیتی با برخورد دوگانه با علم به قصور کارفرما در تجمعات و اعتصاب‌ها، به جای تسریع در روند رسیدگی به پرونده اتهامی اقتصادی کارفرما، یکی پس از دیگری، کارگران را به حبس و شلاق محکوم می‌کند.»
در اقدام دیگری، دستگاه قضایی حکم محکومیت تعدادی دیگر از متهمان پرونده نیشکر هفت‌تپه را روز چهارشنبه ۲۰ از طریق پیامک به آنان اعلام کرد. کمپین دفاع از بازداشت‌شدگان هفت‌تپه روز گذشته در این رابطه خبر داد:
«امروز چهارشنبه ۲۰ آذر از طریق پیام کوتاه به رفقای بازداشتی هفت‌تپه و نشریه گام اطلاع داده شده که آراء دادگاه تجدیدنظر آنان بنا به رویه جدید سیستم قضایی بدون حضور متهمان و وکلای آنان توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر غیابی صادر شده است.» این متهمان به ۱۸، ۱۴ و ۶ سال زندان محکوم شده‌اند.»
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه صدور حکم زندان برای علی نجاتی را محکوم کرده و نوشته است صدور چنین احکامی نمی‌تواند کارگران را از ادامه مبارزه بازدارد.
*************
ادامه تجمع اعتراضی کارگران قطار شهری اهواز
کارگران مترو اهواز، مرکز استان خوزستان، ماه‌هاست حقوقی نگرفته اند. هر چند کارگران بارها دست به تجمع زده‌اند، به مطالبات آنها پاسخی داده نمی‌شود. کارگران معترض بار دیگر در اعتراض به پرداخت‌نشدن حقوق‌شان دست به اعتراض زدند.
کارگران مترو اهواز سه‌شنبه ۱۹ آذر در خیابان سلمان فارسی این شهر تجمع کردند. ۲۰ ماه است حقوق کارگران پرداخت نشده است. شرکت کیسون، پیمانکار متروی اهواز، شهرداری را مسئول نپرداختن مطالبات کارگران معرفی می‌کند. اما شهرداری مدعی است به شرکت کیسون بدهکار نیست.
این در حالی است که شورای تامین استان چند ماه پیش شرکت کیسون و شهرداری را موظف به پرداخت مطالبات کارگران کرده است. طبق مصوبه شورای تامین ۵۰ درصد مطالبات کارگران را باید پیمانکار و نیمی را شهرداری اهواز بپردازد.
یکی از کارگران به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) گفته است: «جای تاسف دارد بعد از ماه‌ها اعتراض، کسی صدای ما را نمی‌شنود. با این حال کارگران متروی اهواز همچنان خواستار احقاق حقوق خود هستند.»
شهرام شاهین زاده مدیرعامل قطار شهری اهواز در ارتباط با اختلاف میان شهرداری و شرکت کیسون گفته است: «از نظر پیمانکار یکسری اختلاف حساب بین آنها و سازمان قطار شهری اهواز وجود دارد… همه صورت وضعیت‌های مالی شرکت پیمانکاری کیسون به صورت سندی از سوی سازمان قطار شهری اهواز پرداخت شده و پیمانکار حتی یک ریال از از سازمان طلبکار نیست.»
کارگران در تیرماه نیز به مدت دو هفته مقابل دفتر شرکت، و شهرداری اهواز حرکت اعتراضی برگزار کردند.
به گزارش ایرنا، با توجه به شدت گرفتن اختلاف میان شهرداری و پیمانکار و سرنوشت نامشخص پروژه پرداخت مطالبات کارگران در هاله‌ای از ابهام قرار دارد.
پروژه قطار شهری اهواز که عملیات اجرایی آن سال ۸۵ آغاز شده، تاکنون کمتر از ۲۰ درصد پیشرفت داشته و از اواخر سال گذشته به دلیل مشکلات مالی متوقف شده است.
