شرکت فرش نفیس کردستان واقع در شهرک صنعتی شماره ٣ سنندج از سال ١٣٧٩ مشغول فعالیت و تولید فرش ماشینی می باشد. این واحد تولیدی دارای 3 سوله ( سالن) و ساختمان اداری و در واقع یکی از واحدهای تولیدی فعال در استان به شمار می آید و در تمامی شهرهای استان و اکثر شهرهای منطقه غرب ایران شعبات فروش دارد و از بازدهی و سوددهی خوبی بهره می برد. این شرکت دارای شش دستگاه تولید فرش ساخت سال های ٩٠ تا ٩٢ آلمان و بلژیک می باشد؛ و به تناوب با داشتن ۴٠ تا ٧٠ کارگر ماهیانه ١٠٠٠ تا ١٧٠٠ تخته فرش ١٢ متری تولید می کند. صاحبان این شرکت ٣ برادر با فامیلی مرادی هستند. یکی از این برادران در زمان استانداری رمضان زاده معاونت برنامه ریزی استانداری کردستان و سپس رئیس اتاق بازرگانی استان بود و اکنون با شراکت یکی دیگر از عوامل ضدکارگر و اعتبارات بانکی کلان مشغول ساخت هتل بزرگی در دامنه کوه آبیدر سنندج است؛ وی همچنین دارای املاک بسیار در شهرهای مختلف، سهام کارخانه ریسندگی در تهران، کارخانه ماسه شویی و زمین های کشاورزی وسیعی می باشد. یکی دیگر از برادران در سال ١٣٨١ به خاطر سوءظن، دو نفر از کارگران به نامهای رحمانی و رحیمیان را بدون اطلاع مراجع قضایی به مدت چند شبانه روز در محل شرکت بازداشت و مورد آزار قرار داد؛ و به برای ترساندن و درس عبرت دیگر کارگران، سر و سبیل و ابروی دو کارگر مذکور را تراشیده و در محوطه شرکت نمایش داد و پس از پیگیری خانواده و اعتراض کارگران آنها را آزاد کردند و سپس ماجرا با دخالت مراجع امنیتی و بدون پاسخگویی مرادی و به سادگی خاتمه یافت و عملن بر ماجرا سرپوش گذاشته شد و در نهایت، پس از مدتی آن دو کارگر نیز اخراج شدند. برادران مرادی با مدیریت دیکتاتورمنشانه در تمامی مسایل کارگران حتا مسایل ریز و درشت خانوادگی و خصوصی آنان دخالت می کنند؛ هرجا که لازم باشد در برهم زدن و مانع تراشی در راه منافع کارگران کوتاهی نمی کنند برای نمونه در سال ١٣٨۵ تعاونی مسکن کارگران که با هزاران رنج و عذاب تشکیل شده بود و توانسته بود زمین مناسبی خریداری کند با دخالت های بی مورد آنان بی نتیجه ماند. نمونه دیگر، به هم زدن صندوق پس انداز کارگران شرکت بود. این کارفرمایان برای بهره کشی و کنترل بیشتر تمامی سالن های تولید، انبار و اداری را به دوربین های مداربسته مجهز کرده اند؛ پرداخت دستمزد کارگران را نه به صورت روزانه بلکه بر اساس پیک کاری (متری ) پرداخت می کنند برای مثال هر بافنده ای در طول یک شیفت کاری اگر ١۵٠٠٠ پیک یا ٨ مترمربع فرش ببافد تقریبن برابر دستمزد تعیین شده قانونی می گیرد؛ این نوع تقسیم کار و پرداخت بسیار کشنده و ناعادلانه است. با این روش پرداخت ١- کارگر برای اینکه حداقل دستمزد را دریافت کند خیلی بیشتر استثمار می شود ٢- اضافه کار تعلق نمی گیرد ٣- باعث ایجاد رقابت ناسالم، دشمنی و جلوگیری از همبستگی کارگری می شود. شرایط کار در کارخانه بسیار سخت و طاقت فرساست؛ به هر بهانه ای مثلن رفتن به دستشویی، سیگار کشیدن، صحبت با همکار در حین کار و .... کارگر را جریمه می کنند و عملن کارگران هیچ وقت حداقل دستمزد را دریافت نمی کنند؛ خسارت هر خرابی و نقص را از کارگر می گیرند؛ کار به جای ٣ شیفت، در ٢ شیفت ١٢ ساعته انجام می شود؛ با کم بودن یک شیفت عملن کلی سود عاید کارفرماها می شود زیرا هزینه ایاب و ذهاب، بیمه، حق شیفت و ... را پرداخت نمی کند.با کارگران قرارداد 3 ماهه بسته می شود و در پایان هر ٣ ماهه تسویه حساب کامل انجام می شود. کارفرمایان کارخانه را در ابتدای هر سال کاری ١۵ روز تا یک ماه تعطیل اعلام می کنند با این کار پیوستگی بیمه از بین می رود بنابراین مزایای قانونی به کارگر تعلق نمی گیرد.
