بروكسل در حمایت از حقوق شهروندان افغانستانی ساكن ایران
کمیتۀ برگزاری آکسیون
شنبه ٣١ تیر ١٣٩١
این برنامه به ابتکارِ "کمیته ی دفاع از مبارزات مردم ایران- بلژیک، سازمان زنان ٨ مارس- بلژیک، شورای جوانان و دانش جویان چپ- بلژیک" تدارک و برگزار شد. طبق اجازه ی پلیس از ساعت ١۵ در برابر سفارت ایران جمع شدیم. در ابتدای امر افسر پلیس مسئول ضمن هماهنگی با برگزارکننده گان تقاضا کرد که صدای سیستم صوتی را رعایت کنیم چون در غیر این صورت سفارت از آن ها شکایت خواهد کرد و ما پذیرفتیم ولی بعد از ١٠ - ١۵ دقیقه که ما پلاکاردها و بنرهامان را آماده کرده و موزیک پخش می کردیم پلیس دوباره مراجعت کرد و خواهان برچیدن سیستم صوتی شد و علی رغم مخالفت قانونی و منطقی ما، تهدید به لغو اجازه ی آکسیون کرد؟! و ما ناچاراً بدونِ سیستم صوتی برنامه را آغاز کردیم. در هوای بسیار نامساعد و بارانیِ بروکسل جمعی از نیروهای مترقی و چپ بلژیکی گردآمده و فریاد حمایت خود از شهروندانِ افغانستانی ساکن ایران را سردادیم.
برنامه با خواندنِ فراخوان و توضیحِ اهدافِ این آکسیون شروع شد و به آکسیون های هم زمان در شهرهای کلن، برلین، لندن، هامبورگ، تورنتو و ... نیز اشاره شد. شعارهایی در مخالفت با اقدامات فاشیستیِ رژیم جمهوری اسلامی و در حمایت از مهاجران و شهروندان افغانستانی سرداده شد و سپس رفیق جوانی به بررسی ٣ دهه حضور افغانستانی ها در ایران پرداخت و با شعار "مرگ بر جمهوری اسلامی!" سخن خود را به پایان برد. رفیق دیگری بر ضرورت همبسته گی کارگران و زحمت کشان و خلق های تحتِ ستم با افغانستانی ها اشاره کرد و این که بحران های حاد بین الملی و داخلی رژیم ایران را به سمت اشکال جدیدی از سرکوب سوق می دهد و بسیج شدن بخش هایی از مردم در این سرکوب و جنایت یادآور دوران فاشیسم هیتلری است. پیامی از سوی "شمله سلیمانخیل" زن فعال سیاسی افغانستانی از اعضای هئیت تحریریه نشریه روشنگر در اروپا قرائت شد که در بخش پایانی آن تاکید کرده بود که: « ... ما مرز نمی شناسیم کارگران زحمت‌کش افغان بخشی از کاگران زحمت‌کش ایران هستند. دفاع از کارگران افغان در ایران دفاع از طبقه‌ی کارگر ایران است. به امید روزی که نه مرز باشد و نه نژاد پرستی و نه استثمار!»
با وجودی بدی هوا و نبود سیستم صوتی تلاش جمع کوچک ما این بود که پیام سیاسی بزرگ‌مان را به گوش‌ها برسانیم: «مرگ بر جمهوری اسلامی! ـ جمهوری اسلامی، فانوسِ رو به باد است! ـ جمهوری اسلامی، مرگت فرارسیده! ـ زنده باد همبسته گی انترناسیونالیستی! ـ دخالت خارجی، استبداد داخلی محکوم است! ـ اتحاد، مبارزه، پیروزی! ...» و بخشی از پیام‌مان را نیز بر پلاکارهای سزخ‌مان نوشته بودیم: «جمهوری اسلامی از هر جناح و دسته نابود باید گردد! ـ Smash Fascism! ـ ایران مدفن فاشیسم خواهد شد! ـ مرگ بر این رژیم زن ستیز! ـ نه به دخالت امپریالیستی در ایران! ـ انترناسیونال است نژاد انسان‌ها! ـ You can't have capitalism without! Racism ـ هیچ‌کس غیرقانونی نیست! ـ خلق‌های تحت ستم ایران، متحد طبقاتی افغانستانی‌ها! ـ اتحاد خلق های تحت ستم، در برابر فاشیسم! ـ کُرد، عرب، بلوچ، تُرک، ترکمن، افغانستانی و ... متحد در برابر سرمایه داری جمهوری اسلامی! ـ جدایی دین از دولت اولین گام رهایی زنان خاورمیانه! ـ اعدام اعراب، سرکوب افغانستانی‌ها، زنان و کارگران حلقه‌های زنجیر سرکوب ملل! ـ انقلاب تنها راه رهایی!!!...»
