افق روشن
www.ofros.com

تظاهرات افغان‌ها برای حمایت از رضا شهابی و زندانیان سیاسی ایران

درخواست رضا شهابی و شاهرخ زمانی از نقی محمودی برای پیگیری پرونده‌شان

مجموعه اخبار                                                                                                     شنبه ۴ مرداد ۱۳۹۳

تظاهرات افغان‌ها برای حمایت از رضا شهابی و زندانیان سیاسی ایران

شماری از شهروندان افغانستان برای حمایت از رضا شهابی، عضو زندانی هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد ایران و زندانیان سیاسی دیگر مقابل کنسولگری ایران در جلال‌آباد تجمع کردند.
به گزارش بی بی سی، معترضان از حکومت ایران خواستند کلیک رضا شهابی، فعال کارگری را هرچه سریع تر آزادکند.
این تظاهرات روز پنج‌شنبه ۲۴ ژوئیه، به دعوت گروهی به نام حزب همبستگی افغانستان انجام شد.
در این تظاهرات با 'مادران عزادار' در ایران ابراز هم‌دردی شده است. مادران عزادار گروهی از زنان ایرانی هستند که فرزندانشان توسط حکومت جمهوری اسلامی ایران کشته یا اعدام شده و همچنین گروهی که برای هم‌دردی با این زنان با آنان همراهی می‌کنند.
آقای شهابی که در اعتراض به انتقال خود از زندان اوین به زندان رجایی‌شهر و توقف درمان حدود ۵۰ روز در اعتصاب غذا بود، چند روز پیش اعتصاب غذا را شکست.
دادستانی تهران به او گفته در صورت شکستن اعتصاب با مرخصی پزشکی او موافقت می‌کند.
حزب همبستگی افغانستان روز چهارشنبه هم کلیک تظاهراتی برای حمایت از مردم غزه برگزار کرده بود.

************

درخواست رضا شهابی و شاهرخ زمانی از نقی محمودی برای پیگیری پرونده‌شان

شاهرخ زمانی و رضا شهابی، فعالین کارگری محبوس در زندان رجایی‌شهر کرج، طی نامه‌ای از نقی محمودی، وکیل دادگستری و فعال حقوق بشر خواستند تا پرونده‌ی آن‌ها را در مجامع بین‌المللی پیگیری کند.
این ۲ فعال سندیکایی محبوس در سالن ۱۲ زندان رجایی‌شهر کرج، در این نامه ضمن شرح مختصری از بازداشت و فشارهای وارده بر آن‌ها و نیز برخوردهای غیرقانونی انجام شده از قبیل تبعید و محرومیت از خدمات درمانی مناسب از نقی محمودی خواسته‌اند تا پرونده‌‌شان را در مجامع مختلف از جمله سازمان جهانی کار و شورای حقوق بشر ملل متحد پیگیری کند.
شاهرخ زمانی، عضو شورای نمایندگان کمیته‌ی پیگیری ایجاد تشکل‌های کارگری و عضو هیئت بازگشایی سندیکای نقاشان و کارگران ساختمان در ۱۸ خرداد ماه ۱۳۹۰ در تبریز بازداشت و متعاقبا توسط شعبه‌ی ۱ دادگاه انقلاب تبریز به تحمل ۱۱ سال حبس تعزیری محکوم شد. وی سال گذشته از زندان مرکزی تبریز به زندان رجایی‌شهر کرج تبعید شد.
رضا شهابی، عضو هیئت مدیره‌ی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه نیز بنا بر رای دادگاه تجدید نظر تهران، به تحمل چهار سال حبس تعزیری، پنج سال محرومیت از فعالیت سندیکایی و هفتاد میلیون ریال جریمه نقدی محکوم است. تصویر نامه‌ی این دو فعال کارگری در پی می‌آید:

************

رضا شهابی بصورت مشروط به اعتصاب غذای خود پایان داد

امروز یکشنبه ۱۳۹۳/۴/٢۹ طی مذاکراتی که میان رضا شهابی با خدابخشی معاون زندان در بیمارستان خمینی صورت گرفت توافق به عمل آمد که رضا بمدت سه روز موقتاً اعتصاب غذای خود را بشکند و خدابخشی در مدت سه روز مراحل قانونی برای دادن مرخصی استعلاجی کامل را انجام بدهد که در مقابل وثیقه ای رضا به مرخصی استعلاجی کامل در خانه که هیچ گونه محدودیتی از طرف زندان تا مداوای کامل صورت نگیرد اعزام شود و پس از اتمام مداوا که با تشخیص پزشک خواهد بود به زندان برگردد. پس از توافق طرفین نسبت به مضمون توافق رضا شهابی موقتاً به اعتصاب غذای خود پایان داد.

