افق روشن
www.ofros.com

خط فقر به مرز دو میلیون تومان رسید! در حاشیه چند گفتگو


بهزاد سهرابی                                                                                          یکشنبه ٢٠ شهریور ماه ١٣٩٠

عباس وطن پرور،نماینده سابق کارفرمایان در سازمان جهانی کار‏‌، از افزایش ۲۰ درصدی نرخ خط فقر طی شش ماهه گذشته در کشور خبر داد و گفت: نرخ خط فقر در کلان شهرهای کشور یک میلیون و ششصد هزار تومان بر آورد شد.عباس وطن پور در گفتگوی خود با خبر نگار ایلنا به تاریخ ١٨ شهریور ماه ١٣٩٠ می گوید " نابرابری ها در توز یع امکانات را موجب افرایش خط فقر اعلام کرد و افزود پیش بینی می شود تا پایان سال جاری نرخ خط فقر به نرخ دو میلیون تومان افزایش یابد.وی خاطرنشان ساخت ، نرخ تورم در سبد ارزاق عمومی خانوار طی شش مامه نخست سال جاری به میزان ۵٠ درصد افزایش یافته است. وطن پرور از افزایش تعداد واحد های بحرانی در کشور خبر داد و افزود همزمان با اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها به دلیل افزایش نرخ سوخت واحد های تولیدی کشور با بحران مواجه شده اند."
کارگران ؛این شرایط وحشتناک زندگی ما است که سود پرستان سرمایه برای ما به ارمغان آورده اند . شرایط سخت کار، عدم امنیت شغلی ، عدم امنیت محیط کار ، قرار داد های موقت ،گرانی، فقر مطلق، بیکاری روز افزون و هزاران مصیبت دیگر که به یمن حضور نظام سرمایه داری بر زندگی ما جاری شده است. تن پرورانی که به برکت نیروی کار ما هر روز فربه تر می شوند و به سود های نجومی دست می یابند اما در عوض ما از کوچکترین امکانات رفاهی ، تفریحی و آموزشی و... ویک زندگی شایسته بی بهره هستیم. زندگی ای که صاحبان سرمایه به دلیل در دست داشتن ابزار تولید و بنگا های اقتصادی ، بعنوان منابع کسب در آمد از یک سو و از دیگر سو با دستگاه های سخن پراکنی و شایعه پراکنی رسانه ای ، و همزمان با اتکا به نیروی سرکوب و ایجاد فضای رعب و و حشت در جامعه به حیات ننگین خود ادامه می دهند .در واقع قدرت سرمایه داری را باید درپراکندگی صفوف طبقاتی کارگران دانست. نظام سرمایه داری از پراکندگی صفوف ما به نفع خود بیشترین سود را می برد و به این دلیل از ایجاد تشکل های کارگری جلوگیری بعمل می آورند، فعالین و پیشروان کارگری را اخراج و زندانی می کنند، تا بدین ترتیب بدون دغدغه ، هم به سود های نجومی خود برسند و هم کارگران را وادار به تمکین و تحمل این شرایط بغایت پر از رنج کنند.
بیان این فاجعه که خط فقر به مبلغ دومیلیون تومان رسیده است حاکی ازآن است که کارگران در ایران با دستمزد ٣٣٠ هزاد تومان در واقع چیزی در حدود ٦/٦ برابر زیر خط فقر به این زندگی تحمیلی ادامه می دهند. این تازه در شرایطی است که کارگران شاغل مشمول تمامی قوانین کار شوند و دستمزد مصوبه وزارت کار را دریافت دارند؛ چرا که میلیون ها انسان آماده به کار در لشکرذخیره بیکاران صف کشیده اند، بدون اینکه شامل دریافت هیچ کمک هزینه ای باشند ؛ بی شمار کارگرانی هستند که با قرار داد های موقت و گاها بدون قرارداد، به صورت روزمزد و یا ساعتی به کار مشغول هستند که زندگی برای این بخش از کارگران ، بمراتب وحشتناکتر و یک جهنم به تمام معنا است .برای تائید این سخنان به گفته های بیات رجوع می کنیم:
"درمورخه ١٨ شهریور ١٣٩٠ ، فتح اله بیات رئیس اتحادیه کارگران پیمانی و قرار دادی سراسر کشور در گفتگوی خود با ایلنا اعلام داشته است که " کارگران پیمانی با ٢٠ سال سابقه ٣٠٠ هزار تومان در یافت می کنند. وی در ادامه می افزاید که کمتراز ۵٠ در صد از کارگران روز مزد تخت پو شش بیمه سازمان تامین اجتماعی هستند و کارگران روز مزد با دو تا سه سال سابقه کار در واحد های تولیدی کشور تحت پوشش بیمه نمی باشند. وی در آخر می گوید که با قانون هدفمند کردن یارانه ها کارگران در تامین معیشت خود با مشکلات عدیده ای مواجه شده اند و این خود عامل افزایش نرخ خط فقر شده است."
