در هفتۀ اخیر توجّه جهانیان به تهاجم نیروهای امنیتی اسرائیل، که ظاهراً در حال تعقیب پیکارجویانی بوده اند که گفته شده با عبور از مرز مصر وارد جنوب اسرائیل شده بودند، جلب شده است. این افراد طی عملیات خود هشت اسرائیلی را کشته بودند. از آن زمان، اسرائیل به حملات تلافی جویانه در غزه دست زده که تاکنون منجر به مرگ ۱۴ فلسطینی شده است. بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، از ارتش و سازمان اطلاعات و امنیّت داخلی کشورش به خاطر از بین بردن "سران" گروهی که حمله در مرز مصر را انجام داد، قدردانی کرده است. این ماجراجویی های وحشیانۀ دولت راست گرای اسرائیل، تازگی ندارد. امّا آن چه تازگی داشته، اعتراضات توده ای مردم اسرائیل علیه دولت راستگرای نتانیاهو در طول هفتۀ پیش از این تهاجمات مذکور بوده است که به غیر از چند گزارش کوتاه، با توجّه چندانی از سوی مطبوعات غربی رو به رو نشد.
روز شنبه، مورّخ ۱۶ مرداد ۱۳۹۰، در شهر تل آویو بیش از ۳۰۰ هزار نفر از کلّ جمعیّت ۵۰۰ هزار نفری این شهر به خیابان ها ریختند و خواهان «عدالت اجتماعی» شدند (در حال حاضر، کلّ جمعیت اسرائیل حدود ۷/۷ میلیون نفر است). امروزه بیش از ۲۰ درصد کارگران و زحمتکشان اسرائیل زیر خطّ فقر زندگی می کنند. در بیت المقدس همان روز بیش از ۳۰ هزار نفر در تظاهرات خیابانی شرکت داشتند. مطالبات اقتصادی مردم اسرائیل به سرعت به شعارهای سیاسی مانند «مصر فرامی رسد»، «مبارک،اسد، نوبت نتانیاهو است» و «استعفای نتانیاهو» تبدیل شدند. این تظاهرات گستردۀ ضدّ سرمایه داری در ۶۰ سال تاریخ اسرائیل بی سابقه بوده است. به دنبال این اعتراضات توده ای، «هستادروت» (فدراسیون سراسری کارگران ارض اسرائیل) نیز تهدید به یک اعتصاب عمومی کرد.
این وقایع نشان دهندۀ عمق بحران سرمایه داری در اسرائیل که خود بخشی از سرمایه داری جهانی است، می باشد. مبارزات مردم زحمتکش اسرائیل همراه با برداران و خواهران عرب خود در منطقه پیوند خورده است. ما از اعتراضات مردم اسرائیل در مقابل نظام سرمایه داری اسرائیل حمایت می کنیم، و خواهان پیوند مبارزات کارگران اسرائیل با کارگران کشورهای عربی به منظور برکناری دولت های سرمایه داری مستبد و تشکیل حکومت های کارگری هستیم.
شورای دبیری گرایش مارکسیست های انقلابی ایران
بیست نهم مرداد ۱۳۹۰