*************
محل استراحت کارگران جمع‌آوری ضایعات در کهریزک طعمه حریق شد: ۳ کشته و ۴ مجروح
آتش‌سوزی شبانه خوابگاه کارگران یک کارگاه جمع‌آوری ضایعات در کهریزک منجر به مرگ سه کارگر و مصدومیت چهار کارگر دیگر شد. پلیس تهران اعلام کرد کارگران جوان بوده‌اند. به گزارش پایگاه اطلاع رسانی پلیس پایتخت، سعیدآقایاری، رئیس مرکز فرماندهی و کنترل پلیس پیشگیری تهران بزرگ گفته است که این حادثه در ساعات اولیه بامداد سه‌شنبه ۱۹ آذر در یک کارگاه جمع‌آوری ضایعات در محله مجیدآباد از توابع منطقه کهریزک روی داده و کارگران جوانی که در حال استراحت بودند، در میان شعله‌های آتش محبوس شدند. او افزوده است: «در این حادثه سه کارگر جوان بر اثر شدت سوختگی جان باخته و چهار کارگر جوان دیگر نیز دچار سوختگی درجه یک تا سه شده که به سرعت به مراکز درمانی انتقال یافتند.» این مقام ارشد پلیس تهران نام کارگاه مربوطه و علت آتش‌سوزی را فاش نکرده اما از دستگیری صاحب کارگاه خبر داده است. کارگاه‌های جمع‌آوری ضایعات اطراف تهران اغلب به پیمانکارانی تعلق دارند که طرف قرارداد شهرداری تهران هستند و کارگران جوان مهاجر و کودکان کار را با دستمزدی ناچیز به کار می‌گیرند. آمار حوادث کاری در ایران به دلیل عدم رعایت مقررات ایمنی و شرایط نامناسب کاری به شکل قابل توجهی بالاست. بنا به آخرین آمار سازمان پزشکی قانونی ایران، در نیمه نخست سال جاری ۸۹۸ تن بر اثر حوادث کار جان‌شان را از دست داده اند. این رقم نسبت به مدت مشابه سال قبل رشدی هفت و نیم درصدی را نشان می‌دهد.
*************
تجمع اعتراضی کارکنان بیمارستان الزهرا در اصفهان
کارانه و حق اضافه‌کاری حدود سه هزار و ۵۰۰ کارمند و کارگر خدماتی و درمانی بیمارستان الزهراء اصفهان از ۹ ماه پیش پرداخت نشده است. از دو ماه پیش وعده نهار آنها نیز حذف شده است. مسئولان بیمارستان شرکت‌های بیمه را مقصر اعلام کردند. کارکنان بیمارستان در واکنش دست به اعتراض زده اند.
گروهی از کارکنان خدماتی و درمانی بیمارستان الزهراء شهر اصفهان صبح دوشنبه ۱۸ آذر در اعتراض به تعویق مطالبات خود دست از کار کشیدند و در محوطه بیمارستان تجمع کردند.
کلیپی از تجمع کارکنان در محوطه بیمارستان منتشر شده که نشان می‌دهد کارکنان معترض در برابر تهدیدهای ماموران اداره حراست شعار می‌دادند: «نترسید، نترسید، ما همه با هم هستیم.»
یکی از کارکنان این بیمارستان در توضیح تجمع اعتراضی به خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) گفت که حقوق ثابت آنها پاسخگوی هزینه‌های زندگی‌شان نیست. کارانه و اضافه‌کاری آنها از ۹ ماه پیش پرداخت نشده و مسولان دانشگاه نیز پاسخ مشخصی به اعتراضات کارکنان نداده‌اند.
او افزوده است در دو ماه گذشته وعده نهار کارکنان حذف شده و «شیفت اضافه کاری داده می‌شود اما مبلغی بابت آن پرداخت نشده است.»
