آزادی کارگران بازداشتی مس خاتون آباد، با وثیقه های سنگین!
طی روزهای گذشته به تدریج ۲۸ کارگر بازداشتی مجتمع مس خاتون آباد (وابسته به شرکت صنایع مس ایران) که به خاطر دفاع از حقوق حقه خویش مبنی برحق اشتغال وامنیت شغلی بازداشت و زندانی شده بودند با قرار وثیقه های ۵۰ میلیون تومانی! آزاد شده و به میان خانواده های خود بازگشتند.
هرچند آزادی این عزیزان موجبات خوشحالی و رضایت خاطر خانواده بزرگ کارگری را فراهم می کند، اما آزادی مشروط و موقت این کارگران، همراه با وثیقه های سنگین به راستی جای درنگ و تاملی را باقی می گذارد که تا حدود زیادی شیرینی این خبر را از آن می گیرد.
تعدادی از کارگران را با وعده ی کار و استخدام، در شرایطی بسیار سخت و طاقت فرسا، (که به گفته وکیل این کارگران نزدیک به ٦۰ درصد این کارگران را دچار مشکل ریوی کرده است) با دستمزدی بسیار ناچیز به خدمت می گیرند و پس از کشیدن شیره جان شان برای چندین و چند سال، به بهانه پایان پروژه، با ترفندی حساب شده (از طریق به اصطلاح برگزاری آزمون) تنها ۱۵۰ نفر از مجموع ۳۲۰ کارگر بیکار شده را استخدام و بقیه کارگران را که مشتمل بر ۱٧۰ نفر بودند اخراج و از کار بیکار می کنند. عوامل سرمایه به این حد نیز رضایت نداده و ۲۸ نفر از فعالین و نمایندگان کارگران اخراجی را که برای حقوق و مطالبات مسلم و اولیه خود مبنی بر روشن شدن وضعیت استخدامی و برخورداری از حق کار و داشتن شغل دست به اعتراض و تجمع زده بودند، تا صدای تظلم خواهی شان را به گوش مسئولین از یک سو و دیگر کارگران و همه ی وجدان های بیدار برسانند، بازداشت نموده، روانه زندان می کنند و پس از چند روز بلاتکلیفی و سرگردانی، سرانجام با وثیقه های ۵۰ میلیون تومانی به طور مشروط و تا فرارسیدن زمان دادگاه، ازاد می نمایند.
کارگران این مجتمع در دوازده سال پیش و در دوره ریاست جمهوری خاتمی نیز عیناً با همین خواست ها و مطالبات (برخورداری از حق کار و اشتغال دائم) به طرف فرمانداری شهر بابک در حال راه پیمایی بودند که با یورش وحشیانه گارد ویژه و نیروهای امنیتی و انتظامی و گلوله باران آن ها مواجه شدند که در نتیجه آن چهار تن از کارگران و یک دانش آموز کشته شده و تعداد زیادی از کارگران و خانواده های آنان زخمی و یا بازداشت شدند. پس از این کشتار وحشیانه، خاتمی و دیگر اصلاح طلبان حکومتی که در آن هنگام در قدرت بودند، قول دادند که این رویداد را پیگیری نموده و عاملین و آمرین آن را معرفی نمایند. اما می بینیم که پس از دوازده سال نه تنها این مسئله پیگیری نشد و عاملین و آمرین آن معرفی نگردیدند، بلکه در حول و حوش سالروز این واقعه دلخراش، بازهم این کارگران ستمدیده و استثمار شده مجتمع مس خاتون آباد هستند که با همان خواست ها و همان مطالبات مورد تهاجم عوامل سرمایه قرار می گیرند و دستگیر و زندانی می شوند و با قرار وثیقه های ۵۰ میلیون تومانی تا روز دادگاه آزاد می گردند!.