هیات موسس سندیکای نقاشان استان البرز

۱۳۹۳/۴/٢۹

************

ملاقات با رضاشهابی دربیمارستان درچهل وهفتمین روزاعتصاب غذایش

امروز به ملاقات رضا شهابی در بیمارستان رفتم، دیگر دستبند به دست نداشت ۴٧ روز از اعتصاب غذایش می گذشت ١٨ کیلو از وزن بدنش را از دست داده بود و معده اش به خونریزی افتاده بود، در بدو ورود من، همسرش با دیدنم گفت تا شما اینجا هستی من بروم و کمی کارها را سر سامان بدهم و برگردم، نگرانی و خستگی در چهره خانم شهابی کاملا مشخص بود، در دو روز گذشته همسر شهابی یکسره در دادستانی پیگیری کرده بود که هم دستبند را از دست رضا باز کند و هم اینکه بتواند برای همراهی در کنار همسرش مجوز بگیرد که خوشبختانه موفق هم بوده، در دو روز گذشته تعدادی از اعضای سندیکای کارگران شرکت واحد و دیگر فعالین کارگری و تعدادی از فعالین سیاسی و مادران پارک لاله به ملاقات شهابی رفتند و با وی همدری کردند و در خواست داشتند تا شهابی به اعتصاب غذایش پایان دهد اما شهابی بعد از ۴٧ روز اعتصاب غذا با توجه به دغدغه های دیگر فعالین و احترام برای همه ی آنها و تشکر می خواهد تا یکشنبه ادامه دهد تا شاید مسئولی از طرف سیستم قضایی کشور به خواسته هایش توجه کنند، هر چند که شهابی توان برداشتن چندین قدم را نداشت اما روحیه ای محکم و استوار در چهره اش موج می زد امیدورایم قبل از اینکه دیر شود مسئولین قضایی تصمیمی منطقی بگیرند تا جان کارگری که دستمایه حداقلی حقوق هر شهروند است حفظ شود.

داود رضوی - پنج شنبه - ٢٦ تیر ۹۳

************

دیدار رضا شهابی در بیمارستان

دیروز دوباره به دیدار رضا شهابی در بیمارستان هزار تختخوابی رفتم. تعدادی از دوستان و فعالان اجتماعی نیز آمده بودند. حالش کمی بهتر بود و خوشبختانه دستبندها را نیز از دست اش باز کرده بودند و فرزندان اش نیز با خیالی راحت تر به دیدارش آمده بودند، چون تحمل دیدن پدر را با دستبند نداشتند. البته ربابه خانم مجبور شده بود صبح نیز دوباره به دادستانی برود و برای باز کردن دستبند و ملاقات از خدابخشی نامه بگیرد که بالاخره موفق شد. سرم دوباره به او وصل شده است ولی هم چنان در اعتصاب غذا بسر می برد و منتظر است که حداقل یکی از خواسته هایش متحقق شود. دکتر گفته است اگر برای ادامه درمان به او مرخصی استعلاجی بدهند، برای عمل جراحی لازم است که مدتی در بیمارستان بماند تا قوای از دست رفته اش را باز یابد و پس از عمل نیز لازم است استراحت کند و تحت کنترل باشد تا مشکلی برایش پیش نیاید. حکم رضا شهابی در دادگاه تجدید نظر از شش سال به چهار سال تقلیل یافت ولی قاضی دوباره همان شش سال را برای او در نظر گرفت و چهار سال و دو ماه از حکم ناعادلانه اش را گذرانده است. امید این فعال کارگری که برای دفاع از حق خود و دیگر همراهان اش، آسیب های زیادی دیده است، هرچه زودتر، بدون قید و شرط آزاد شود و به سر کار و زندگی خود باز گردد.

