اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران، طی یک فراخوان از فعالین وتشکلات کارگری، احزاب وسازمانهای چپ، تشکلات دمکراتیک ومترقی، و انسانهای برابری طلب دعوت نمود که دراعتراض به نقض حقوق پایه ای کارگران در ایران و همچنین پایفشاری برای آزادی بدون قید وشرط فعالین کارگری زندانی و زندانیان سیاسی از زندانهای غارتگران جمهوری اسلامی درایران تجمع نموده و صدای اعتراض خود را به گوش نمایندگان کارگری در اجلاس و نمایندگان مستقر در سازمان جهانی کار و همچنین تمامی کوشندگان برای عدالت وآزادی برسانند.
این فراخوان مورد استقبال احزاب ونهادهای چپ و مترقی مختلف قرارگرفته و تجمع اعتراضی در روز ششم ژوئن در شهر ژنو سوییس برگزار گردید. لازم به توضیح است که فعالین اتحاد بین المللی سه حرکت برای روز ششم ژوئن برنامه ریزی نمودند.
یک _فعالین اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران درایران طبق سنت هرساله از ساعت ٨ صبح ششم ژوئن در مقابل درب ورودی سالن کنفرانس صدها نسخه بولتن به زبان انگلیسی درباره وضعیت عمومی کارگران درایران، آخرین اخباردرباره کارگران زندانی وفراخوان تظاهرات ٦ ژوئن را بین هیئت های نمایندگی کشورهای شرکت کننده در اجلاس توزیع کردند.
هیئت های کارگری شرکت کننده دراجلاس با دریافت بولتن وگفتگو با این رفقا ضمن اظهاراطلاع از وضعیت دشوار کارگران درایرا ن و ممنوعیت فعالیت مستقل کارگری درایران با نشان دادن مشت های گره کرده وگفتن خسته نباشید همبستگیشان را با کارگران ایران نشان دادند. تعدادی از همین نمایندگان ازجمله نمایندگان تونس، تانزانیا، و... باشرکت در تجمع اعتراضی همبستگی خود را با کارگران ایران اعلام نمودند.
جالب توجه اینکه رفقای توزیع کننده بولتن به محض مشاهده هیئت باصطلاح کارگری ایران و مزدوران رژیم به آنان گفتند "شما کارگران معترض و نمایندگان واقعی کارگران را به زندان می کشید وکرسی های آنها را درمجامع بین المللی اشغال می کنید. شما نه تنها نمایندگان کارگران نیستید بلکه درسرکوب فعالین کارگری بارژیم همدستی می کنید ورهبران تشکل های شما که نام کارگررا یدک می کشند و وابسته به حکومت هستند در چپاول وغارت اموال کارگران درسازمان تامین اجتماعی دست داشتند ومشتشان بازشده است."
مزدوران اعزامی حکومت اسلامی تا درب ورودی سالن سکوت کامل کردند و بمحض رسیدن به درب ورودی وقرارگرفتن در کنار پلیس حفاظت سالن گفتند: " اگر جرات دارید بیایید ایران" !!!
دو_حرکت اعتراضی امسال از ساعت ١١ صبح با سخنی کوتاه ،سپاس و خوشامد گویی از شرکت کنندگان توسط علی مبارکی مسئول واحد سوئیس اتحاد بین المللی به نمایندگی از اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران آغاز و سپس کلیه جریانات شرکت کننده به طور متساوی از تریبون آزاد برای قرائت مطالب و سخنرانی خود استفاده نمودند.
در حین مراسم سرودهای ماندگار پخش وتجمع کنندگان در فواصل مختلف شعارهایی برای آزادی فوری کارگران زندانی وزندانیان سیاسی در ایران سردادند. آنان همچنین خواستار آزادی تشکلات کارگری بدون دخالت دولت وکارفرما شدند. همچنین شعارهایی در تساوی حقوق کارگران زن ومرد و کارگران ایرانی وافغانی در ایران سر داده شد و تجمع کنندگان یکصدا خواهان نابودی نظام سرمایه داری درجهان و رژیم سرمایه داری مافیایی جمهوری اسلامی ایران شدند.
