یکصدوپنجمین اجلاس سالیانه سازمان جهانی کار در شهر ژنو از تاریخ دوشنبه ۱۰ خرداد آغازگردید و تا جمعه ۲۱ خرداد ادامه یافت. رژیم جمهوری اسلامی ایران همچون سال های گذشته این بار نیز چندین نفر ازمزدوران خود را به عنوان هیئت نمایندگان کارگران ایران به این نشست اعزام کرده بود. از جمله اعضای این هیئت عبارت بودند ازغلامرضاعباسی، رئیس ًکانون عالی انجمن‌های صنفی کارگران ً، اولیاعلی بیگی ، رئیس ًکانون عالی شوراهای اسلامی ً و سید محمد یار احمدیان ازسوی "مجمع نمایندگان کارگران ً. هیچ یک از افراد این هیئت که عنوان نمایندگی کارگران را یدک می کشیدند، ازسوی کارگران ایران انتخاب نشده بودند، و رسواتر اینکه این به اصطلاح نمایندگان کارگران، حتی منتخب اعضای آن سه تشکل دولتی نیز نبودند، و سر راست توسط مقامات امنیتی رژیم برای این ماموریت دست چین شده بودند. فرامرزتوفیقی عضو یکی ازاین سه تشکل دولتی یعنی ًمجمع نمایند گان کارگران ً ماهیت و کارکرد این تشکل های دست ساز و دولتی و "دست آورد" احتمالی این هئیت اعزامی را حتی پیش از آنکه به ژنو گسیل شود، به خوبی اشکار می سازد؛ او می گوید: « می‌توان براساس روال هرساله حدس زد که این نشست دستاوردی برای کارگران ایران نخواهد داشت» و اقرارمی کند که: « وقتی درانتخاب اعضای تشکلهای کارگری درسطح واحدهای تولیدی، استانی وکشوری آزاد نیستیم ونهادهای دیگری ازبیرون برای کارگران تصمیم گیری میکنند، هرکس دیگری نیزبه جز اعضای کنونی به ژنو سفر کنند، دستاورد شان هیچ خواهد بود» ومی افزاید: « هرکس دراین تشکلها عضو شود زیرسایه ونظارت وزارت کار و دیگرنهادها بالا می‌آید وهمواره وابسته خواهد ماند. اگراعتراضی هم بکند، بلافاصله به حاشیه رانده میشود» (وبلاگ تأمین ـ رسانه قلمرورفاه وبیمه های اجتماعی ـ ۲۰ خرداد ۱۳۹۵). آری دولتی بودن هیئت اعزامی جمهوری اسلامی به اجلاس سازمان جهانی کار، چنان اشکار است که حتی عضو واعضائی از این تشکلات باصطلاح کارگری وابسته به رژیم نیزمجبوربه اقرارشده اند.
درحالی دست نشاندگان دولتی به نشست ژنواعزام می شوند، که کارگران ایران علاوه برتحمل فقر و گرسنگی ناشی از دستمزد های تا یک چهارم زیرخط فقر، در زیر شدیدترین سرکوب امنیتی، تعقیب، زندان وشلاق بسر می برند، ازانتخاب نمایندگان واقعی خود وایجاد تشکل مستقل کارگری محروم هستند و فعالین کارگری تحت پیگرد قرار دارند وبا اتهامات گوناگون به زندان محکوم میشوند.
نهادهای همبستگی واتحاد بین‌المللی، دراعتراض به این انتصاب شدگان دولتی که تحت عنوان دروغین نمایند گان کارگری هر ساله در اجلاس سازمان جهانی کارشرکت می کنند، و با هدف افشای سیاست های ضد کارگری و جنایات رژیم جمهوری اسلامی و همکاری سازمان جهانی کار با آن، برگزاری وشرکت درآکسیون ژنو را مشترکاً در دستور کارقرار دادند ودر پی اعلام رسمی روز و ساعت این آکسیون ازسوی سه تشکل ایرانی ساکن سوئیس، دریک اطلاعیه مشترک، به دعوت سراسری اقدام کردند.
درآکسیون ششم ژوئن درژنو، علاوه بردوتشکل نامبرده، برخی دیگرازتشکلهای سیاسی، مدنی و پناهندگان ایرانی نیز دراین اکسیون اعتراضی شرکت فعال داشتند. همچنین فعالین سازمانها و احزاب چپ و کمونیست ایرانی در این اکسیون اعتراضی شرکت فعال داشتند. در مجموع تعداد شرکت کنندگان در اکسیون به دویست نفر می رسید. ازسوی هردوتشکل، بولتن ها و اعلامیه های جداگانه به زبانهای انگلیسی، فرانسوی وفارسی توزیع گردید: صدها نسخه ازبولتن چندین صفحه ای اتحاد بین المللی به زبان انگلیسی و فرانسوی که بطور فشرده وضعیت و مبارزه کارگران ایران، بگیر و ببند فعالین کارگری و معلمان، سرکوب تشکل های مستقل کارگری توسط رژیم اسلامی و نقض صریح و فاحش حقوق پایه ای کارگران از سوی رژیم را تشریح می کرد، در بین اعضای هئیت های نمایندگی کشورهای مختلف پخش شد. همچنین صدها نسخه ازبولتن دوازده صفحه ای انگلیسی نهادهای همبستگی که حاوی چکیده ای ازمبارزات یکساله کارگران ایران، نامه‌های فعالین کارگری ازجمله بهنام ابراهیم زاده وجعفرعظیم زاده ومحمود صالحی به سازمان جهانی کار، تشکلات کارگری درایران، اوضاع جنبش کارگری ایران، دستگیری وتعقیب فعالین کارگری بود بین شرکت کنندگان غیرایرانی پخش گردید.
