در اعتراض علیه نظام مستبد سرمایه و تحمیل قوانین بردگی دیکته شده از جانب پارلمان اروپا به سرکردگی آلمان بر گرده طبقه کارگر اسپانیا، روز شنبه ١۵ سپتامبر در شهر مادرید و دیگر شهرهای اسپانیا میلیونها نفر به خیابانها ریخته و علیه این قوانین مقررات زدا و حذف بسیاری از هزینه های اجتماعی که چیزی غیر از به فقر کشانیدن کارگران و فرزندان آنان نخواهد بود علیه نظام سرمایه دست به اعتراض زدند. در اسپانیا هم اکنون نرخ بیکاری بویژه در میان جوانان زیر ٢۵ سال بیش از پنجاه درصد میباشد، این در حالی است که پارلمان اروپا با تحمیل اعتبارات مالی با بالاترین بهره برای نجات یکی از مهمترین اعضای خود، دریافت آتی این اقراض تحمیلی را بر دوش طبقه کارگر اسپانیا نهاده و شدت استثمار را برای مکیدن شیره جان کارگران افزایش میدهد. تحمیل این قوانین مستبدانه همزمان با بیکارسازی های وسیع، هرگونه چشم انداز بهبودی شرایط اقتصادی را به نقطه غیرممکن رسانیده است. این شرایط همزمان است با ورشکستکی اقتصادی یونان، پرتقال و فرو افتادن وضعیت اقتصادی ایتالیا و برخی کشورهای دیگر اروپایی به مرحله ورشکستگی خروج از بحران را برای تمامی کشورهای مرکزی بی چشم انداز کرده است. تنها نهادهایی که از این موقعیت بیشترین استفاده را میبرند؛ بانک ها و سرمایه دارانی میباشند که با بلعیدن بخش های ورشکسته سرمایه، بر قدرت مهارناشدنی خویش افزوده و به دولت های خصوصی سرمایه مالی در کنترل دولتها و جهان تبدیل میشوند. در برابر این فاجعه نظام استبدادی سرمایه، طبقه کارگر جهانی سه راه بیشتر در برابر خود ندارد، "مرگ"، "مهاجرت " برای فرار از این شرایط و "شورش". برای رهایی از این شرایط جهنمی تنها همبستگی جهانی کارگران خواهد توانست جهان را که تمامی زمینه های تحقق "از هر کس به نسبت توانش و به هر کس به اندازه نیازش" فراهم میباشد را راهبر باشد.
کارگران مهاجر اسپانیایی مقیم آلمان، در حمایت از این اعتراض میلیونی کارگران اسپانیا، طی فراخوانی در برابر کنسولگری آن کشور در شهر فرانکفورت، آکسیونی را برگزار نمودند که که با شرکت فعالین جنبش کارگری ـ سوسیالیستی شهر فرانکفورت هم مورد استقبال واقع گردید