تشکلات شرکت کننده در این مراسم هر کدام با قرائت قطعنامه ای که عموما تاکید بر دفاع متحدانه از جنبش کارگری ایران داشت ،خواستار تداوم هرچه بیشتر این نوع حرکات اعتراضی به نفع کارگران ایران شدند.
همچنین یکی ازاعضای نهادهای همبستگی با کارگران ایران پیشتیبانی این نهادها را از حرکت اعتراضی ششم ژوئن به اطلاع شرکت کنندگان رساند.
این اکسیون اعتراضی با قرائت قطعنامه اتحاد بین المللی پایان یافت.
سه _طبق برنامه هر ساله اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران یک هئیت از شرکت کنندگان در این تجمع اعتراضی به منظور بررسی مسایل و مشکلات جنبش کارگری در ایران جلسه ای به مدت یک ساعت با خانم کارن کورتیس، مسئول آزادی تشکلها در بخش استانداردهای بین المللی کاردرسازمان جهانی کار برگزار نمودند.
در ابتدای جلسه خانم کورتیس ضمن خوشامدگویی به هیئت حاضر امیدوار شد که جلسه خوبی برای بررسی مسائل ومشکلات وهمچنین موارد نقض حقوق کارگران در ایران داشته باشیم. سپس یکی از فعالینی که به طور افتخاری در این جلسه حضور داشت صحبت را آغاز نمود و در مورد وضعیت رضا شهابی ودیگرکارگران زندانی توضیحاتی ارائه داد. خانم کورتیس در پاسخ اظهار داشت که رسیدگی به وضعیت رضا شهابی یکی از اولویت های آنها میباشد واین مسئله در حال پیگیری است. ایشان پیشنهاد داشتند که فعالین کارگری وحقوق بشری در مجامع مختلف بهتر میتوانند در زمینه افشای نقض حقوق کارگران مفید باشند.
سپس نماینده اتحاد بین المللی در این جلسه بحث را با پیگیری دو مقاوله نامه، شماره ٩۵ (مقاوله نامه حمایت از مزد ) و شماره ١١١ (مقاوله نامه منع تبعیض در اشتغال حرفه ) که سال گذشته مورد تاکید قرار گرفته بود وبرای امسال مقاوله نامه شماره ١٠٠تاکید به برابری کارگران زن با کارگران مرد در مقابل کار مساوی، همچنین "تعهد" دوسال گذشته رژیم ایران که پذیرای هیئتی ازآی ال او به منظور بررسی آزادی تشکل های کارگری و آزادی عقیده در محیط کارباشد، ادامه داد و خواستار توضیح چگونگی پیشرفت کار از خانم کورتیس شد. وی همچنین اضافه نمود این درحالیست که هم اکنون بخاطر عدم پرداخت به موقع حقوق و اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل مرتبط با موضوعات این مقاوله نامه ها اعتراضات و اعتصابات کارگری در ایران در جریان است وفقط طی سه ماه گذشته در رابطه با این موارد در ایران حداقل ۵٠ حرکت اعتراضی از سوی کارگران صورت گرفته است.
همچنین موضوع دیگر مربوط به مقاوله نامه ھای ٨٧ و ٩٨ و مصوبات و تذکرات سازمان جهانی کار، عدم پیگیری جدی در این خصوص از یک طرف و اجرا نشدن آن توسط جمهوری اسلامی بعنوان سرکوبگر حقوق کارگران ایران بود. در این رابطه جدیت بیشتر وارائه یک راه کار عملی از جمله اخراج جمهوری اسلامی از آی ال او به عنوان یک خواست مطرح گردید.
در مورد کارگران زندانی نیز توصیح داده شد که با توجه به اینکه وضعیت سلامتی رضا شهابی اورژانس بوده ایشان باید هرچه زودتر از زندان آزاد می شد، اما ما تنها رضا شهابی را کماکان در زندانی با امکاناتی حتی پایین تر داریم بلکه دهها فعال کارگری در جای جای ایران در زندان هستند که بخاطر دفاع از حقوق حقه کارگران در زندانند و باید همه در دستور کار قرار گیرند!
