تظاهرات وناآرامی های اخیردرپی خودسوزی یک فارغ التحصیل دانشگاهی بیکاربنام محمدبو عزیزی رخداد که برای تامین معاش خودبساط فروش میوه وسبزی بپاکرده بود.ماموران انتظامی شهر سیدی بوزید به بهانه نداشتن پروانه دست فروشی، بساط اورابهم ریخته بودند.همین خودسوزی دراعتراض به بیکاری وخشونت نیروهای انتظامی ،بهانه یی شدکه جوانان بیکاربه خیابانها بریزند. درپایتخت،جوانان ودانشجویان ووکلا و قشرهای دیگری ازمردم که ازطریق شبکه های اجتماعی و پیامک یکدیگرراخبرکرده بودند،دریکی ازمنطقه های مرکزی شهرگردهم می آمدند،که باحمله نیروهای انتظامی روبرومی شدند.درخلال این روزها،نیروهای امنیتی به تناوب باقطع موقتی شبکه های اینترنت وتلفن های موبایل سعی کردنددرارتباط گیری مردم اخلال ایجادکنند.درتجمع دیگری در پایتخت حدودهزارنفردر برابر اتحادیه عمومی کارکنان تونس گردآمدندکه پلیس به آنان هجوم برده، متفرق شان کرد.گفته می شودکه دراین تظاهرات،دوتن ازتظاهرکنندگان جوان کشته شدند.این جنبش اعتراضی باتظاهرات 8دیماه که موردحمله نیروهای امنیتی قرارگرفت به مرحله جدیدی واردشد.قیام زحمتکشان تونس برای خواسته های عاذلانه خوددرزمینه اشتغال،تضمین بهره گیری ازمنابع کشور برای یک زندگی مناسب،حق آموزش وپرورش ومراقبت های بهداشتی است .انچه امروزدرتونس درحال وقوع است،نمایشگرمبارزه وقیام فقرزدگان دردفاع ازخودوحقوق عادلانه شان است واین پاسخ طبیعی به نظام وابسته به سرمایه داری جهانی وصندوق بین المللی پول وسازمان تجارت جهانی،که ازحامیان اصلی دیکتاتورتونس هستند،بود.توصیه ی سازمان های سرمایه داری جهانی، مردم فقرزده تونس راازساده ترین حقوق خودمحروم کرده بود.دیکتاتورتونس دریک برنامه تلوزیونی در8دیماه ضمن اینکه قول داددولت برای جوانان ایجادشغل خواهدکرد،همچون همه دیکتاتورهای جهان اعلام کرد:آشوبگران بشدت مجازات خواهندشدوهشداردادکه تظاهرات اخیرزیرنفوذوهدایت رسانه های خارجی صورت گرفته است.این تهدیدها زحمتکشان تونس رادرانجام وظیفه کارگری خود مصمم ترکرد.راهپیمایی روز ٢۴ دیماه که ازسوی اتحادیه عمومی کارگران تونس«یو جی جی تی»که بیش از٣٠٠هزارنفرعضودارد،سازمان دهی شد.این اتحادیه همچنین دراین روزیک اعتصاب نمادین ٢ ساعته رادرپایتخت تونس سازمان داد. یو جی جی تی ازآغازتظاهرات اعتراضی مردم درآذرماه، ازخواسته های جنبش حمایت کرده واتحادیه های کارگری تونس رابه شرکت وسیع درآن تشویق کرد. یو جی جی تی ضمن ابرازهمبستگی بامردم،حمایت خودراازخواسته های تظاهرکنندگان برمبنای تدوین واجرای مدلی ازتوسعه که فرصت های برابر،حق کاروفرصتهای شغلی مناسب ومعقول و درآمدهای پایدار،که کفاف نیازهای ضروری زحمتکشان رابدهد،وبه کاهش یارانه هاوخدمات پزشکی بدستورصندوق بین المللی پول وسازمان تجارت جهانی ،اعتراض کرد.