سازمان بین‌المللی کار، آی ال او، در گزارش سالانه خود در مورد ایران اعلام کرد که قوه قضائیه جمهوری اسلامی با عفو منصور اسانلو، رئیس زندانی هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، موافقت کرده است.
اعتراض سازمان‌های بین‌المللی کارگری به پرونده‌سازی برای اسانلواعتراض سندیکای کارگران شرکت واحد به تهدیدها علیه اسانلوبه گفته کمیته «آزادی تشکل» این سازمان، دولت ایران روز ۲۲ مه سال جاری به صورت رسمی اعلام کرد به منظور ارتقای گفت‌وگوهای اجتماعی و ایجاد زمینه برای اجرای مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی، رئیس قوه قضائیه با درخواست وزیر کار و امور اجتماعی جهت انجام اقدامات لازم برای عفو آقای اسانلو موافقت کرده است.
آقای اسانلو در تیر سال ۱۳۸۶ بدون حکم دادگاه، توسط مأموران امنیتی در نزدیکی منزلش بازداشت و پس از محاکمه، به اتهام اقدام علیه امنیت ملی، به پنج سال زندان محکوم شد.
این فعال کارگری هم اکنون در زندان رجایی شهر کرج زندانی است.
تا پیش از این، مقام‌های جمهوری اسلامی ایران درخواست‌های وکلا و خانواده این فعال کارگر زندانی برای آزادی او را بی‌پاسخ گذاشته بودند.
بر اساس قوانین ایران، هر زندانی می‌تواند پس از گذراندن نیمی از دوره محکومیت خود مورد عفو قرار گیرد.
انعکاس موافقت قوه قضائیه، در گزارش سالانه سازمان بین‌المللی کار، در شرایطی است که چندی پیش، رئیس زندانی هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه متهم به ارتباط با معارضین نظام شد.
سازمان بین‌المللی کار، با ادای احترام به آقای اسانلو، از تلاش‌های وزیر کار و امور اجتماعی برای آزادی وی استقبال و اعلام کرده است که انتظار دارد این فعال کارگری به زودی آزاد شود.
مهدی کوهستانی‌نژاد، مشاور کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه‌های کارگری، در این مورد با اشاره به اینکه موضوع برخوردهای امنیتی و قضایی با فعالان کارگری در ایران، یکی از مسایل مورد توجه سازمان بین‌المللی کار بوده است، به رادیو فردا می‌گوید: «آقای اسانلو در شرایطی زندانی است که در دو سه سال گذشته تحت فشار قرار داشته است و از جمله به بیماری‌های او توجه و رسیدگی نکردند و به جای آن، وی را به بند زندانیان متادونی فرستادند و حتی در موردی، آقای اسانلو مجبور بود بر روی زمین سیمانی بخوابد، در حالی که او کمر درد شدیدی دارد.»
آقای کوهستانی‌نژاد می‌افزاید: «هر بار که دوره نشست‌های سازمان بین‌المللی کار فرا می‌رسد، بحث آزادی آقای اسانلو از سوی مقام‌ها و نمایندگان جمهوری اسلامی ایران مطرح می‌شود. به همین خاطر، ما نمی‌توانیم تا زمان آزادی او، از اینگونه اخبار استقبال کنیم.»
در گزارش انتشار یافته از سوی سازمان بین‌المللی کار، انتقادهای بسیاری از عملکرد جمهوری اسلامی ایران در خصوص برخوردش با فعالان و تشکل‌های کارگری مطرح شده است.
یکی از این انتقادها، مربوط به ادامه بازداشت ابراهیم مددی، نایب رئیس هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، است.
آقای مددی نیز به اتهام اقدام علیه امنیت ملی زندانی است.
سازمان بین‌المللی کار، در گزارش سالانه خود از دولت جمهوری اسلامی ایران خواسته است تا در زمینه آزادی سریع این فعال کارگری نیز اقدامات لازم را انجام دهد.
این سازمان همچنین خواستار لغو اتهام‌های وارد شده به چند عضو دیگر سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، مانند عطا باباخانی، داوود رضوی، یعقوب سلیمی، ابراهیم نوروی گوهری، همایون جابری، سعید ترابیان، ناصر غلامی، علی زاد حسین، عباس نژند کودکی و منصور حیات غیبی شد.
