خطاب به کلیه نهادهای حقوق بشر و انسانهای آزادی خواه
صدای دادخواهی مرا بشنوید
من افشین بایمانی زندانی سیاسی محکوم به حبس ابد دارای همسر و دو فرزند هستم، نزدیک به ١٣ سال است در زندانهای جهنمی جمهوری اسلامی ، اوین و رجایی شهر تحت شکنجه های روحی و جسمی هر روز با مرگ روبرو میشوم.حکومت جمهوری اسلامی به عنوان عضو سازمان ملل و تمامی نهادهای حقوق بشری نه تنها به مصوبات این سازمان بلکه حتی به قوانین خود نیز هیچ تعهدی ندارد، از جمله نادیده گرفتن حق محاکمه عادلانه در دادگاهها ی صالحه با حضور هیئت منصفه ، شکنجه های روحی و جسمی در جریان بازجویی و دادن حکمهای سفارشی ، حبسهای سنگین ضد انسانی توسط محاکمی که کوچکترین صیانت و علم قضایی ندارند.
قوانین اصلی و آیین نامه های نهاد ها و ادارات و سازمانهای خود رژیم بطور دائمی وبشدت زیر پا گذاشته می شود از جمله سازمان زندانها مثل امکانات درمانی و آموزشی ، غذایی ، فضا که باید برای هر نفر ١۵ متر باید باشد و دیگر حقوق مانند کار در بیرون از زندان ، مرخصی ، عفو عمومی ، آزادی مشروط، مکالمه تلفنی و کتبی و... بطور مستمر نادیده گرفته می شوند ،لپ مطلب این که زندان را به جهنمی تمام عیار برای زندانیان تبدیل کرده است . زندان رجایی شهر تبعیدگاه زندانهای دیگر با حدود ٢٠٠ زندانی سیاسی با سنگین ترین احکام از ۵ سال تا ۵٠ سال و دهها زندانی حبس ابد از جمله مخوف ترین و بدترین دستگاههای اعمال حاکمیت رژیم می باشد همچنین قطع کامل جیره غذاهای مفید ، هواخوری دو ساعته و فضای زندگی کمتر از دو متر برای هر نفر و قطع کامل تلفن و ملاقات عمومی و کنترل شدید ملاقاتها حضوری، ندادن مرخصی و عفو ، آزادیهای مشروط و نصب آنتن و دستگاهای با امواج سرطان زا در زندان و دهها مورد دیگر . تجسم کنید وضعیت روحی روانی اغلب ساکنین این زندان را که با ١٣ سال سابقه زندان با نداشتن کوچکترین امید به آینده ،نرفتن به مرخصی، دوری از عزیزان خود که باید رفتارهای ضد حقوق بشری ضد انسانی را تحمل کنند.
مردم و دوستان آزادی خواه، طبق قوانین حکومت هر ١٠ سال زندان، یک حبس ابد محسوب می شود که من با احتساب این مسئله باید ٣ سال پیش آزاد می شدم آنها نه تنها به این مسئله پایبند نیستند بلکه مرخصی را که من حقوق قانونی خود می دانم از من دریغ می دارند پدر و مادر پیر و از پا افتاده ی من برای گرفتن مرخصی به تهران کشیده می شوند و پس از کلی اذیت و آزار و مورد اهانت قرار گرفته شدن با دست خالی برمی گردند.
من از تمام سازمانهای حقوق بشری و انسانهای آزادی خواه می خواهم با فشارهای جهانی ، رژیم را وادار کنند حداقل به مصوبه قانونی خودشان پایبند باشند تا همه بتوانند اندکی در آزادی و آرامش و آسایش زندگی کنند و به من هم کمک کنید حق آزادی خود را بدست آورم.
افشین بایمانی از زندان رجایی شهر
۵/١٠/١٣٩١
****************
یک قدم موفقیت آمیز برای زندانیان سیاسی گوهر دشت
بدنبال اعلام و اقدام زندانیان بند سیاسی در گوهر دشت کرج صبح روز دوشنبه مورخ ۴/١٠/١٣٩١ زندانیان بند فوق نسبت به کمبود فضا اعتراض کرده و از ورود مامور آمار به داخل بند جلو گیری کردند . پس از آمدن تعدادی از مسئولین زندان و طی مذاکره میان شورای زندانیان با مسئولین قرار شد طی مدت سه ماه آینده بخشی از فضای حسینیه زندان که چسبیده به بند سیاسی است و همیشه باعث مزاحمت و اذیت و آزار روحی زندانیان می گردد به این بند اختصاص یابد .شورای زندانیان در انتهای مذاکره اعلام کردند در صورت عدم اقدام جهت اجرای تعهد توسط مسئولین زندان مجددا" دست به اعتراض خواهند زد.
فریده جعفری - ۵/١٠/١٣٩١
زندانیان بند سیاسی گوهر دشت دست به اعتراض می زنند!!!
بدنبال انتقال ١٢ نفر، از زندانهای مختلف به بند سیاسی گوهر دشت ، شورای زندانیان اقدام به تشکیل مجمع عمومی کردند ، مجمع عمومی زندانیان تصمیم گرفت:
صبح روز دوشنبه ۴/١٠/١٣٩١ جهت اعلام خواسته های خود و اعتراض به افزایش تعداد زندانی بیش از ظرفیت بند از ورود مامور آمار به بند جلو گیری نمایند.
و از مسئولین زندان می خواهند اقدامات لازم را برای بر طرف کردن موانع در راه کسب خواسته های زندانیان انجام بدهند .مجمع عمومی تصمیم گرفته است که اگر به اعتراض و مطالبات زندانیان توجه نشود مجددا" تشکیل مجمع عمومی خواهند داد تا در جلسه مجمع برای ادامه و نوع اعتراض تصمیمات لازم اتخاذ گردد.
همجنین در مجمع عمومی زندانیان از تمامی فعالین و نهاد های مدافع حقوق زندانیان و حقوق بشری همچنین نهاد های کارگری و سیاسی در خواست حمایت و خبر رسانی گسترده شده است.
جهت حمایت از زندانیان معترض هر چه بیشتر متشکل شویم.
کارگر زندانی ، زندانی سیاسی آزاد باید گردد.
فریده جعفری - ٣/١٠/١٣٩١