منصوره بهکیش - پنج شنبه - ٢٦ تیر ۹۳

************

از مطالبات رضا شهابی حمایت می كنیم و از او می خواهیم به اعتصاب غذایش پایان دهد

رضا شهابی هفته هاست كه در اعتراض به عدم توجه مسئولان زندان به مطالبات خود، دست به اعتصاب غذا زده است. یك زندانی دارای حقوقی است. بی شك دولت و قوه قضاییه باید به حقوق ابتدایی زندانی ارج گذارد و به آن پابند بوده و آن را برای زندانی تامین نماید.
كارگر زندانی تنها برای دفاع از حقوق صنفی خود كه آن نیز حداقل حقوقی است كه تنها برای زنده ماندن و استثمار و بهره كشی ،به وجودش بسیار نیاز ضروری دارند.
رضا شهابی از جمله میلیون ها كارگری است كه دولت برای بهره كشی غیر انسانی وصد بار بیشتر از بهره كشی برده وار، هر روز زندگی را بر برده گان (كارگران ) وقیحانه بیشتر كرده است.
زندگی كه فروپاشی خانواده هر لحظه قریب الوقوع می شود. كودكانشان به كودكان كار بدل میشوند.دختران حتی خرد سالش به كنار خیابانها كشیده میشود.. این زندگی نیست كه بر گرده كارگران تحمیل میشود.این عین نسل كشی است.
كارگران این زحمتكشان جامعه چرا همیشه با عدم افزایش دستمزد واقعی ،عدم پرداخت دستمزد ،فاقد امنیت شغلی ( بیكارسازی و قراردادهای موقت) سركوب كوچكترین اعتراض اش انها را به زندگی پست وحقیر وحیوانی سوق می دهد.
رضا شهابی صدای میلیون ها كارگر جان به لب رسیده است.میلیونها كارگری كه یك لقمه نان اندك را در قبال زحمت روزانه هر روز كوچكتر میكنند. دستمزدی را برایش مقرر می كنند كه پاسخگوی هزینه تعداد انگشت شمار روزهای زندگی اش نیست. رضا شهابی ،صدای حق طلبانه (نه) به این زندگی خفت باری است كه برایش مقدر كرده اند. .اما اینك ما به رضا شهابی كارگر جان به لب رسیده و جسور و از جان گذشته می گوییم، برادر، رفیق، همكار با عزت، دست از اعتصاب غذا بردار. خود را بیش از این آزار نده. وجود با غرور و جسورت در كنار صفوف مبارزات ما كارگران مفید و ثمر بخش است.
دوست عزیز،همكار محترم، ما طبه كارگر به وجودت افتخار میكنیم. به شرط آنكه زنده باشی، و این زندگی عزتمندت را به فنا نكشانی. اقدام به اعتصاب غذا آخرین ابزار مبارزه یك زندانی است. این ابزار تنها پیغام به دیگر انسانهای ازادیخواه است كه وجودت را دریابند. اما تداوم اعتصاب غذا به ضد خود بدل می شود. یعنی خودكشی. این امر انسان كشی تنها در قانون ضد بشری حاكمان سرمایه داری است .نه در قانون انسانی كه ما برای یك دنیای بهترمان امید داریم.

كمیته پیگیری ایجاد تشكل های كارگری ایران

************

رضا شهابی و گزارشی از آخرین وضعیت او

دستنوشتۀ رضا شهابی که از بیمارستان امام خمینی در اختیار سندیکای کارگران فلزکار مکانیک قرار داد

در ادامه، گفتگوی مجله پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران) با خانوادۀ رضا شهابی می آید:
رضا شهابی (کارگر بیمار زندانی و عضو سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی) از شنبه پس از انتقال از زندان رجایی شهر به بیمارستان امام خمینی تهران پس از مشورت با پزشکش اجازه داده که به او سرم وصل کنند. فشار خون امروزِ رضا ١٠ روی هفت است. دیروز فشار او به کمتر از ٩ به روی ٦ رسید. متاسفانه از امروز خونریزی روده هایش شروع شده که نشانه خوبی نیست. طبق گفته پزشک رضا شهابی او باید یکماه تحت درمان پزشکی قرار بگیرد تا برای جراحی آماده شود. رنگ رخسارش زرد و چشمانش گود افتاده است رضا قبل از اعتصاب غذا ٨٧ کیلو بوده که امروز ٦٩ کیلو شده است. او ممنوع الملاقات است و کسانی که به دیدارش می روند با جلوگیری مامورین زندان گوهردشت و مراقبین انتظامی روبرو می شوند.
پس از انتقال رضا شهابی به بیمارستان، با خانوادۀ وی گفتگویی کوتاه داشته ایم که در پی می آید:

پیام سندیکا : چهل و چهارمین روز اعتصاب غذای رضا شهابی را پشت سر میگذاریم. امروز در ملاقاتی که با ایشان داشتید وضعیت جسمیشان را چگونه دیدید؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی): حالش اصلا خوب نیست. فشارش پایینه و گاهی به همین خاطر از حال رفته .از زمان شروع اعتصاب غذا تا امروز، هجده کیلو وزن کم کرده . به شدت رنگ پریده و خیلی بی حاله. دست و پایش بی حس است.

