شرکت چولاب
شرکت چولاب در زمینه راه سازی، پل سازی و ساختمان سازی به صورت پروژه ای فعالیت می کند .بیشتر مراکز فعالیت این شرکت در ساوه، رضوان شهر( طالش )، انزلی، کلاچای و ساری قرار دارد. این شرکت در ساخت بزرگراه رشت- تهران درمنطقه رودبار نیز مشارکت دارد که کار شرکت در این پروژه در حال اتمام است. در ضمن، سال گذشته این شرکت در مناقصه ساخت سد پلرود در کلاچای شرکت کرد و برنده شد اما به علت اعمال نفوذ یک شرکت دیگر پیمانکار وابسته به سپاه این مناقصه را از دست داد. این شرکت وابسته به بخش خصوصی است و سهامداران آن نیکویه، تواب زاده، آذر مسا وعین اله زاده هستند که در این میان نیکویه که استاد دانشگاه هم هست، مدیر عامل شرکت است . دراین شرکت بیش از ٨٠٠ کارگر استثمار می شوند. پایه حقوق کارگران همان حداقل دستمزد مصوبه اداره کار است. اما همین دستمزد ناچیز بخور و نمیر راهم درست و به موقع به کارگران پرداخت نمی کنند. کارگران از پاییز سال گذشته تا کنون حتی ریالی دستمزد نگرفته اند و دستمزد سه ماهه دی، بهمن و اسفند سال ٨٨ و همچنین فروردین ٨٩ را از سرمایه داران مالک این شرکت طلبکار هستند. در این شرکت هیچ نوع تشکل کارگری وجود ندارد. سرمایه داران مالک شرکت نیز ازاین ضعف کارگران کمال استفاده را می کنند و در حالی که شیره جان کارگران را در شرایط سخت و مشقت بار کار ساختمان سازی و راه سازی از تنشان بیرون می کشند و به کوه ثروت و سرمایه های خود می افزایند، کارگران و خانواده های آنان را چهار ماه چهار ماه گرسنه ومنتظر نگه می دارند و از بهره حقوق پرداخت نشده کارگران هم می خورند. واقعا کارگران تا کی باید این رنج و ذلت را تحمل کنند؟ کارگران تا وقتی که به نیرویی متحد و متشکل علیه سرمایه تبدیل نشوند اوضاع بر همین منوال خواهد بود. باید دست به کار شویم. دست به دست هم دهیم و به صورت شورایی و ضد سرمایه داری متشکل شویم تا بتوانیم با نیروی طبقاتیمان حقمان را از گلوی سرمایه دار بیرون بکشیم.
--------------------
شرکت مرغ مادر سپید رود
این شرکت وابسته به شرکت سپید رود رشت واقع در حدود ٦ کیلومتری جاده رشت - تهران است . شرکت مرغ مادر سپید رود رشت تحت اجاره سرمایه داری به نام زنجانی است که در ضمن مالک مرغ داری بهپرور در مازندران ، اردبیل و با جناق سردار آقاجانی از سران سپاه پاسداران است . در این شرکت ١۵٠ کارگر استثمار می شوند. کارگران قراردادی هستند و با قرارداد های یک ساله کار می کنند.کارگران عموما در یک شیفت از ٧ صبح تا ۴ بعدازظهر کار می کنند و اضافه کاری نیزمعمولا تا ساعت ۵/٦ بعد از ظهر طول می کشد . کارگران در طول ماه بین ۵٠-٦٠ ساعت اضافه کاری می کنند . تعداد کمی از کارگران نیز برای آماده نگه داشتن دستگاه ها در شیفت شب کار می کنند . پایه حقوق کارگران همان حداقل دستمزد مصوبه اداره کار است . کارگران جمعه ها هم کار می کنند و به طور گردشی هر دو ماه یک جمعه تعطیل هستند . اکثر کارگران توسط شرکت خدماتی پیمان کاری « سپهر فراز دیلم » در این شرکت به کار گماشته شده اند که بخشی از دستمزد کارگران توسط این شرکت پیمان کاری تصاحب می شود . قبلاً حقوق کارگران توسط شرکت پیمان کاری « سپهر فراز دیلم » به حساب آن ها ریخته می شد. اما اخیراً به علت سوء استفاده این شرکت پیمان کاری شرکت مرغ مادر سپیدرود مستقیماً دستمزد کارگران را بصورت حواله صادر می کند. کارگران این شرکت هیچ تشکلی برای دفاع از حقوق خود در مقابل سرمایه ندارند.