رفیق دیگری پرده از جنایات رژیم در خوزستان و اعدام و سرکوب اعراب برداشت و به ارتباط حلقه های زنجیرِ سرکوب خلق های تحتِ ستم و شرایط خاص رژیم اشاره کرد. او همچنین تاکید داشت که در ماجرای سرکوب افعانستانی‌ها در ایران نیز ستم بر زن، در مرکز اسلامیت جمهوری اسلامی قرار گرفته است و در پس این جنایت نیز باید سرکوب سیستماتیک زنان پوشیده بماند و زن‌ستیز‌ترین حکومت معاصر ندای دفاع از زنان سر داده که مورد تجاوز قرار گرفتن "ناموس" ایرانی‌مان باید دلیلی برای برافروختن "خشم ملی" بر علیه ملتی ستم‌دیده باشد!!! و آن‌چه پوشیده می‌ماند این است که منشا تمام این کثافات جمهوری‌اسلامی است، که ما امروز خواهان سرنگونی تمامیت این رژیم هستیم و... رفیق دیگری با ادامه ی نکات قبلی، به دستگیریِ کارگران و زندانی کردن فعالین کارگری اشاره کرد و تمام این موارد را بخش هایی از طرح های سرکوب گرایانه ی رژیم برای بقا شمرد.
و در پایان آکسیون را با امید به ادامه‌ی مبارزات با سردادن شعارهای سرنگونیِ رژیم ارتجاعی و فریاد همبسته گیِ بین المللی به پایان بردیم.
لینک کلیپی از برگرای این آکسیون در سایت یوتیوب و De Wereld Morgen با سپاس از همه دوستانی که صمیمانه و فروتنانه در تهیه آن یاری نمودند.
این برنامه به ابتکارِ "کمیته ی دفاع از مبارزات مردم ایران- بلژیک، سازمان زنان ٨ مارس- بلژیک، شورای جوانان و دانش جویان چپ- بلژیک" تدارک و برگزار شد. طبق اجازه ی پلیس از ساعت ١۵ در برابر سفارت ایران جمع شدیم. در ابتدای امر افسر پلیس مسئول ضمن هماهنگی با برگزارکننده گان تقاضا کرد که صدای سیستم صوتی را رعایت کنیم چون در غیر این صورت سفارت از آن ها شکایت خواهد کرد و ما پذیرفتیم ولی بعد از ١٠ - ١۵ دقیقه که ما پلاکاردها و بنرهامان را آماده کرده و موزیک پخش می کردیم پلیس دوباره مراجعت کرد و خواهان برچیدن سیستم صوتی شد و علی رغم مخالفت قانونی و منطقی ما، تهدید به لغو اجازه ی آکسیون کرد؟! و ما ناچاراً بدونِ سیستم صوتی برنامه را آغاز کردیم. در هوای بسیار نامساعد و بارانیِ بروکسل جمعی از نیروهای مترقی و چپ بلژیکی گردآمده و فریاد حمایت خود از شهروندانِ افغانستانی ساکن ایران را سردادیم.
با وجودی بدی هوا و نبود سیستم صوتی تلاش جمع کوچک ما این بود که پیام سیاسی بزرگ‌مان را به گوش‌ها برسانیم: «مرگ بر جمهوری اسلامی! ـ جمهوری اسلامی، فانوسِ رو به باد است! ـ جمهوری اسلامی، مرگت فرارسیده! ـ زنده باد همبسته گی انترناسیونالیستی! ـ دخالت خارجی، استبداد داخلی محکوم است! ـ اتحاد، مبارزه، پیروزی! ...» و بخشی از پیام‌مان را نیز بر پلاکارهای سزخ‌مان نوشته بودیم: «جمهوری اسلامی از هر جناح و دسته نابود باید گردد! ـ Smash Fascism! ـ ایران مدفن فاشیسم خواهد شد! ـ مرگ بر این رژیم زن ستیز! ـ نه به دخالت امپریالیستی در ایران! ـ انترناسیونال است نژاد انسان‌ها! ـ You can't have capitalism without! Racism ـ هیچ‌کس غیرقانونی نیست! ـ خلق‌های تحت ستم ایران، متحد طبقاتی افغانستانی‌ها! ـ اتحاد خلق های تحت ستم، در برابر فاشیسم! ـ کُرد، عرب، بلوچ، تُرک، ترکمن، افغانستانی و ... متحد در برابر سرمایه داری جمهوری اسلامی! ـ جدایی دین از دولت اولین گام رهایی زنان خاورمیانه! ـ اعدام اعراب، سرکوب افغانستانی‌ها، زنان و کارگران حلقه‌های زنجیر سرکوب ملل! ـ انقلاب تنها راه رهایی!!!...»