واقعیت آن است کار تولید فرش ماشینی از کارهای سخت و مشقت بار و آلوده است؛ پرزهای الیاف و فرش ، حمل دستی فرش های ١٢٠ کیلوگرمی و ... به کارگران آسیب های جدی رسانده است.
در سال ١٣٨۵ در راستای طرح موسوم به اشتغالزایی از سوی دولت در بهترین موقعیت شهرک صنعتی شماره ١ سنندج زمینی به مساحت ٨٠٠٠ مترمربع با وام های کلان چند صد میلیون تومانی بدون بهره و بلاعوض برای احداث شرکت فرش بافی دیگری به نام شرکت فرش آریا بافت واگذار شد. آنان شرکت مذبور را با ۴٠ کارگر تاسیس کردند. آنجا نیز شدت استثمار و بهره کشی بسیار بالا بود به گونه ایی که در سال ٨٧ کارگری کرمانشاهی به نام هوشنگ مرادی در حین کار به طرز فجیعی جان باخت. چند ماه بعد کارخانه را بی هیچ دلیلی تعطیل کردند و همه دستگاه ها را به شرکت فرش نفیس انتقال دادند و از طرف هیچ ارگانی مورد بازخواست قرار نگرفتند.
از یک سال پیش کارفرمایان برای اینکه حق بیمه کمتری بپردازند، کارگران درچارچوب طرح طبقه بندی مشاغل قرار نگیرند و درگیر کارها و مسایل کارگران نشوند و ... با شرکتی به نام ارم جویان غرب قرارداد همکاری بسته اند. شرکت مذکور در حکم مشاور کارفرمایان نیز عمل می کند. لیست بیمه کارگران با عنوان کارگر ساده تحویل سازمان تامین اجتماعی می شود . در سال جدید نیز که کار از ١۵/٠١/٩١ شروع شد قرارداد همچنان با عنوان کارگر ساده بسته شد که پس از اعتراض، کارگران با تهدید به اخراج و تعطیلی کارخانه مواجه شدند. اما کارگران قسمت تولید که حدود ٣٠ نفر هستند با همبستگی کامل و در اقدامی بی سابقه در تاریخ ٠۴/٠٢/٩١ در مقابل اداره کار سنندج تجمع کردند؛ حیله ها و تهدیدهای آن نهاد ضدکارگری و نفوذ کارفرمایان نتوانست همبستگی و اتحاد کارگران را درهم شکند؛ پایداری کارگران و اصرار و پافشاری بر مطالبات و خواسته های برحق علی رغم رخنه افراد نفوذی و ترسو باعث شکسته شدن غرور کارفرمایان و تحمیل اراده کارگران شد.
زنده و پیروز باد همبستگی و اتحاد کارگران شرکت فرش نفیس کردستان
کمیتۀ هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
١۵ اردیبهشت ١٣٩١