خانم کورتیس در جواب افزود شما حق دارید و ما هم قبول داریم که وضع رژیم ایران خیلی خراب است، ولی ما قدرت اقتصادی نداریم که بازدارنده باشیم، یا توان اخراج این رژیم ناقص حقوق کارگران از آی ال او را نیز نداریم.ما فقط میتوانیم به این رژیم دیکتاتور تذکر دهیم. وی اضافه کرد که با تلاشهای شما است که میتوانیم این موارد را افشاء کنیم. وی همچنین مطرح کرد که امسال در مورد هئیت ایرانی به مورد بسیار تعجب بر انگیزی بر خورد نموده است وآن اینکه نمایندگان منتصب وارسالی از ایران علیه دولت ایران شکایت کرده اند که دولت در کار آنها دخالت میکند و آنان استقلال ندارند !! و اضافه کرد تا کنون این مسئله در مورد ایران سابقه نداشته است!
از طرف نماینده اتحاد بین المللی به ایشان توضیح داده شد : اینها نماینده کارگران نیستند، بلکه اینها مامورین امنیتی باندهای مافیایی حاکم بر ایران هستند که بعنوان نماینده کارگران و فقط برای توجیح سرکوب وبی حقوقی کارگران به قصد فریب افکار عمومی به این اجلاس سالانه اعزام میشوند.
در پایان خانم کورتیس با یکایک حاضران در این جلسه به گفتگو پرداخت. نماینده کانون دمکراتیک پناهندگان درمورد کارگران زندانی تاکید مجدد نمود و خواستار آزادی فوری آنان شد.
آقای صامت لازامی یکی از مسؤلین سندیکای کارگری اونیا در منطقه مرکزی سوییس که به منظور همبستگی با کارگران ایران در این حرکت اعتراضی شرکت داشت در جواب خانم کورتیس که "شما چرا در این حرکت اعتراضی و این جلسه شرکت داشتید؟"، اعلام نمود: "من به منظور همبستگی با کارگران ایران ورفقای کارگر ایرانیم در این حرکت اعتراضی شرکت نموده ام و وجود من در این جلسه گواه آن است. من خودسالهاست که نماینده سندیکای کارگری اونیا و مسؤل منطقه ای هستم و درد ورنج کارگران را میدانم. من هم در کشوری زندگی کرده ام که دیکتاتوران زندگی را برای کارگران وزحمتکشان به جهنم تبدیل نموده بودند. امروز ما راحت اینجا هستیم و آزادنه میتوانیم حرف بزنیم، انتقاد کنیم، اعتراض کنیم؛ اما دراکثرکشورهای دنیا و ایران سرمایه داران وغارتگران زندگی را به مردم سیاه نموده و آزادانه به هر جنایتی دست میزنند.
در پایان جلسه نامه سرگشاده کارگران زندانی (رضا شهابی، محمد جراحی و شاهرخ زمانی) که توسط فعالین اتحاد بین المللی به انگلیسی ترجمه شده بود همراه با یک نسخه از بولتن مبارزاتی کارگران که اتحاد بین المللی آنرا تهیه وتنظیم نموده بود مانند هر سال برای درج در پرونده ننگین وسیاه جمهوری اسلامی تحویل خانم کورتیس گردید.
جلسه به امید تغییرات جدی و پیشرفت در امور فوق به پایان رسید.
در اینجا جای دارد که مراتب سپاس وقدر دانی خود را از تشکل کانون دمکراتیک پناهندگان در سوییس و مادران آزادی- سوییس بخاطر همکاری صادقانه وصمیمانه شان در برگزاری موفق این تجمع اعتراضی اعلام نماییم.
همچنین جای دارد ازرفیق صامت لازامی یکی از مسؤلین سندیکای اونیای سوییس که در همبستگی با کارگران ایران در این مراسم شرکت نموده بود مراتب سپاس خود را اعلام نمائیم.