این درخواست در شرایطی عنوان شده است که آقای ترابیان همراه با رضا شهابی، دیگر عضو این تشکل مستقل کارگری، هفته گذشته توسط مأموران امنیتی بازداشت شدند.
بر اساس آخرین گزارش‌ها، این دو فعال کارگری در بند یک امنیتی زندان اوین نگهداری زندانی هستند و تاکنون اتهام آنان اعلام نشده است.
علاوه بر این دو فعال کارگری، چند تن دیگر از فعالان کارگری مانند علیرضا اخوان نیز بازداشت شده‌اند. این بازداشت‌ها با انتقاد تشکل‌های کارگری در ایران مواجه شده است.
در همین ارتباط، سازمان بین‌المللی کار از دولت جمهوری اسلامی ایران خواسته است تا اگر همه اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، فوراً آزاد شوند.
اکبر پیرهادی، از اعضای هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه، در گفت‌وگو با رادیو فردا، با انتقاد از اینگونه بازداشت‌ها و اینکه جای فعالان کارگری نباید در زندان باشد، اشاره می‌کند که اعضای این سندیکا نیز تحت فشارهای گوناگون قرار دارند.
وی می‌گوید: «چند تن از اعضای هیئت مدیره و فعالان سندیکا هستند که هنوز احکام تعلیق از کار در شرکت واحد را دارند و هفت تن از آنان حکم بازگشت به کار نگرفته‌اند و در دیوان عدالت اداری سرگردانند.»
آقای پیرهادی اضافه می‌کند: «نمی‌دانیم که مسئولان چگونه می‌خواهند پاسخگوی مشکلات کارگران باشند. آیا با این نحوه برخورد می‌توان مشکلات آنان باشند؟»
در همین ارتباط، دیوید کاکرافت، دبیرکل فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل، با ارسال نامه‌ای به محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهوری اسلامی ایران، خواستار آزادی فوری سعید ترابیان شده و برخوردهای صورت گرفته با فعالان کارگری در ایران را نیز مورد انتقاد قرار داده است.
مارتین مایر، مسئول بخش حمل و نقل جاده‌ای این فدراسیون، در گفت‌وگو با «رادیو اروپای آزاد/ رادیو آزادی» با ابراز نگرانی از اعمال فشار بر فعالان و تشکل‌های کارگری می‌گوید: «ما می‌دانیم که مقام‌های ایرانی به دقت مراقب اقدامات ما برای اعلام اقدامات‌شان علیه فعالان کارگری هستند. ما می‌دانیم که این اقدام موجب شرمندگی آنان در مجامع بین‌المللی شده است. ما در عین حال، در پی ترتیب دادن دور جدیدی از اعتراض‌ها هستیم. ما در این مسیر تنها نیستیم و از حمایت سایر اتحادیه‌های بین‌المللی کارگری و نیز فدراسیون آموزش بین‌الملل و سازمان عفو بین‌الملل برخورداریم.»
وی با اعلام اینکه فدراسیون جهانی کارگران حمل و نقل در کنار برادران و خواهران خود در ایران ایستاده است، به نتایج اعتراض‌ها و اعمال فشارهای گوناگون بر تهران ابراز خوش‌بینی می‌کند: «مردم بیشتری در جهان متوجه آنچه که در ایران می‌گذرد، می‌شوند و در عین حال، موجب ابراز نگرانی دوستان ایران در سطح جهان خواهد شد.»
سازمان بین‌المللی کار، در گزارش سالانه خود در عین حال از دولت جمهوری اسلامی ایران به خاطر احترام نگذاشتن به مقاوله‌نامه‌های بین‌المللی ۸۷ و ۹۸ در خصوص آزادی تشکل‌یابی انتقاد کرده است.
این سازمان همچنین خواستار تأسیس و فعالیت تشکل‌های کارگری در ایران از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوس‌رانی تهران و حومه و احترام دولت جمهوری اسلامی به آزادی تشکل‌ها شده است.
بهروز کارونی - رادیو فردا - ۳۰/۰۳/۱۳۸۹