باورودسندیکاهای کارگری وزحمتکشان به عرصه نبردعلیه نابرابری،نقطه پایان بر٢٣ سال حکومت دیکتاتوری گذاشته شد. دیکتاتوردرسخنرانی خودضمن قبول اینکه دردوربعدی کاندیدای ریاست جمهوری نخواهدشد،به تضمین آزادی های سیاسی وآزادی رسانه ها،ابرازتعهد کردوخواستار آتش بس شدوگفت:من خواسته های مردم درموردبیکاری ،درموردخواسته های ضروری وخواسته های سیاسی برای آزادی های بیشتررادرک می کنم.زحمتکشان درقبال این حرکت فریب کارانه درخیابانهاشعارمی دادند: «دیکتاتوربایدبرود،محاکمه برای رییس جمهوروخانواده اش،آری ما به آب ونان است نه به رییس جمهورضدکارگری.»وپلاکاردهایی راباخودحمل می کردندکه نوشته بود:« ٢٣ سال دیکتاتوری را فراموش نخواهیم کرد»رییس جمهورمستبدبااعتراضات زحمتکشان ،رنجدیده گان تونسی راترک وبا ارزهای سرقت شده ازمردم به عربستان سعودی،دیگرکشوردیکتاتوری گریخت ومیهنش رادر چمدانهای بسته بندی شده به عربستان برد.درطی این مبارزات سندیکاهای کارگری جهان بخصوص فدراسیون جهانی سندیکاهای کارگری WFTUوکنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری ITUC، اتحادیه های کارگری لبنان ومصربیشترین حمایت ها را ازجنبش زحمتکشان تونس به عمل آوردند. کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری دربیانیه یی به تاریخ ٢٢ دیماه ازسازمان ها واتحادیه های کارگری عضواین کنفدراسیون درسراسرجهان خواست تا با برپایی کارزارهای همبستگی، اعضای خود را برضد سرکوب خونین تظاهرکنندگان از سوی دولت تونس درجریان تظاهرات اخیر بسیج کنند.درادامه این بیانیه ،شارون بارو،دبیرکل ITUC ضمن حمایت از خواسته های تظاهرکنندگان برای ارایه یک برنامه توسعه عادلانه گفت:تظاهرکنندگان ،جوانان ازخود گذشته ای هستند که خواستاردرآمدی کافی برای یک زندگی ساده اند.دولت باید اقدامات مشخصی را به مرحله عمل بگذارد.خانم شارون بارواظهار داشت که دولت به حقوق سندیکایی کارگران وآزادی های اساسی از قبیل آزادی بیان باید احترام بگذارد.
زحمتکشان تونسی کاهش یارانه های سوخت وموادغذایی،خدمات پزشکی وبیکاری مزمن راکه ازدستورات صندوق بین المللی پول برای کشورهای توسعه نیافته است،راتاب نیاورده وعلیه این تبعیض آشکارغیرانسانی سرمایه داری اعتراض کرده ،بانثارخون خودکه دربیانیه کنفدراسیون بین المللی اتحادیه های کارگری به بیش از۵٠ تن کشته درتظاهرات اشاره کرده است،به فرامین سازمانهای امپریالیستی برای غارت هرچه بیشتر منابع کشورشان نه گفته،عامل سرسپرده اش رااز کشورتونس بیرون انداختند.
متاسفانه باوجودگرفتاریهای بسیاری که برای زحمتکشان ایرانی وفعالین سندیکایی وجوددارد، زحمتکشان ایران نتوانستند«آنچنان که درخورکارگران ایران است،همبستگی خودرابامحرومین وزحمتکشان فقرزده تونس ابرازدارند.آنچه مامیدانیم این است که سرمایه داری جهانی کوشش فراوانی رابکاربسته تاهزینه های بحران بوجودآمده رابه زحمتکشان سراسردنیاتحمیل کند.فعالین سندیکاهای کارگری وزحمتکشان ایران هزینه های این بحران راپرداخت نخواهند کرد وهمگام با زحمتکشان تونس وسایر زحمتکشان سراسر دنیا به این اعمال غیرانسانی نه خواهند گفت.
کارگران فلزکار مکانیک
١۵/١١/٨٩