گزارش فعالین اتحادیه آزاد کارگران ایران از مناطق زلزله زده استان کرمانشاه
زلزله مهیب استان کرمانشاه یکبار دیگر بی مسئولیتی و لاقیدی دولت در قبال زندگی و سرنوشت دهها هزار انسان مصیبت دیده را به نمایش گذاشت. بطوریکه از همان ساعات اولیه وقوع زلزله در این استان، اقشار مختلف مردم شریف ایران بدلیل بی اعتمادی به کمکهای دولتی از جنوب تا شمال و از غرب تا شرق کشور در حرکتی خودجوش و خیره کننده راسا دست به سازماندهی امداد رسانی به مناطق زلزله زده زدند.
در این کمکها رسانی ها که همچنان با قدرت بیشتری ادامه دارد همه شهروندان از کارگران مهاجر افغانستانی تا کارگران کارخانه ها و معادن و تشکلهای مستقل کارگری و از کانون نویسندگان و اساتید دانشگاه و گروههای امداد مستقل و فعالین سیاسی و مدنی تا دانش آموزان مدارس و کسبه و بازاریان و سربازان و ارتشیان صحنه های پرشوری از همبستگی انسانی با زلزله زدگان را به نمایش گذاشتند.
گزارش زیر مشاهداتی است که فعالین اتحادیه آزاد کارگران ایران در طول حضور چند روزه خود و کمک رسانی در مناطق زلزله زده از قبیل جوانرود، ازگله، روستاهای دالاهو، تازه آباد، دشت ذهاب و ... ارسال کرده اند. این کمکها از سوی فعالین اتحادیه آزاد کارگران ایران، کانون مدافعان حقوق کارگر، انجمن صنفی کارگران برق و فلز کرمانشاه، فعالین کارگری شهرهای مریوان و سنندج و دیگر شهرها همچنان ادامه دارد.
مناطق زلزله زده:
۱- شهر مرزی ازگله که کانون زلزله بوده است با تمام روستاهای تابعه، ۲- شهر قصر شیرین و روستاهای تابعه، ۳- شهر سرپل ذهاب و روستاهای تابعه، ۴- شهر کرند غرب و بخشهائی از روستاهای تابعه، ۴- شهر اسلام آباد و بخشهائی از روستاهای تابعه، ۵- شهر کرمانشاه، ۶- شهر جوانرود و بخشهائی از روستاهای تابعه، ۷- شهر تازه آباد (ثلاث باباجانی) با روستاهای تابعه.
خسارات جانی:
تعداد جانباختگان و مجروحان به دلیل نبود آمار دقیق فعلا مشخص نیست. اما با توجه به ابعاد و عمق فاجعه بسیار بیشتر از آمار اعلام شده رسمی است. هزاران نفر کشته و دهها هزار نفر مجروح
شده اند و چون هنوز جاهایی هستند که به دلیل نبود وسایل آواربرداری کار موثری انجام نشده است احتمالا کسانی همچنان زیر آوار مدفون باشند.
خسارات مالی:
غیر از شهرهای کرمانشاه، اسلام آباد و جوانرود ( فقط خود شهرها) که آسیب کمتری را متحمل شده اند بقیه شهرهای مذکور و روستاها متحمل خسارات بسیار سنگین مالی شده اند.
وضعیت کمک رسانی:
از لحظه وقوع زلزله به خاطر تجربه هائی که مردم از نقش لاقیدی و عدم مسؤلیت پذیری دولت در قبال امداد رسانی و نجات مجروحان از زیر آوار و انتقال آنها به مراکز درمانی در جریان زلزله های گذشته همچون رودبار و بم و ورزقان داشتند، جمعیت بسیار زیادی از مردم شهرهای کمتر آسیب دیده، بدون اتلاف وقت با وجود احتمال تکرار زلزله در شهر محل سکونت خود راهی شهرهایی مانند تازه آباد، ازگله و سرپل ذهاب و… شدند و همراه با جان بدر بردگان از زلزله در آن شهرها با کمترین امکانات با فداکاری و از خودگذشتگی ستودنی به نجات مجروحان شتافته و بعد از بیرون آوردن مصدومان با ماشینهای شخصی آنها را به مراکز درمانی رساندند. سیل جمعیت به حدی زیاد بوده که باعث ایجاد ترافیک سنگین در آن وقت از شب شده و ساعتها ماشینهای عازم به مناطق بیشتر آسیب دیده در جاده مانده بودند.