همچنین از کلیه احزاب و تشکلات سیاسی و اجتماعی و انسانهای شریف و آزادیخواهی که با وجود گرفتاری ها و مشکلات در یک روز کاری با پیمودن مسافت زیاد زحمت کشیده ودر این حرکت اعتراضی شرکت نمودند تا همبستگی خود با کارگران ایران را اعلام نمایند ،مراتب سپاس و قداردانی خود رااعلام نماییم.
زنده باد اتحاد وهمبستگی کارگران علیه نظام ضد بشری سرمایه داری
پیروز باد مبارزات کارگران، زحمتکشان، دانشجویان و آزادیخواهان
علیه حکومت سرمایه داری اسلامی در ایران
٠٧ ژوئن ٢٠١۴
اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران
******************
قطعنامه اتحاد بین المللی در حمایت از کارگران در ایران، در اکسیون اعتراضی ۶ ژوئن ۲۰۱۴- ژنو
رفقا، فعالین کارگری، فعالین سیاسی واجتماعی ،انسانهای شریف و آزادیخواه
با سپاس از شما عزیزان که فراخوان داده و دراین حرکت اعتراضی وهمبستگی با کارگران ایران شرکت نموده اید ! شما امروز در این جا جمع شده اید تا از حقوق پایمال شده کارگران در ایران دفاع کنید. اگر به خبرهای این روزها توجه کرده باشید فعالین کارگری دربند زندانهای جمهوری سرمایه داران اسلامی فراخوان های شما را دیده و از شما تشکر نموده اند! به همین دلیل رژیم دزدان برای انکه این ارتباط ها نباشدآنها را به زندان رجایی شهر که از هر گونه مکاناتی فاقد امیباشد تبعید نموده است ،اما این خیال باطل دستگاه سرکوب غارتگران ایران است که تا کنون همیشه نتیجه عکس داده وآنان بیش از پیش رسواتر شده اند.
دوستان ورفقای گرامی ،همانگونه که مطلع هستید ، یکصد وسومین جلسه سالانه سازمان جهانی كار در شهر ژنو سوییس درحال برگزاری است و كارگران ایران همچنان از وجود نمایندگان واقعی خود در این اجلاس بی بهره هستند. عده ای خود فروخته و ماموران وزارت اطلاعات دولت بعنوان نماینده کارگران ایران به این اجلاس فرستاده شده اند .
در اجلاس سال گذشته سازمان جهانی کاردو مقاوله نامه، یعنی شماره ٩۵ (مقاوله نامه حمایت از مزد ) و شماره ١١١ (مقاوله نامه منع تبعیض در اشتغال حرفه ) مورد تاکید قرار گرفته بود وهمچنین دولت ایران متعهد شده بود که پذیرای هیئتی ازآی ال او برای بررسی آزادی تشکل های کارکری و آزادی عقیده در محیط کارباشد.این درحالیست که هم اکنون بخاطر عدم پرداخت به موقع حقوق و دستمزدها و اجرا نشدن طرح طبقه بندی مشاغل مرتبط با موضوعات این مقاوله نامه ها اعتراضات و اعتصابات کارگری در ایران در جریان است. . بنا به مقاوله نامه ھای ٨٧ و ٩٨ سازمان جهانی کارایجاد تشكلات مستقل كارگری بدون اجازه از دولت یا حزب خاصی از حقوق اولیه كارگران است.
در ایران صحبت ازحق تشكل مستقل كارگری همچنان جرم محسوب شده ومجازات كیفری بدنبال دارد. وجود دهها كارگر زندانی گواه این مدعا میباشد.هنوزکارگران بر اساس دین وعقیده درجه بندی میشوند.
براساس آخرین گزارش مرکز آمار ایران در حال حاضر خط فقر در تهران یک میلیون ۵٠٠ هزار تومان و در شهرستان ها یک میلیون و ٢٠٠ هزارتومان است در حالی که حداقل دستمزد کارگران در کشور برای امسال حدود ۶۰۸ هزار تومان درنظر گرفته شده و این رقم با خط فقر تعین شده توسط مراجع دولتی فاصله بسیار دارد.واین درحالیست که بنا به بررسی کارشناسان مستقل وفعالین کارکری دستمزد هم مرز باخط فقر حدود ٢۵٠٠٠٠٠ تومان برآورد شده است.