آرش نجیمی مدیر روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان عدم پرداخت مطالبات کارکنان بیمارستان را ناشی از بدهکاری شرکت‌های بیمه دانست و گفت سازمان‌های بیمه‌گر از جمله بیمه سلامت و سازمان تامین اجتماعی بدهی خود را به بیمارستان نپرداخته‌اند.
به گفته‌ی نجیمی، «در ۲ ماه گذشته تا کنون هیچ پولی از سوی این سازمان‌های بیمه‌گر به این دانشگاه پرداخت نشده است.» او میزان بدهی بیمه سلامت به بیمارستان را حدود ۲۰ میلیارد تومان و بدهی سازمان تامین اجتماعی را حدود ۵۵۰ میلیارد تومان اعلام کرد.
طاهره چنگیز رییس دانشگاه علوم پزشکی اصفهان هم در این ارتباط به ایرنا گفته است در صورتی که تاخیر در پرداخت بیمه‌ها به دانشگاه علوم پزشکی تداوم یابد، ممکن است به تعطیلی برخی خدمات غیر اورژانسی بیانجامد.
بیمارستان الزهرا سال ۱۳۷۲ تاسیس شده و روزانه ۱۰ هزار مراجع دارد.
*************
پروین محمدی بازداشت شد
پروین محمدی، نایب‌رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران، شنبه ۱۶ آذر/ ۷ دسامبر در دادسرای ناحیه یک کرج بازداشت و برای تحمل یک سال حبس به زندان کچویی این شهر منتقل شد.
پروین محمدی ششم اردیبهشت ۹۸ به همراه علیرضا ثقفی و هاله صفرزاده، دو فعال کارگری دیگر در پارک جهان نمای کرج دستگیر شد و پس از پانزده روز بازداشت به قید کفالت آزاد گردید. دادگاه بدوی هر یک از این سه تن را به یک سال حبس محکوم کرد. این حکم در دادگاه تجدیدنظر عیناً تأیید گردید.
بر اساس بیانیه‌ای که اتحادیه آزاد کارگران ایران روز شانزدهم آذر منتشر کرد، احضار پروین محمدی در حالی صورت گرفته که سند خانه شخصی او به گرو گرفته شده و وسایل شخصی او که در جریان دو بار دستگیری در سال گذشته توسط نیروهای امنیتی ضبط گردیده بود، هنوز پس داده نشده است. در این بیانیه آمده است:
«لازم به ذکر است که گوشی همراه پروین در دستگیری ۶ اردیبهشت توسط نیروهای امنیتی ضبط گردید و در تاریخ نهم بهمن سال گذشته نیز که به همراه جعفر عظیم زاده دستگیر شده بود چند دستگاه تلفن همراه و لبتاپ از ایشان ضبط شد که هیچکدام از این وسایل تاکنون به پروین محمدی تحویل نشده است در حالیکه ایشان در پرونده اول توسط دادگاه تبرئه شده بود.»
بازداشت پروین محمدی درحالی صورت گرفت که جعفر عظیم‌زاده فعال کارگری و رئیس اتحادیه آزاد کارگران نیز در زندان به سر میبرد.
*************
بازداشت‌های گسترده در واکنش به اعتراضات دانشجویان تهران
پس از برقراری دوباره ارتباطات اینترنتی اکنون تصاویر تازه‌ای از اعتراضات مردمی اخیر در ایران منتشر شده است. روز دوشنبه ٢٧ آبان دانشجویان دانشگاه تهران دست به تجمعی در اعتراض به افزایش سیصد درصدی نرخ بنزین، وضعیت فاجعه بار معیشتی و سرکوب‌های سنگین زدند. آنها با نصب این متن روی دیوارهای دانشگاه تحریم کلاس‌ها را اعلام کردند:
«ما دانشجویان دانشگاه تهران در همراهی با اعتراضات معیشتی مردم و همبستگی با آنان کلاس‌های درس خود را از روز ۲۷ آبان ۱۳۹۸تحریم می کنیم و به امید تحقق فردایی روشن برای قشرهای محروم و طبقات فرودست به آن ادامه خواهیم داد.»