دو نفر از فعالین اتحاد بین المللی هنگام پخش بولتن درفاصله دو اجلاس، جلوی درب ورودی سالن کنفرانس با اعضای هیئت قلابی کارگری از ایران به سرپرستی غلامرضا عباسی روبروشدند و همانجا رو در رو به حضور آنان در کنفرانس اعتراض کردند. آنها با طرح شلاق زدن کارگران معترض درایران و زندانی کردن فعالین کارگری و اشاره به اعتصاب غذای جعفرعظیم زاده، انزجار خود را از این اعمال وحشیانه و حکومت ضدکارگر جمهوری اسلامی بیان داشتند.
تعدادی ازنمایند گان، بویژه ازآفریقا با حضور در محل اکسیون و مشاهده عکسها وپلاکاردهای مربوط به اوضاع کاری واعتراضات کارگران در ایران، توجه خاصی به موضوع نشان دادند. خانم کاتارینا پرلیت، رئیس سندیکای سوئیسی ssp که در تظاهرات شرکت کرده بود با سخنرانی به دو زبان آلمانی و فرانسوی حمایت خود را از مبارزات کارگران درایران وتظاهرکنندگان اعلام داشت.
به نمایندگی از تظاهرات کنندگان، یک هئیت چند نفره، به دفتر سازمان جهانی کار رفتند و پوشه ای شامل ترجمه نامه های سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران وحومه، سندیکای نیشکرهفت تپه، 4 نهاد کارگری و نامه های بهنام ابراهیم زاده، محمودصالحی وجعفر عظیم زاده را که همگی خطاب به اجلاس سازمانی جهانی نوشته شده بودند را دراختیارخانم کورین کورتیس، مسئول امورسندیکائی این سازمان قراردادند. همچنین نامه اعتراضی ای که از سوی کمیته برگزار کننده تظاهرات-سوئیس خطاب به دبیر کل سازمان جهانی کار نوشته شده بود، به خانم کورتیس داده شد. در این نامه ضمن افشای نقض فاحش حقوق پایه ای کارگران در ایران از جمله نقض کنوانسیون های سازمان جهانی کار توسط رژیم اسلامی، بطور مشخص مماشات این سازمان با رژیم مورد اعتراض قرار گرفته و در خواست شده بود که هیئت به اصطلاح کارگری رژیم از این سازمان اخراج شود.
تظاهرات درمحیطی صمیمی آغازشد وادامه یافت. تعدادی ازشرکت کنندگان درسخنرانی وپیام های خود به توضیح زندگی ومبارزات کارگران درایران وافشای جنایات ضدکارگری جمهوری اسلامی پرداختند. ازجمله سخنرانان، مسئول سابق بخش آموزشی ً اتحادیه آزاد کارگران ایران ً بود که به تازگی مجبوربه ترک کشور شده است . قعطنامه پایانی تظاهرات که در آن ماهیت و سیاست های ضد کارگری رژیم جمهوری اسلامی و هیئت نمایندگی این رژیم در سازمان جهانی کار افشا و محکوم شده بود و شامل خواستهای اجتماعی ومدنی بود، توسط یکی از اعضای کمیته برگزار کننده تظاهرات خوانده شد . تظاهرات با آواز خوانی به زبان کردی پایان یافت.
تظاهرات 6 ژوئن در مجموع اقدامی به جا و موفق آمیزبود: تعداد شرکت کنندگان بیش ازسالیان پیش بود، تظاهرات در محیطی گرم و صمیمانه بر گزار شد، نهاد ها و سازمان های شرکت کننده ازحقوق یکسان برخورداربودند، تقریبا همه چیز به خوبی تدارک دیده شده بود و نظم بر کار ها حاکم بود. امید که هر گونه کمبود و نارسایی در حرکتهای مشابه در آینده مرتفع گردد. وظیفه خود می دانیم که از تمامی شرکت کنندگان، رفقایی که از صبح زود در این اکسیون اعتراضی فعالانه شرکت داشتند و کمیته برگزار کننده این تظاهرات قدردانی کنیم.
سرنگون باد رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی
زنده باد سوسیالیسم
١٠ ژوئن ٢٠١٦
اتحاد بین‌المللی درحمایت ازکارگران درایران
نهادهای همبستگی با جنبش کارگری درایران ـ خارج کشور