اول تیرماه، کارگران شرکت قطعات توربین شهریار در راستای تحقق مطالبات خود دست به اعتصاب زدند. کارگران این شرکت صنعتی که در جاده ی ملارد کرج واقع شده، در سالهای گذشته نیز اعتراضات مکرر و متعددی نسبت به شرایط کار و در راستای احقاق حقوق خود داشته اند. کارگران این شرکت با توجه به ماهیت و نوع کار خود که از حساسیت و ارزش ویژه ای در جریان تولید برق کشور برخوردار است خواهان افزایش دستمزد خود هستند. تمدید قرارداد بیمه ی درمانی با بیمه ی سینا، پرداخت کارانه ها، پاداشهای معوقه، عدم اخراج کارکنان قرارداد موقت و بهبود شرایط کار از دیگر مطالبات کارگران این شرکت صنعتی است. (از بهمن ماه ١٣٩٠ مدیریت در راستای اخراج بخشی از کارکنان این واحد تولیدی اعمال فشار نموده، و در برابر مقاومت کارگران، به آنان اعلام نموده است که یا باید یک روز در میان کار کنند و یا اخراج بخشی از همکاران خود را بپذیرند، این نزاع در کنار به تعویق افتادن دستمزد کارگران تاکنون ادامه یافته است) هر روز که از شروع اعتراض و اعتصاب می گذشت، دامنه ی آن وسیع تر می شد. روز دوشنبه دهم تیر ماه تعدادی از کارگران اخراجی به همراه خانواده های خود در مقابل در ورودی شرکت جمع شدند که این تجمع تا پایان ساعت کاری ادامه یافت. ترس از گستردگی دامنه ی اعتصاب در این منطقه ی صنعتی و نیز پیشینه ی اعتراضات کارگران آگاه و جسور این شرکت باعث شد تا در روز چهارشنبه ١٢ تیر ماه نمایندگانی از نهادهای امنیتی شهر کرج در شرکت حضور یابند و با مسئولین شرکت جلساتی را برگزار کرده و خواهان حل و فصل هر چه سریعتر این موضوع و بازگشت آرامش به این شرکت شوند.
در پی این جلسات، مدیر عامل شرکت مجبور گردید در بین کارگران حضور یافته و با آنها وارد مذاکره شود.تا پایان روز چهارشنبه اعتصابات ادامه یافت و کارگران مشغول مذاکره با مدیریت بودند.
جاده ی ملارد کرج، منطقه ای صنعتی است و شرکتهای تولیدی بسیاری در آنجا مستقر هستند. حمایت کارگران سایر کارخانجات و به خصوص سایر شرکتهای فعال در صنعت برق، از کارگران قطعات توربین شهریار کمترین کاری است که سایر هم سرنوشتان آنها می توانند برایشان انجام دهند.
امروز اخراج و بیکار سازی، کارگران این شرکت را تهدید می کند و فردا گریبان کارگران شرکتها را خواهد گرفت. با اعلام همبستگی با کارگران این شرکت و تلاش در راه ایجاد تشکلهای مستقل کارگری مانع دست اندازی عوامل سرمایه به سفره ی کارگران شویم.
اخراج کارگران از سوی صاحبان سرمایه و حمایت دولت سرمایه چیزی نیست که مربوط به امروز و دیروز باشد، اخراج کارگران امری است که سرمایه دارن در جهت تولید ارزش اضافه ی هرچه بیشتر به آن اقدام می کنند. خبر مبارزه ی کارگران قراردادی فولاد خوزستان و حمایت کارگران رسمی از آنها نشان از نقطه جوشهای همبستگی جنبش کارگری است که خبر فوق نیز بر همین موضوع تاکید دارد. و از آنجا که خیل کارگران آماده به کار بسیارند، صاحبان سرمایه کارگرانی با دستمزد کمتر و سر به راه تر را جایگزین می کنند. از آنجا که سرمایه داری صرفا به سود می اندیشد آنجا که تولید ارزش اضافی بر وفق مرادش نباشد، در بخشهای سودآورتر سرمایه گذاری می کند و از اخراج کارگران ابایی ندارد. ما کارگران از قرادادی گرفته تا رسمی و ... در معرض اخراج و بیکارسازی و بی حقوقی قرار داریم. همانطور که به درستی در خبر کارگران قطعات توربین شهریارآمده است راهی جز همبستگی و ایجاد تشکل سراسری بر علیه سرمایه نداریم.