بر اساس خبرهای منتشر شده در رسانه‌ها، شماری از دانشجویان دانشگاه علامه و دیگر دانشگاه‌های تهران در روزهای پس از خیزش مردمی آبان، از سوی نیروهای امنیتی بازداشت شده‌اند. شورای صنفی دانشجویان کشور اسامی شماری از دانشجویان بازداشت شده دانشگاه‌های تهران را به شرح زیر اعلام کرده است:
۱. سها مرتضایی، حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ۲. امیر فرصتی، هنرهای زیبا دانشگاه تهران ۳. نرگس باقری، دانشگاه هنر تهران ۴. ابراهیم گرانپایه، هنرهای زیبا دانشگاه تهران ۵. علیرضا صفوی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ۶. حسن خلیفه‌ای،حقوق‌وعلوم سیاسی دانشگاه تهران ۷ کامیا ذوقی، علوم اجتماعی دانشگاه تهران ۸. مهران قندی، ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ۹. علی فاضل‌زاده، فیزیک دانشگاه تهران ۱۰. سعید احمدزاده، ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ١١. سعید محبی، ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران ١٢. عرفان_رافعی، حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ١٣. ابوالفضل نژادفتح، علوم اجتماعی دانشگاه تهران ۱۴. یاشار دارالشفا، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی ١۵. ملیکا قراگوزلو، دانشگاه علامه طباطبایی ١۶. علی نانوایی، دانشگاه علامه طباطبایی.
*************
منزل مسکونی غالب حسینی، عضو «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری» پلمب شد
ماموران امنیتی خانه غالب حسینی، فعال کارگری و عضو «کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل‌های کارگری» در سنندج را پلمب کرده و او و خانواده‌اش را وادار به ترک شهر کرده‌اند.
خبر پلمب محل سکونت غالب حسینی و تبعید او ساعاتی پیش و پس از وصل مجدد اینترنت در مناطقی از ایران، توسط تشکل‌ها و فعالان مستقل کارگری منتشر شده است.
در این خبرها به تاریخ پلمب منزل مسکونی غالب حسینی اشاره نشده اما آمده است که ماموران این فعال کارگری و خانواده‌اش را وادار کرده‌اند «تا اطلاع ثانوی» شهر سنندج را ترک کند.
کانون مدافعان حقوق کارگر نوشته است مامورانی که برای پلمب خانه غالب حسینی به منزل او حمله کرده‌اند، از وزارت اطلاعات بوده‌اند.
غالب حسینی که سال ۹۳ در ارتباط با فعالیت‌هایش در زمینه حقوق کارگران دستگیر شده و مدتی در زندان شهر سنندج بازداشت بود، در اردیبهشت سال جاری نیز چند روز پیش از «روزجهانی کارگر، اول ماه مه» توسط نهادهای امنیتی احضار شد.
روند سرکوب و احضار و بازداشت فعالان اجتماعی که پیش از اعتراضات آبان ماه نیز جریان داشت، در پی سرکوب اعتراض سراسری مردم شدت گرفته است. پنجشنبه ۳۰ آبان نیز یاشار دارلشفاء، فعال اجتماعی چپ‌گرا دستگیر شد. مأموران امنیتی بامداد پنجشنبه به خانه یکی از دوستان یاشار دارالشفاء هجوم بردند و این زندانی سیاسی سابق را به مکان نامعلومی منتقل کردند.
*************
سازمان حقوق بشر اهواز: در اعتراضات استان خوزستان ۶۰ نفر کشته شدند
سازمان حقوق بشر اهواز با انتشار بیانیه‌ای به نقل از منابع محلی که در اختیار دارد اعلام کرد که در اعتراضات سراسری که جمعه ۲۴ آبان در اعتراض به افزایش قیمت بنزین در اهواز آغاز شد و سپس به بیش از صد شهر ایران سرایت کرد، در استان خوزستان ۶۰ تن از معترضان کشته شده‌اند. سازمان حقوق بشر اهواز می‌نویسد که بیشتر این اشخاص در ناآرامی‌های ماهشهر جان خود را از دست دادند.