بله ، این زندگی پر از رنج و محنت در جامعه ای اتفاق می افتد که بیشترین ثروت دنیا را در خود جای داده است، اما استثمار و طمع بی حد و حصر صاحبان سود پرست سرمایه از یک طرف و از دیگر سو چپاول و دزدیهای میلیاردی، سایه شوم و نکبت خود را بر زندگی میلیون ها انسان گسترانیده است. در روز های اخیر رئیس جمهوری آقای احمدی نژاد از سه برابر شدن یارانه های نقدی سخن گفت و اعلام کرد که بزودی این یارانه ها به حساب واریز خواهد شد؛ شاید بیان سخنان ایشان دلگرمی برای کارگران و مزد بگیران را به همراه داشته باشد که با اندک مبلغ یارانه ای دردی از هزار مشکل ناگشوده گشوده شود، اما این سخن پراکنی توسط رئیس بازرسی کل کشور اینگونه جواب گرفته است که، "حتی مبالغ قبلی هم بدون پشتوانه مالی است ".
حجت الاسلام مصطفی پور محمدی، رئیس سازمان بازرسی کل کشور در جمع فعالان اقتصادی سمنان در اتاق بازرگانی این استان به خبر گزاری مهر در مورخ ١٨ شهریور ١٣٩٠ گفتنه اند:
"این سازمان افزایش پرداخت یارانه ها را غیر کارشناسی ، ناصحیح و بدون پشتوانه مالی می داند. وی با اشاره به برخی اظهارنظرها مبنی بر افزایش میزان یارانه‌های نقدی گفت: حتما این حرف غیرکارشناسی و غلط است. سازمان بازرسی اعلام می‌کند که افزایش پرداخت یارانه‌ها غیرکارشناسی، ناصیحح و بدون پشتوانه مالی است. اعلام می‌کنیم حتی مبلغی که امروز به عنوان یارانه‌ها پرداخت می‌شود منابع کافی نداشته و پرداخت‌ها خارج از مقیاس و معیار قانونی است."
این گفته ها نشان میدهد که دامنه فقر و فلاکت، بیکاری، عدم امنیت شغلی و...هر روز بیشتر خواهد شد و از دیگر سو، بحران اقتصادی و سیاسی ای که گریبانگیر نظام سرمایه داری ایران است، با وعده های سر خرمن هم، لاپوشانی نمی شود و نمی تواند به سادگی بحران اقتصادی و سیاسی موجود را پشت سر بگذارد . نظام سرمایه داری موجود در ایران حتی نتوانسته است بر اساس یک نظام متعارف سرمایه داری خود را قانونمند سازد و جدا از بحران اقتصادی جهانی که بر اقتصاد ایران تاثیرات عمیقی گذاشته است، غارت، چپاول و اختلاس موجود هر روزه در جایی خود را نشان می دهد و نه تنها دامنه این بحران را بیشتر می کند، بلکه زندگی پر از مشقتی را برای توده عظیم کارگران و زحمتکشان به ارمغان می آورد . در این ارتباط می توان به اختلاس ٣٠٠٠ میلیارد تومانی اشاره کرد که به تازگی خبر آن در ایران منتشر شده است . همه این موارد که از زبان مسئولین و کارشناسان جاری شده است این را به اثبات می رساند که نظام سود پرست سرمایه داری حاکم بر ایران توانایی کمترین بهبودی را درجهت ایجاد رفاه برای زندگی توده های کارگر و ستمدیده را ندارند .
طبقه کارگر در یک شرایط سرنوشت سازتاریخی قرار گرفته است؛ اگر طبقه کارگر بتواند خود را متشکل کند، بدون شک خواهد توانست با اعتصابات سراسری ، پشت سرمایه داری را به لرزه درآورد و با توازن قوای بیشتر بر زندگی و سرنوشت خود حاکم شود .
بی شک این شرایط برای هیچ کسی قابل تحمل نیست و تغییر خواهد کرد، از هم اکنون حامیان نظام سرمایه داری در ابعاد جهانی و داخلی در صدد هستند تا از هر حرکت طبقاتی کارگران جلوگیری بعمل آورند واز تغییرات بنیادی که بخواهد ساختار های اقتصادی را به زیر بکشاند ، جلوگیری بعمل آورند. بر اساس تجارب تاکنونی، باید باور داشت آن نیرویی می تواند سرنوشت دیگری را رقم بزند که متشکل و سازمان یافته بتواند رهبری این تغییرات را در دستان خود بگیرد. تضمین یک زندگی آزاد و برابر در گروبرچیدن تمامی مناسبات سرمایه داری است.

بهزاد سهرابی - ١٨ شهریور ١٣٩٠