بهنام ابراهیم زاده به قرنطینه زندان گوهردشت منتقل شد
بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و حقوق کودکان عصر امروز به قرنطینه زندان گوهردشت منتقل شد بنا بر اظهار همسر بهنام ابراهیم زاده هنوز معلوم نیست که بهنام را به کدام بخش این زندان منتقل کنند.
بهنام ابراهیم زاد پس از محاکمه مجدد و محکومیت به ٩ سال و چهار ماه زندان از روز دوم بهمن ماه جاری به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شده بود و در طول ٢٦ روز گذشته خانواده اش از وضعیت وی هیچ اطلاعی نداشتند. بنا بر اظهار همسر بهنام ابراهیم زاده، وی ساعت ١٨ امروز طی تماسی تلفنی از زندان گوهردشت اعلام کرد ساعتی پیش به قرنطینه این زندان منتقل شده است و معلوم نیست که او را به کدام بخش زندان منتقل کنند.
بهنام از جمله فعالین کارگری محکم و استواری است که بارها در اعتراض به شرایط خود و بدرفتاری مسئولین زندان دست به اعتصاب غذا زده است. وی بدنبال وقایع بند ٣۵٠ زندان اوین در اواخر فروردین ماه امسال و در حالی که بشدت مورد ضرب و شتم قرار گرفته بود ابتدا به بند ٢۴٠ و سپس به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شد و نهایتا از آنجا به زندان گوهردشت انتقال پیدا کرد و در این زندان بود که به دلیل انتقالش به بند زندانیان خطرناک دست به اعتصاب غذا زد و علیرغم تحمل نزدیک به ۵ سال زندان بار دیگر با اتهامات واهی محاکمه و به ٩ سال و چهار ماه زندان محکوم شد و به فاصله کوتاهی پس از این محاکمه از روز دوم بهمن ماه جاری به بند ٢٠٩ زندان اوین منتقل شد و در طول ٢٦ روز گذشته هیچ خبری از وی در دست نبود. تمام این شرایط سخت در طول پنج سال گذشته در حالی بر این فعال کارگری و حقوق کودکان تحمیل شده است که تنها فرزند وی به بیماری سرطان مبتلاست و نیاز شدید به حضور پدر در کنارش دارد.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با محکوم کردن شرایط سخت و غیر قابل تحملی که بر بهنام ابراهیم زاده تحمیل کرده اند خواهان لغو حکم جدید صادره بر علیه این فعال کارگری و آزادی فوری و بی قید و شرط بهنام و دیگر فعالین کارگری در بند و تمامی انسانهای شریفی است که بدلیل آزادیخواهی و حق طلبی به زندان افکنده شده اند.
٢٧ بهمن ماه ١٣٩٣
*******************
محکومیت مجدد بهنام ابراهیم زاده به نه و نیم سال زندان را
قویا محکوم میکنیم و خواهان آزادی فوری این فعال کارگری هستیم
بهنام ابراهیم زاده فعال کارگری و حقوق کودک پس از تحمل نزدیک به ۵ سال حبس و در حالی که یک زندانی است و دستش از هر نوع اعتراض خیابانی و اعمال فشار بر قدرت حاکم کوتاه است بار دیگر به نه و نیم سال زندان محکوم شد. بهنام یک کارگر معترض و یک انسان شریف است و نمیتواند هیچ جرمی جز سازش ناپذیری در زندان مرتکب شده باشد. آیا تکاندهنده تر از این میتواند وجود داشته باشد که انسانی را که نزدیک به ۵ سال از بهترین دوران عمرش را در زندان سپری کرده است بار دیگر به ۵/٩ سال زندان محکوم کنند؟ محکومیت چنین انسانی به نه و نیم سال زندان دیگر، بیش و قبل از اینکه کوچکترین اتهامی را متوجه این انسان عزیز بکند بیانگر سیمائی از یک وضعیت خشونت بار و بغایت غیر مدنی است که امروز در قرن ٢١ بر کشور ما حاکم است.