در نظر گرفتن چنین وثیقه های سنگینی برای کارگرانی که حتی جهت تأمین مایحتاج اولیه زندگی خود در مضیقه هستند و برای گذران زندگی و امرار معاش خود و خانواده هایشان، دچار مشکلند، هدفی جز سوق دادن هر چه بیش تر این کارگران به سوی تشدید مشکلات و تنگناهای اقتصادی و معیشتی و از این طریق ایجاد روحیه یأس و وادادگی در بین کارگران را دنبال نمی کند.
کارگرانی را که برای حق کار و جلوگیری از اخراج و بیکارسازی خود و هم طبقه ای هایشان تلاش و مبارزه می کنند، به عناوین مختلف تحت فشار و سرکوب قرار می دهند؛ ، دستگیر و زندانی می کنند و تا موعد فرا رسیدن دادگاه با وثیقه های ۵۰ میلیون تومانی، آزاد می نمایند، تا درس عبرتی باشد برای آنانی که هم اکنون در بافق و چادرملو و عسلویه و هفت تپه و شرکت واحد و سرتاسر کشور در عرصه های مختلف، در حال جدال و مبارزه با سرمایه داران و ایادی آن ها هستند. واضح است که قصد عوامل سرمایه از دست زدن به این گونه اقدامات، چیزی جز ایجاد رعب و وحشت به منظورخاموش نمودن صدای اعتراض کارگران نیست. صاحبان سرمایه و عوامل آن ها برای این که شرایط را بیش از پیش جهت انباشت و سودآوری مهیا نمایند، سال هاست که کارگران را احضار، بازداشت و زندانی می کنند؛ سال هاست که به جان تشکل های مستقل و خود ساخته ی کارگران افتاده اند تا حتی المقدور آن ها را متلاشی کرده، از حرکت و پویایی بازدارند؛ سال هاست که همه ی این راه ها را برای رسیدن به چنین خواست ها و مطامعی آزموده و آن ها را یکی بعد از دیگری در دستور کار خود گذاشته اند؛ اما راه به جایی نبرده و در آینده نیز نخواهند برد. چرا که کارگران به دستور این یا آن شخص و یا به خاطر خوش آمد فلان یا بهمان جناح سرمایه داری به میدان نیامده اند که با فرمان این یا آن فرد و این یا آن نهاد و ارگان سرکوب بر سر جای خود بنشینند و راه خاموشی و وادادگی در پیش گیرند. کارگران به حکم شرایط کار و زندگی خودرو در روی سرمایه و عوامل آن قرار می گیرند و دست به اعتراض و مبارزه می زنند. صاحبان سرمایه و نظریه پردازان آنان باید تا به امروز متوجه شده باشند که با این بگیر و ببندها و این قبیل اقدامات سرکوب گرایانه نمی توان جنبش حق طلبانه ای را که برای بهبود شرایط کار و زندگی و رهایی از ستم و استثمار سرمایه تلاش و مبارزه می کند از ادامه حرکت بازداشته، مجبور به سکوت و خاموشی نمود. آنان باید بدانند که کارگری را که بر اثر حرص و ولع سیری ناپذیر سرمایه و سودجویی بی حد و حصر مشتی سرمایه دار به روز سیاه نشسته است، نمی توان صرفاً با حربه ی تهدید و ارعاب بر سر جای خود نشانده، وادار به سکوت کرد. این خود واقعیتی است که تا زمانی که نتیجه و ماحصل کار و تلاش کارگران از تولید ارزش و ثروت در جامعه، چیزی جز فقر و فلاکت و بی حقوقی برای کارگران و رفاه و آسایش برای سرمایه داران نباشد، جنبش کارگری با همه ی موانعی که سرمایه در مقابل آن ایجاد خواهد کرد، همچنان به راه خود ــ که هیچ چیز جز بهبود مداوم و پیوسته ی شرایط کار و زندگی کارگران و رهایی از باتلاق متعفن سرمایه نیست ــ ادامه داده و باز نخواهد ایستاد. کارگران قطعن در مقابل این بی عدالتی ها و تعرضات ساکت نخواهند نشت. همان گونه که تا کنون ساکت ننشسته اند. آنان بارها و بارها اعتراض خود را نسبت به شرایط سخت و ذلت بار زنددگی نشان داده و همواره به دفاع از موجودیت و حرمت خویش برخاسته اند. اگر چه هر گونه اعتراض و حق طلبی آنان همواره با تهدید و بازداشت و زندان پاسخ گرفته است.