روز بعد از وقوع زلزله مردم بسیار زیادی از شهرهای دیگر ایران از مناطق بسیار دور گرفته تا نزدیک با به همراه بردن مواد غذائی، داروئی، پوشاک، چادر و کفش و هر چه که تشخیص داده اند ضروری و قابل استفاده بوده به طرف شهرهای زلزله زده استان کرمانشاه راهی شدند و با رسیدن به منطقه ضمن بکار بردن تمام تلاششان برای در آوردن مجروحان و اجساد از زیر آوار، شبها و روزها در امر کمک رسانی های مادی و معنوی در کنار قربانبان فاجعه مانده و کوشیدند تا هر قدر که ممکن است با حضور صمیمانه و ابراز احساسات انسانی خود از آلام و دردهای زلزله زدگان بکاهند. بروز این انسانگرائی و حس یکی بودن به حدی عمیق و بی سابقه بود که براستی به میزان محسوسی تسکین دهنده درد جانگاه آسیب دیدگان و بازماندگان جانباختگان شد. در قبال این همبستگی پرشور انسانی، زنان، مردان، جوانان و کودکان آسیب دیده نیز به گرمی و با صمیمیت مثال زدنی، روزانه از هزاران کمک رسان با در دست داشتن نوشته های تقدیر آمیز و پذیرائی با کلوچه های محلی و چای و تکان دادن دست استقبال و خوش آمد گوئی میکردند و لحظه به لحظه صحنه های پرشوری از انسانیت و با هم بودن را به منصه ظهور میرساندند.
اکنون با گذشت حدود یک هفته از وقوع زلزله و کمکهای مردمی به آسیب دیدگان، بسیاری از نیازهای اولیه تأمین شده و همچنان کامیونها و ماشینهای باری و شخصی در جاده های ایران به طور بی وقفه در حال عزیمت به مناطق زلزله زده هستند. حضور کامیونها و انواع ماشینهای شخصی که حامل کمک های خود مردم هستند در شهرها، روستاها و جاده های منطقه به حدی زیاد است که جاده ها گنجایش کافی نداشته و به همین دلیل تردد به کندی صورت می گیرد. در میان تعداد بی شمار کامیونها و ماشینهای شخصی حامل کمک های مردمی، کامیون های دولتی که اتفاقا آنها هم با پلاکاردها و بنرهایی که رویشان نوشته شده «کمک های مردمی» انگشت شمارند.
بخشی از سخنان عده ای از مردم آسیب دیده:
ما از همه مردم سراسر ایران که ما را تنها نگذاشتند ممنون هستیم. اگر مردم نبودند نمی دانستیم چکار کنیم. دولت هیچ کمکی به ما نکرده. دولت وظیفه خود نمی داند که برای ما کاری کند. امید ما همچنان به مردم است و میدانیم که هر کاری از دستشان بربیاید انجام میدهند. مردم برای ما غذا، لباس و خیلی چیزهای دیگر آورده اند و ازاین نظر کم وکسر نداریم. الان چادر، وسایل گرمائی، خوراک پزی، نایلون و فوم لازم داریم و در روستاها برای احشام باقی مانده علوفه شدیدا مورد نیاز است.
ارسال کمک های مردم همچنان با سرعت در جریان است اما در مقابل، مواردی از ممانعت از رسیدن کمک های مردم به منطقه و به دست مردم آسیب دیده توسط نیروهای نظامی اتفاق افتاده است.
اتحادیه آزاد کارگران ایران