--------------------
بازگشت به کار دو راننده اخراجی شرکت خدماتی سبز زیور
دو راننده دیگر اخراجی شرکت سبز زیوربه نام های میر حلاج و قربانزاده که توسط جمشیدی کارفرمای این شرکت اخراج شده بودند، با پیگیری شکا یت خود به شهرداری رشت سرانجام به سر کار خود بازگشتند . اما کارگران خدماتی مناطق ٢ و ٣ شهرداری از اردیبهشت ماه تحت پوشش شرکت تعاونی شهرداری رشت ، بخش خصوصی قرار می گیرند و از پوشش شرکت یاقوت سرخ خارج می شوند . حداقل کارگران این منطقه پس از این قادر خواهند بود دستمزد و اضافه کاری خود را دریافت کنند . کارگران خدماتی شهرداری منطقه یک که تحت پوشش سبز زیور فعال هستند نیز مایل هستند که تحت پوشش شرکت تعاونی شهرداری رشت قرار بگیرند و بتوانند دستمزد کامل و مزایایی مانند کارگران تحت پوشش شرکت تعاونی دریافت کنند . البته هنوز کارگران نتوانسته اند ٨٠٠ هزار تومان اضافه کاری خود را از شرکت سبز زیور دریافت نمایند.در عین حال کارگر اخراجی دیگری به نام فرهاد سمیعی نیز در حدود یک ماه و نیم است از شرکت سبز زیور اخراج شده است. این کارگر در حدود یک سال در شهرداری مشغول به کار خدماتی بود. وی در گذشته حدود ٢ سال در کارخانه فولاد گیلان واقع در شهر صنعتی رشت به عنوان کارگر قراردادی کار می کرد که از آنجا اخراج شد. و حالا پس از یکسال کار در بخش خدماتی شهرداری رشت توسط شرکت سبز زیور اخراج و دوباره بیکار شده است.
--------------------
معادن زغال سنگ قتلگاه کارگران
در اخبار منتشر شده در روزنامه های ٢۵ اردیبهشت خواندیم که در این روز ۶۶ کارگر معدنچی در روسیه و ٢١ کارگر معدنچی در چین جان خود را در انفجار معادن زغال سنگ از دست دادند. بر اساس آخرین گزارشات سازمان های سرمایه درسال ٢٠٠٧ در هر دقیقه ١۵ کارگر در جای جای این جهان سرمایه داری در حین کار و در حال استثمار شدن توسط سرمایه داران جان خود را از دست داده اند. بخش اعظم این میلیون ها کارگر قربانی کارگران معدنچی هستند. این کارگران قربانی صرفه جویی سرمایه داران اعم از خصوصی یا دولتی در هزینه های ایمنی محیط کار برای کسب سودهای هرچه بیشتر می شوند. سرمایه به سود بیشتر و هرچه بیشتر می اندیشد و در این میان جان کارگر برایش هیچ ارزشی ندارد. در کشور هایی نظیر ایران، چین و روسیه که کارگران از بی حقوقی بیشتری نسبت به دیگر گارکران در دیگر نقاط جهان رنج می برند، آمار این قربانیان سوداندوزی سرمایه بیشتر و وضعیت ایمنی محیط کار وخیم تر و خطرناک تر است. در دنیای سرمایه داری هرچه کارگران بی حقوق تر بوده اند، بیشتر و باز هم بیشتر بر کوه ثروت و سرمایه های سرمایه داران افزوده اند و سرمایه داران بیشتر از سروته هزینه های مربوط به ایمنی محیط کار زده اند تا باز هم بیشتر بر سود های خود بیفزایند.کارگران هرچه ارزش افزوده بیشتر و سرمایه های عظیم تری تولید کرده اند، ارزش انسانی کمتری پیدا کرده اند وبه همان نسبت بر شمار قربانیان آنان نیز افزوده شده است. بی هیچ تردید قاتل این معدنچیان رابطه اجتماعی سرمایه و نظام مدافع آن است و تا زمانی که این رابطه ضد انسانی وجود داشته باشد، کارگران کشتار می شوند و در اعماق تاریک معدن ها در زیر آوار سودپرستی سرمایه مدفون می شوند.برای پایان دادن به این کشتارها باید به موجودیت این رابطه پایان داد و این امر مستلزم سازمان یابی شورایی و ضد سرمایه داری کارگران در ایران و چهار گوشه این جهان سرمایه داری است.
فعالان ضد سرمایه داری گیلان - ٣١ اردیبهشت ٨٩
کمیته هماهنگی برای ایجاد تشکل کارگری
www.hamaahangi.net
khbitkzs@gmail.com