***
فعالیت و مبارزه برای افزایش حداقل دستمزد، پرداخت حقوق معوقه، دفاع از حق کار و امنیت شغلی و جلوگیری از اخراج و بیکارسازی؛ حق برخورداری از بیمه های اجتماعی مکفی، لغو قراردادهای موقت و سفید امضا، حق داشتن تشکل های مستقل و متکی به خود و حق اعتصاب و . خواسته ها و مطالباتی نیستند که دفاع از آن ها جرم تلقی شده و کارگران بابت پیگیری آن ها تحت تعقیب قرار گرفته، بازداشت، محاکمه و زندانی شوند. این خواست ها امروزه در ردیف حقوق اولیه و مسلم کارگران به حساب آمده و دفاع از آن ها در واقع دفاع از حق زندگی محسوب می شود. کارگران توليد كنندگان اصلي ثروت و رفاه در جامعه هستند، نمی توان آنان را با زور و تهدید و زندان از حقوق انساني شان محروم نمود و انتظار هیچ عکس العملی را نیز از آن ها نداشت.کارگران خاتون آباد و بافق و چادرملو و هفت تپه و شرکت واحد و کارگران سرتاسر ایران هزاران بار حق دارند که برای مطالبات حقه خویش صدای اعتراض خود را بلند کنند.
سرمایه داران امروزه از تمامی ظرفیت های قانونی و فرا قانونی برای تحمیل انواع بی حقوقی و ستم به طبقه کارگر ایران بهره می برند.. ما کارگران نیز باید براي تحقق حقوق و مطالبات خویش در همه ی عرصه ها و ابعاد متحد و متشکل شویم و تمامي موانع پيش روي خود را، با اتكا به مبارزه و قدرت ِ اتحاد و همبستگي طبقاتی مان و همچنین برپايي تشكل هاي مستقل و متکی به خود، از سر راه برداریم.
کمیته ی هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن عرض شادباش به تمامی کارگران و خانواده های این عزیزان و اعلام حمایت از کارگران آزاد شده خاتون آباد و خواست ها و مطالبات برحق آنان، خواهان آزادی کامل و بدون قید و شرط این عزیزان و تمامی کارگران و زندانیان سیاسی و عقیدتی و پایان بخشیدن به هر سطحی از فشار و سرکوب نسبت به آنان می باشد. کمیته هماهنگی همچنین از همه ی کارگران، تشکل های کارگری و انسان های آزادی خواه و عدالت طلب ایران و جهان می خواهد که به هر طریق ممکن و در حد توان به دفاع از این کارگران و تمامی کارگران در بند بپردازند.
۱۳۹۴/۱۱/۲٧
****************
از کارگران بازداشت شده کارخانه ذوب فلز خاتون آباد حمایت کنیم
در دوازدهمین سال کشتار بیرحمانه کارگران معدن مس خاتون آباد که در دفاع از حق برخورداری از کار و بهبود شرایط زندگی توسط ایادی سرمایه به خاک و خون کشیده شدند و در حول و حوش سال روز این کشتار وحشیانه، ۲۸ نفر دیگر از کارگران کارخانه ذوب فلز این شهر (خاتون آباد) باز داشت شده و به زندان شهربابک منتقل شدند.