برگزاری مراسم مستقل (غیر دولتی) روز جهانی كارگر در ایران همچنان جرم محسوب شده و برگزار كنندگان مورد تهاجم نیروی قهریه پلیس دولتی ونیروهای شبه نظامی دولتی واقع شده و دستگیر وزندانی میشوند .
كارگران ایران از عدم امنیت شغلی رنج برده و بنا به اجبار به قرارداد های موقت، ماهانه وسفید امضاء گردن نهاده ، خود را در معرض سوءاستفاد كارفرمایان تحت الحمایه دولت اسلامی قرار میدهند.
كارگاههای زیر ١٠ نفرهمچنان از شمول قانون كار مثتثنی هستند وكارگران این كارگاه ها در شرایط برده گی بدون هیچگونه پشتوانه حقوقی از كلیه خدمات ناچیز مشروحه در قوانین كار محروم میباشند.
حوادث كار در محیط های كار روزانه جان كارگران زیادی را گرفته ومسئولین حكومت اسلامی هیچگونه تدبیری برای جلوگیری یا كم نمودن آن انجام نمیدهند.
نگرانی از اخراج و بیکاری، تعطیلی واحدهای تولیدی و ناامنی شغلی یکی دیگراز چالش های اصلی کارگران است که اعتراضات گسترده ای را در ماه ها و دو سال گذشته به همراه داشته است. طبق بررسی های میدانی سازمان پژوهش های مجلس که در ماه های گذشته در استان های مختلف کشور در شهرک های صنعتی صورت گرفته، بین ٤٠ تا ٦٠ درصد واحدهای صنعتی ورشکسته و تعطیل شده اند و ٢٠ درصد واحدهای صنعتی به حالت نیمه تعطیل درآمده اند و با کاهش تولید رو به رو شده اند و تنها ٢٠ درصد واحدهای صنعتی همانند قبل فعال هستند. همچنین گزارشی که توسط اتاق بازرگانی ایران انجام شده نشان می دهد ٦٧ درصد واحدهای صنعتی کشور تعطیل شده اند. در این گزارش بین ٣٠ تا ٩٠ درصد واحدهای صنعتی در استان های مختلف تعطیل شده اند و در میان استان ها خراسان رضوی با هزارو صد و چهل واحد تعطیل شده، لرستان با هزار و صد واحد، فارس با ٩٠٠ واحد، یزد با ۵٦٠ واحد و آذربایجان غربی با ۵٢۵ واحد بیشترین آمار ورشکستگی واحدهای صنعتی را داشته اند.
دریکصد وسومین اجلاس آی ال او مقاوله نامه شماره (١٠٠) مربوط به تساوی اجرت كارگران زن و مرد در قبال كار هم ارزش ومقاولهنامه های سال گذشته شماره ٩۵ (حمایت از مزد) و مقاوله نامه شماره ١١١ ( منع تبعیض در اشتغال و حرفه) به عنوان موضوعات اساسی مطرح است.
شوربختانه كارگران زن در ایران وضعیتی بمراتب اسفبار تر از مردان دارند. قوانین مرد سالارانه ایران از طرفی و بیكاری وبی برنامگی دولت های ضد مردمی همه دست بدست هم داده تا زنان بعنوان كارگر از كمترین حقوق انسانی ومعیشتی برخوردار باشند.آمار ها نتایج تكانده ای از وضعیت زنان نشان میدهد.زنانی كه شانش آورده ودر محیط های شناخته شده صنعتی مشغول بكارند از حقوقی تا حد ۵٠%كمتر از مردان برخوردارند. زنانی كه در مزارع یا كارگاه های كوچك و كارهای خدماتی مشغول بكارند در حد برده گی مورد استثمار قرار میگیرند.
