کارگران ورسک بتن که مدت ١٠ ماه است حقوق خود را دریافت نکرده‌اند با ارسال نامه‌ایی به کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری، بخشی از مشکلات خود را قید کرده‌اند. ما ضمن حمایت از خواستهای برحق این کارگران، نامه آنها را به همان صورتی که خودشان ارسال کرده‌اند، انعکاس میدهیم.
متن کامل نامه کارگران ورسک بتن به شرح زیر است:
رفقا و فعالان کارگری متشکل در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکلهای کارگری در سراسر ایران.
با عرض سلام و خسته نباشید.
لازم است ما از طریق شما مشکلات خودمان را به عرض کارگران ایران برسانی.
ما عده ای از کارگران برای شرکت بین المللی ورسک بتون ( شرکت ساخت و توسعه زیر بناهای حمل و نقل در کشور ) در اتوبان کرمانشاه ، میاندواب ، سقز ، بوکان مشغول به کار هستیم. حدود ١٠ ماه از کارکرد ما می گذرد و تا امروز هیچ مطالباتی دریافت نکردیم. تا به حال ده‌ها بار به مراجع دولتی از جمله: فرمانداری، شهرداری، نماینده سقز و بانه، راه و ترابری سقز، اداره راه و ترابری ناحیه ٦ سنندج، اداره راه و ترابری تهران مراجعه کردیم و تا این تاریخ هیچ کس در برابر نان سر سفره خانواده‌ی کارگران و زحمتکشان جوابگو نبوده و نیست. ما می‌خواهیم از طریق این سایت مشکلاتمان را به عرض کلیه کارگران ایران در مراکزهای کارگری، کارخانه ها، فعالان کارگری در سراسر ایران و خارج از ایران که برای معیشت زندگی بهتر ما تلاش می کنند برسانیم و از آنها می خواهیم که شنونده مشکلات ما کارگران باشند و ما را برای رسیدن به مطالبات خود یاری کنند. هر چند ما در طول این مدت به این نتیجه رسیده ایم که وعده های سر خرمن مسئولان به ما هیچ کمکی نمی کند، مسئولان دولتی و کاخ نشینها به ما می گویند که هر کاری کنید نباید در این وضعیت بحرانی که ایران در آن قرار دارد دست به اقدامی بزنید که برای امنیت کشور مشکل ایجاد کند و.... اما آنها خیلی راحت و بدون آن که توجه کنند که ما هم نان، لباس، غذا، کفش، پول برای جواب دادن به نیازهای اولیه بچه‌هایمان، کرایه منزل و غیره احتیاج داریم و ١٠ ماه است که حقوق دریافت نکردیم و هر زمان درخواست حقوق ایام کارکرد خود کنیم ما را متهم می کنند که امنیت کشور را به خطر انداختید و باید محاکمه شوید !!....
پس نتیجه خواهیم گرفت که قانون تنها برای ما کارگران موجود است که با آن ما را سرکوب کنند و اجازه ندهند حتی دستمزد ایام کار خود را مطالبه کنیم نه برای سرمایه داران .
اما ما هم سکوت نخواهیم کرد و آن را در چند ماه گذشته یاد گرفته ایم که ما جزء نیروی خود نباید به هیچ توهمی دچار شویم. ما از همه همطبقه‌‌ای‌هایمان در ایران، دست همبستگی طبقاتی را دراز میکنیم و مطمئنن با همبستگی طبقاتی خود میتوانیم به این کارفرمایان و سرمایه داران نشان دهیم که میتوانیم حقوق خودمان را از حلقوم آنان بگیریم و به آنها یادآوری کنیم که هنوز دستمان آنقدر پر قدرت و نیرومند است که بتوانیم در برابر این همه بی عدالتی بایستیم، حتی اگر با سکوت مطلق هم باشد آنان را به زانو درخواهیم آورد.
کارگران:
بیاید همه با هم با اعتراض به وضع موجود دست در دست هم دیگر و تا آخرین فرد و تا آخرین لحظه در پی گرفتن حقوق پایمال شده خود باشیم، ما چیزی را از دست نخواهیم داد اما چیزی را به دست خواهیم آورد و ما حق داریم به عنوان یک انسان در این جامعه که همه امکانات آن با دستان پرتوان ما به وجود آمده زندگی کنیم.
جمعی از کارگران شرکت ورسک بتن.
تاریخ ٢١/١١/٨٨
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری