در دهه اخیر و همچنین در دهه گذشته همواره در کنار اعتصاب و تجمع های کارگری، جمع آوری طومار و امضاء، شکل دیگری از اعتراض و بیان مطالبات کارگران بوده است. همین چند ماه پیش بود که در اعتراض به محکومیت کارگران آق دره شهرستان تکاب در آذربایجان غربی، کمپینی در فضای مجازی شکل گرفت و یا در روزهای گذشته کارگران معدن چادرملو استان یزد و یا کارگران اخراجی فولاد زاگرس در استان کردستان با امضای جمعی خود، خواستار توقف تصویب اصلاحیه قانون کار شدند. البته می توان نمونه های دیگری را ذکر کرد که کارگران در محل کار خود و یا فعالین کارگری اقدام به جمع آوری امضاء کرده اند. به باور نگارنده، این روش آن طوری که رضا رخشان چهره آشنای کارگری، تشریح می کند، " روشی کهنه و بی نتیجه " نیست و همین حالا هم ادامه دارد.
البته باید اذعان داشت که اگر هدف از نوشتن طومار و نامه کارگران، تقاضاهای عاجزانه و ملتمسانه از حاکمیت و سرمایه داران برای رسیدن به مطالبات شان باشد، قطعن این روشی کهنه و بی نتیجه است. چرا که تجربه روزانه خود کارگران بارها نشان داده که با نامه نگاری های این چنینی، به خواسته های شان نمی رسند. اما اگر مخاطب طومارها و امضاهای جمعی، خود جمعیت ده ها میلیونی کارگران باشد، این امری متفاوت است. زیرا که هدف این بیانیه های جمعی، روشنگری در زمینه موضوع مورد بحث است و از کارگران می خواهد که آگاه باشند و سکوت نکنند و واکنش نشان دهند.
نکته دیگر اینکه برای اثر بخشی بیشتر این طومارها، باید عملن توده های کارگر را از محتوا و موضوع مطرح شده در آن آگاه کرد تا آنها با آگاهی و درک بیشتری و با اتکا به نیروی خود به مقابله با طرح های ضد کارگری بپردازند. بدون تردید اگر امضاهای جمعی کارگران، فقط این امکان را به تعدای معدود بدهد که به نماینده گی از توده های وسیع کارگر، مبارز راه جنبش مطالباتی آنها باشند، تکرار همان روش " کهنه و بی نتیجه " است.
بر این اساس باید گفت که فراخوان اخیر سندیکای واحد تهران تحت عنوان " پیش بسوی اعتراض و جلوگیری از تغییرات ضد کارگری در قانون کار " را باید در راستای تلاش تشکل های مستقل در مقابله با قانونی دانست که نان شب کارگران را نشانه گرفته است. با وجود هر کمبودی که در متن بیانیه سندیکای واحد ممکن است وجود داشته باشد، این کمپین اقدامی برای آگاه کردن کارگران از یک مسئله مهم، یعنی موقعیت کار و معیشت شان بوده و مخاطب این تشکل، بخش های مختلف کارگران و خانوده های شان است و از آنها می خواهد که برای جلوگیری از تصویب این لایحه، اعتراض کنند. اینکه این حرکت تا چه اندازه ای می تواند در مقابله با تصویب اصلاحیه قانون کار موثر باشد، بستگی به عوامل مختلفی دارد که خود بحث دیگری است، اما در حال حاضر به طور نسبی گام مثبتی در تقویت همبستگی کارگران است.
خسرو غلامی - ۱۳۹۵/٨/٨
*افق روشن: باز هم طومار، بازهم درخواست از رضا رخشان را
اینجا کلیک کنید.