تاکنون هیچ پاسخ مشخصی در مورد علت بازداشت و زندانی کردن این کارگران از طرف مسئولین ارائه نشده و خانواده های این کارگران همچنان در بی خبری و نگرانی به سر می برند. این کارگران جزء ۳۲۰ کارگری بودند که تنها با وعده جذب در پروژه پالایشگاه و به امید استخدام در این شرکت، به مدت چهار سال با دستمزدی ناچیز و به مراتب زیر خط فقر، همه ی سختی ها و مرارت هایی را که ایادی و دست نشاندگان سرمایه در هیئت کارفرما و مدیر عامل و در یک کلام سرمایه دار در حق آنان روا داشته بودند تحمل کردند و سرانجام پس از مدتی به بازی گرفته شدن با مانعی به نام آزمون استخدامی مواجه شدند. آزمونی که در واقع بهانه ای بود برای اخراج کارگران، با توجیهی به ظاهر عامه پسند. عوامل سرمایه در واقع با همین ترفند بود که جمعا ۱٧۰ نفر از کارگران را اخراج و ۲۸ نفر از آن ها را نیز بازداشت و روانه زندان کردند.
گزارش ها حاکی از ان است که در روز سه شنبه ٦ بهمن ماه، مامورین یگان ویژه، به کارگرانی که در اعتراض به نتایج آزمون استخدامی و بیکار سازی خود در نمازخانه کارخانه جمع شده بودند یورش برده وآن ها را بازداشت و شبانه به زندان شهر بابک منتقل نمودند. ظاهرا قضیه از این قرار است که کارگرانی که با وعده جذب در پروژه پالایشگاه ، به مدت چهار سال با دستمزد کم و در شرایط سخت کار کرده بودند به ناگاه با مانعی به نام آزمون استخدامی مواجه شدند. کارگران که به این موضوع واقف بودند از ابتدا با همراهی خانواده هایشان نسبت به به برگزاری آزمون اعتراض کرده و خواهان آن بودند که کارفرما طبق وعده خود عمل نماید . اما از ۳۲۰ نفر از کارگرانی که پیش از برگزاری آزمون از کاراخراج شده بودند،تنها ۲۸۰ کارگر واجد شرایط شرکت در آزمون اعلام شدند و از این تعداد نیز بار دیگر تنها ۱۵۰ نفرپذیرش شدند. و به این ترتیب کارفرما بعد از اینکه چهارسال با دادن وعده استخدام کارگران را در شرایط سخت وادار به کار کرده بود با یک ترفند اکثریت کارگران را اخراج کرد.
اینکه این کارگران نسبت به اخراج خود از کار معترض بوده اند و یا نسبت به چگونگی آزمون استخدامی اعتراض داشته اند دراصل قضیه هیچ تفاوتی ایجاد نمی کند. در هر صورت آنها از حق اشتغال خود یعنی از حق زندگی دفاع کرده اند.اینطور که مشخص است گویا دفاع از حقوق ابتدایی نظیر حق اشتغال، خوش آیند سرمایه نیست و آن ها را نگران و خوابشان را پریشان می کند. به همین دلیل است که همه روزه شاهد دستگیری و بازداشت کارگران هستیم. دستگیری کارگران عسلویه، دادگاهی شدن کارگران معدن بافق و همچنین محاکمه کارگران سیمان دورود همه و همه حکایت از وحشت سرمایه از نیروی عظیم کارگران و تلاش جهت خاموش کردن صدای اعتراض آنان، از طریق تشدید فشار بر کارگران دارد. اگر به خواسته های همه این کارگرانی که طی یکماهه اخیر بازداشت شده اند نگاه کنیم می بینیم که خواسته انها یا بازگشت به کار بوده و یا دریافت حقوق معوقه که ابتدایی ترین خواسته و حقوق انسانی است.
دفاع از کارگران بازداشت شده وخانواده های آنها دفاع از حق زندگی است.کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری ضمن حمایت از کارگران بازداشت شده کارخانه ذوب فلزخاتون آباد، خواهان آزادی فوری و بی قید وشرط این کارگران و توقف فشار و بازداشت ومحاکمه کارگران می باشد.
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
۱۴ بهمن ۱۳۹۴