صدور چنین حکمی بر علیه یک کارگر در حالی صورت گرفته است که غارتگران میلیاردها میلیارد تومان از اموال ما کارگران با اسکورت و محافظ راست راست میگردند و در بهترین و مجلل ترین خانه ها زندگی میکنند اما کارگری همچون بهنام که تمام عمرش رنج و زحمت بوده و تنها جرمش مبارزه و تلاش برای پایان دادن به کار کودکان و دفاع از حقوق هم طبقه ای هایش بوده است باید پس از تحمل نزدیک به ۵ سال حبس و دوری از یگانه فرزند بیمارش و در حالی که خانواده اش در منزلی استیجاری در جنوبی ترین نقطه تهران زندگی میکنند به ۵/٩ سال زندان دیگر محکوم شود. این آن وضعیت دردناک و غیر قابل تحملی است که ما کارگران و مردم ایران با آن مواجه ایم و برای برون رفت از آن باید دست در دست هم بگذاریم و اجازه ندهیم هر بلائی که میخواهند بر سرمان بیاورند.
وضعیتی که بر بهنام و دیگر کارگران زندانی ایجاد شده است تنها گوشه ای از شرایط مصیبت باری است که در این کشور بر ما کارگران تحمیل شده است. نیروی کار مال ما کارگران است اما دیگرانی از بالا بر سر قیمت آن تصمیم گیری میکنند، خط زندگی را برای ما خط فقر تعریف میکنند اما به این هم اکتفا نمیکنند و مزد ما یعنی سهم مان از زندگی را چندین برابر زیر خط فقر تعیین میکنند، با این حال برای این دور تسلسل ستم گرانه نیز هیچ مرزی قائل نمیشوند و همین مزد چندین برابر زیر خط فقر را ماهها پرداخت نمیکنند. قراردادهای موقت و سفید امضا کفاف غارتگری شان را نمیدهد در مجلس شورای اسلامی در صدد تحمیل شرایط راحت تری برای اخراج مان بر میایند و تلاش میکنند تا با وارد کردن شرایط اقتصادی و اجتماعی و سیاسی کشور بر معیار تعیین مزد و امنیت شغلی، قوت لایموتمان را نیز از گلویمان بیرون کشند. آنوقت و در تحت چنین شرایط غیر قابل تحملی اگر کارگری صدایش در بیاید چه در محل کار و چه بیرون از محل کار مورد استنتاق و بازداشت و تعقیب قضائی قرار میگیرد و به سالها زندان محکوم میشود. بدون تردید چنین وضعیتی غیر قابل دوام است و همچنانکه شاهدیم علیرغم وجود بالاترین درجه از ناامنی شغلی و باز بودن دست دولت و کارفرمایان در اخراج کارگران و این همه بگیر و ببند آنان، روزی نیست که در جای جای کشور کارگران دست به اعتصاب و اعتراض نزنند. این اعتراضات شاهد محکمی بر این مدعاست که طبقه کارگر ایران و پیشروان آن، نه تنها با بگیر و ببند و زندان و احکام تکاندهنده همچون حکمی که به بهنام داده اند ذره ای عقب نشینی نخواهند کرد بلکه با عزمی راسخ تر و با اتحاد و همبستگی روز افزون تری برای دست یابی به یک زندگی انسانی به میدان خواهند آمد.
بهنام ابراهیم زاده یک کارگر زندانی است و تنها جرمی که در داخل زندان مرتکب شده است ابراز نظر بوده است و بس. محکومیت این انسان شریف به ۵/٩ سال حبس مجدد بیش از اینکه چیزی در مورد مجرمیت این فعال کارگری بگوید بیانگر تلاش سرمایه داری ایران برای تحمیل برده وارترین شرایط بر طبقه کارگر و ترس و دست پاچگی دست اندرکارانش از ابراز نظر یک کارگر از داخل زندان است.
ما صدور این حکم را قویا محکوم میکنیم، خواهان لغو فوری آن و آزادی بی قید و شرط بهنام و دیگر کارگران دربند و همه انسانهای شریف و آزادیخواهی هستیم که در زندانهای سراسر کشور به بند کشیده شده اند و بدینوسیله از همه سازمانها و نهادهای کارگری و حقوق بشری در ایران و سراسر جهان میخواهیم تا نسبت به صدور حکم ۵/٩ سال زندان مجدد بر علیه بهنام ابراهیم زاده دست به اعتراض بزنند و اجازه ندهند صدور چنین احکامی به یک روال در برخورد به فعالین کارگری تبدیل بشود.
اتحادیه آزاد کارگران ایران - ١٨ دی ماه ١٣٩٣