بندر ماهشهر از مهم‌ترین بنادر ایران و ماهشهر هم مهد صنعت پتروشیمی است. ۲۷ آبان در چهارمین روز اعتراضات سراسری این شهر ناآرام بود. فرماندار ماهشهر به خبرگزاری‌های داخلی گفته بود که تعداد کشته‌شدگان بعداً اعلام می‌شود. سازمان حقوق بشر اهواز در بیانیه خود اعلام کرد که در مجموع ۶۰ نفر در جریان اعتراضات در شهرهای اهواز، خرمشهر، آبادان، ماهشهر، شوشتر، رامهرمز و شادگان کشته شدند.
بر همین اساس بیشترین تعداد کشته‌شدگان استان خوزستان به درگیری‌ها بین نیروهای امنیتی و معترضان در ماهشهر برمی‌گردد. در شادگان هم ظاهراً ۱۲ نفر از معترضان و تعدادی از مأموران امنیتی کشته شدند.
از تعداد کشته‌شدگان، مجروحان و بازداشت‌شدگان در اعتراضات سراسری اطلاع دقیقی در دست نیست. عفو بین‌الملل تعداد کشته‌شدگان را ۱۰۶ نفر تخمین زده است. تعداد مجروحان ۳۷۰۰ نفر تخمین زده می‌شود و برخی منابع غیر رسمی تخمین زده‌اند که ممکن است تا ۷۰۰۰ نفر هم بازداشت شده باشند.
پیش از این علی ربیعی، سخنگوی دولت گفته بود که اعلام تعداد معترضان کشته شده در شهرهای مختلف به زمان احتیاج دارد.
سازمان حقوق بشر اهواز در بیانیه خود می‌گوید مدرسه‌ای در آبادان به یک بازداشتگاه تبدیل شده بود و در حین درگیری‌ها راه‌های ورود و خروج شهرهای استان خوزستان نیز مسدود بود و در استان شرایط حکومت نظامی برقرار بود.
سازمان حقوق بشر اهواز از سازمان‌های بین المللی و حقوق بشری خواسته است با اعمال فشار بر مقامات جمهوری اسلامی ایران «اسامی کشته‌ها، زخمی‌ها و بازداشت‌شدگان را به طور رسمی اعلام نموده و ضمن آزادی هر چه سریع‌تر معترضان بازداشتی، شرایط تظاهرات مسالمت آمیز برای ایرانیان را مطابق با قوانین و میثاق‌های بین‌المللی» فراهم کند.
غلامرضا شریعتی، استاندار خوزستان از تجمعات اعتراضی در ۱۵ شهر این استان خبر داده بود. منابع رسمی دستگیری ١٨٠ نفر در استان خوزستان را تأیید کرده‌اند.
*************
کارگران راه‌آهن اراک علی‌رغم اعتراض‌هایشان هنوز سه ماه حقوق معوقه دارند
کارگران پیمانی خطوط ابنیه فنی راه آهن اراک سه ماه حقوق معوقه دارند. پس از اعتراضات اخیر کارگران، کارفرما در هفته دوم آبان حقوق مردادماه آنان را پرداخته است. مشکل دیگر کارگران عدم پرداخت حق بیمه کارگران به سازمان تامین اجتماعی است که سبب شده کارگران و خانواده‌های آنان نتوانند از خدمات درمانی اندک سازمان تامین اجتماعی استفاده کنند. بیش از شش هزار کارگر خطوط ابنیه فنی راه آهن در سراسر ایران از طریق شرکت‌های پیمانکاری که بزرگترین آنها تراورس است در سراسر ایران به کار مشغولند و بارها به نداشتن تامین شغلی، شرایط نامناسب کار و تعویق پرداخت مزدها اعتراض کرده‌اند.