پیام سندیکا: در خواست شما برای بهبود آقای شهابی چیست؟
ربابه رضایی (همسر رضا شهابی): اولین درخواست ما باز کردن دستبندی است که با آن، دستش را به تختِ بیمارستان بسته اند که خیلی وضعیت روحی اش را خراب کرده. بعضی وقتها به دلیل همین بسته بودن دستش ، چون مسوول باز کردن دستبند نیست ، رضا مجبوره که فشار ادرار را تحمل کنه که یک مشکل به مشکلات دیگرش اضافه شده. از مطالباتش یکی پیگیری درمانش در بیمارستان و بعدش خانه است. دیگه اینکه به او آزادی مشروط هم تعلق میگیره که نمی دونم چرا اجرایی نمیشه. امروز شنیدم که آقای مهدی خزعلی از زندان آزاد شده که به خانواده اش تبریک میگم و نمی دونم چرا این کار برای رضا اجرا نمیشه! .به هرحال آزادی هر زندانی برایم خبر خوبی است. چرا که شاید زندانی خودش آدم مرفهی باشد اما دوری از خانواده برای هر کسی سخت است. من از زندانی بودن هیچ کسی خوشحال نمیشم . رضا چهار بار اعتصاب غذا کرده که این بار، دومین اعتصاب غذای طولانی مدتش است و هنوز بخاطر خواسته هایش اعتصابش را نشکسته.

ما از شما برای اطلاع رسانی قدردانی میکنیم.
محمد امین شهابی (فرزند خردسال رضا شهابی): منم به نشانه اعتراض به دستبند زدن به بابام به دیدارش نرفتم . خواهرم که رفته بعد از دیدن دستبند ناراحت شده و به خونه برگشته.
خواسته های رضا شهابی برای شکستن اعتصاب غذایش : بازگشت به محل قبلی‌ یعنی‌ زندان اوین بند ۳۵۰ ، ‌مرخصی استعلاجی جهت درمان و عمل جراحی دیسک کمر و مراقبت از او در خانه و اجرای ماده ۱۳۴ قانون جدید مجازات اسلامی و اجرای قانون آزادی مشروط ، اینها خواسته‌های رضا برای پایان دادن به اعتصاب است که متاسفانه دستبند زدن به دستش هم به خواسته هایش اضافه گردیده است.

با امید برای پایان اعتصاب غذای شهابی و آزادی بی قید شرطش.

پیام سندیکا (نشریه درونی سندیکاهای کارگری ایران)

روابط عمومی سندیکای کارگران فلزکار مکانیک

۱۳۹۳/۴/٢۳

************

رضا شهابی در بیماستان بستری شد

ماموران جمهوری اسلامی در اجرای قانون چانه زنی می کنند

یک بار دیگر اعتراضات و حمایت از زندانیان سیاسی به بار نشست و رضا شهابی در بیمارستان خمینی بستری شد. اما مبارزه و حمایت از رضا شهابی هنوز به پایان نرسیده است چرا که عوامل حکومت جمهوری اسلامی اجرای قانون را قطره چکانی پیش می برد علی رغم اینکه رضا را در بیمارستان بستری کرده اند ولی به همسر او نامه همراه نداده اند و کسی اجازه دیدن رضا را در بیمارستان ندارد هم اکنون همسر رضا در تلاش است که نامه همراه بگیرد که ماموران هنوز جان سختی می کنند که ندهند و به همین دلیل رضا نیز هنوز به اعتصاب غذای خود ادامه می دهد و اعلام کرده است تا زمانی که ماموران کاملا" تابع قانون نشوند و مرخصی استعلاجی را اجراء نکنند دست از اعتصاب غذا بر نخواهد داشت و همچنین پزشکان اعلام کردند تا زمانی که وضعیت بیمار به حالت عادی تثبیت نشود امکان شروع مداوا را نخواهیم داشت بنا براین رضا در حال حاضر به صورت تحت نظر در بیمارستان بستری شده است و پزشکان مراقبت های اولیه را در حال برنامه ریزی هستند و کشمکش ها میان رضا و ماموران در جریان است بنا براین باید همچنان در دفاع از رضا شهابی به اعتراضات ادامه داد تا عوامل جمهوری اسلامی تابع حداقل قوانین خود شوند.

کمیته حمایت از شاهرخ زمانی - ۱۳۹۳/۴/٢۱

************

انتقال رضا شهابی به بیمارستان برای ادامه ی درمان

بعد از حدود ۴٠ روز اعتصاب غذا، رضا شهابی ، کارگر زندانی، به بیمارستان امام خمینی منتقل و بستری شد. ت...
انتقال به بیمارستان برای ادامه ی درمان تنها یکی از خواسته هایی است که رضا شهابی برای آن دست به اعتصاب غذای تر زده است.
سه خواسته ی دیگر رضا، برگشت به زندان اوین، تجمیع مدت محکومیت و آزادی است عدادی از فعالان کارگری و اجتماعی در بیمارستان حضور داشتند و همراهی و همبستگی خود را با رضا شهابی اعلام کردند...
ما ضمن آرزوی سلامتی برای وی، خواستار آزادی بی قید وشرط و فوری او هستیم تا بتواند به درمان خود بپردازد.

کانون مدافعان حقوق کارگر - شنبه ٢۱ تیر ۱۳۹۳