(نامه‌ای که در ذیل می آید از سوی دوست کارگری برای سایت کمیته‌ی هماهنگی ارسال شده است که ما عین نامه را با ویرایش مختصری، درج کرده‌ایم)
با سلام به کارگران زحمت‌کش و همه‌ی عزیزان و بزرگانی که در راه آزادی، برابری، عدالت و ایجاد تشکل‌های کارگری تلاش و زحمت کشیده و حتی بازداشت و زندانی شده‌اند و در این راه، از همه‌ی چیز خود گذشته‌اند تا جنبش کارگری را به مرحله‌ی کنونی برسانند.
من در شرکتی کار می کنم که در آن از عدالت و برابری خبری نیست و صاحبان سرمایه برای رسیدن به سود بیش‌تر، از حیله، نیرنگ و تبعیض استفاده می‌کنند. برای مثال اقوام و بستگان خود را در بخش‌های مختلف بر سر کار نشانده‌اند تا این کارگران ناآگاه، وضعیت کارگاه را برای کارفرما گزارش کنند!
روش دیگر آنها، ایجاد رعب و وحشت میان کارگران فصلی است و این شایعه که گویا امسال وضعیت کار خوب نیست و باید ماشین‌آلات را برای پرداخت حقوق‌تان بفروشیم! در حالی که چنین چیزی واقعیت ندارد و روز به روز شیره‌ی جان ما را می کشند. ما کارگرها با فروختن نیروی کار ارزان به آنها، درآمد هنگفتی به حساب‌های سرمایه‌داران سرازیر کرده و در نتیجه آنان ماشین‌آلات بیش‌تری را از حاصل دست‌رنج ما می خرند و در آخر هم کارگران زیادی را از کارگاه اخراج می‌کنند. این شرکت، دست‌مزدها را سر ماه پرداخت می‌کند و کارگران ناآگاه از این بابت خوشحال هستند و نمی‌دانند که این تنها بخش کوچکی از دست‌رنج خود ما کارگران است که به ما داده می شود.
کارفرمایان از این که نیروی کار ارزان است و قراردادهای سفید امضا و پاره‌وقت قانونی شده از ما کارگران سوء‌استفاده می‌کنند. آنها نه تنها پنجشنبه‌ها از ساعت یازده و نیم ظهر به بعد، برای ما اضافه کار محاسبه نمی کنند بلکه به اجبار تا ساعت پنج و نیم عصر کار می‌کنیم. علاوه بر این، کارگران باید نهار را از منزل همراه خود بیاورند. یک ماه و نیم است که هر شب تا صبح کار می‌کنیم و به جای این که این شب کاری را به عنوان اضافه کار به حساب آورند، فقط یک شب کاری را محاسبه کرده‌اند!
کارگران این شرکت، صندوق پس انداز هم دارند. از این صندوق وام ناچیزی به ما داده‌اند که آن هم نوبتی و امتیاز‌بندی شده است. جالب این‌جاست که می‌گویند نفری ٢٠هزار تومان بیاورید تا ما هم از حساب شرکت، به عنوان بیمه‌ی تکمیلی و عمر، نفری ٢٠ هزار تومان بدهیم و باقی‌مانده را هم به عنوان وام به شما پرداخت کنیم. این در حالی است که هر کارگر که بازنشسته شده و یا اخراج کرده‌اند، از هر ١٠٠ هزار تومان صندوق پس انداز، ٦ هزار تومان به وی پرداخت می‌کنند.
امسال کارگری با نام علی دو گوهری فوت نمود که ١٧ سال سابقه‌ی بیمه داشته است، اما تنها مبلغ یک میلیون تومان به خانواده‌ی او پرداخت کرده‌اند. خانواده‌ی این کارگر جان باخته، این مبلغ را قبول نکردند و کارفرما نیز پول را پس گرفت و گفت بروید و شکایت کنید! به این دلیل که یکی از کارفرماها، خودش وکیل پایه یک دادگستری بود، خانواده‌ی این کارگر نتوانستند هیچ کاری از پیش ببرند. متاسفانه سطح آگاهی ما کارگران در حدی نیست که بتوانیم حق خود را باز پس بگیریم؛ پس تا می توانیم باید خود را به آگاهی طبقاتی مسلح کنیم .
دوستان کارگر! سرمایه داران از تمام امکانات و رفاهیاتی که ما به وجود می آوریم، استفاده می کنند؛ از مسکن خوب تا ویلا و باغ و ماشین گرفته تا تفریح‌های خارج کشور و دانشگاه‌های خوب برای فرزندان‌شان. اما من از شما سئوال می کنم که مگر این‌ها، حق هر انسانی نیست؟!
کارگر شرکت راه سازی - مهر ١٣٩٠
کمیته هماهنگی برای کمک - دوشنبه ۱۱ مهر ۱۳۹۰