تبعیض غیر انسانی علیه کارگران افغانی در محیط های کارگری بشدت شرم آوراست و خود موضوعیست که مجامع کارگری وحقوق بشری باید آنرا بسیار جدی گرفته و جهت رفع این تبعیض بشتر بکوشند.
كار كودكان زیر ١٨ سال در ایران بشكل رسمی وجود دارد وطبق آمار های مطبوعات دولتی، یک میلیون وپانصد هز ار كودك در كارگاهها و دستفروشی در خیابان ها مشغول بكار هستند واین در حالیست كه آمارهای غیر دولتی حكایت از هفت میلیون كودك كار دارد. طبق آمارهای رسانه های دولتی ایران سه میلیون فارغ تحصیل بیکار در ایران وجود دارد که نشاندهده سوءاستفاده از نیروی کار بشکل بیرحمانه آن است.
ما در سالهای گذشته طی بیانه های مختلف این موارد رابه اطلاع تشکلهای کارگری جهان و نیز سازمان جهانی کار رسانده ایم ومکرر از سازمان جهانی کار خواسته ایم که جمهوری اسلامی را بعنوان یكی از بزركترین پایمال كنندگان حقوق كارگران در جهان از سازمان جهانی کار اخراج نمایند. اما متآسفانه این سازمان فقط به تذکر و انتقادات سطحی خود بسنده نموده اقدامات جدی در این موارد انجام نمیدهد.
ما خوب میدانیم که نباید به دیگران چشم امید داشت؛ این ما هستیم که با پشتکار و اتحاد خود موجب دلگرمی کارگران وزحمتکشان ایران میشویم وآنها را در مبارزه علیه رژیم سرمایه داری حمایت میکنیم. سرمایه داران فقط به منافع خود میاندیشند. دعواهای آنان بر سر سهم غارت منابع سرشار و بازار مصرف وجایگاه استراتژیک ایران وتمامی پهنه کره خاکی است.
در یکصدوسومین اجلاس سازمان جهانی کار ما همچنان از شما ونمایندگان اتحادیه های کارگری جهان در خواست داریم ضمن اعتراض گسترده به نقض حقوق پایه ای کارگران توسط جمهوری اسلامی ایران، با توجه به مشکلات متعدد کارگران در ایران چندموضوع بسیار مهم را در دستور کار خود قراردهید تا با تلاش وپیگیری همگانی حکومت اسلامی را وادار به رعایت آنان کنیم.
١- تشکلات مستقل کارگری بنا بر مقاوله نامه ٨٧ و ٩٨ بدون اجازه از دولت واحزاب دولتی تشکیل وآزدانه فعالیت نمایند.
٢- کلیه نمایندگان، فعالین و مدافعین حقوق کارگران بدون هیچ قید وشرطی از زندان آزاد و مجددآ به سر کار خود باز گردنند.
٣- نمایندگان واقعی کارگران در تعیین دستمزد متناسب با سطح زندگی انسانی برای کارگران وزحمتکشان ایران نقش مستقیم داشته باشند.
۴- تمامی کارگران در ایران شامل خدمات تامین اجتماعی وقوانین کار شده وقرارداهای دسته جمعی جایگزین قراردادهای پیمانی،موقت وسفید امضاءشود.
۵- برابری حقوق زنان و مردان کارگر تضمین شود و کارکودکان در ایران ممنوع وکودکان کار تحت پوشش اجتماعی برای تحصیل و کار آموزی قرار گیرند.
٦- جمهوری اسلامی ایران بخاطر پایمال نمودن حقوق اولیه کارگران باید از آی ال او اخراج گردد.
٧- کارگران مهاجر و غیر ایرانی، از جمله کلیه کارگران افغانی، باید تحت پوشش قوانین کار وتامین اجتماعی قرار گرفته واز حقوق ومزایای مساوی برخوردارشوند.
زنده باد همبستگی جهانی کارگران در مبارزه علیه سرمایه داری غارتگر
ژنو - ششم ژوئن ٢٠١۴
اتحاد بین المللی درحمایت از کارگران در ایران
info@workers-iran.org
http://www.workers-iran.org
http://www.etehadbinalmelali.com