بیانیه چهار زندانی سیاسی زن از اوین:
رهایی از دیکتاتوری حاکم با توسل به نیروهای اجتماعی میسر است
با کشتار و جنایت موجودیت یافت و با اشغالگری صاحبِخانه شد و در طول حیاتش، با تجاوز و نسلکشی، خاورمیانه را به میدان جنگهای بیپایان بدل کرد.
اسرائیل بهعنوان پادگان آمریکا در خاورمیانه، بهعنوان نمایندهی ابرقدرتهای جهان پس از جنگ جهانی دوم در منطقه سر برآورد و از همان آغاز در فلسطین، عراق، افغانستان، سوریه، یمن و اخیرا با نسلکشی در غزه توحش خود را به دنیا نشان داد.
در هیچکدام از این کشورها نه بمب اتمی یافت شد و نه تدارکی برای غنیسازی در میان بود.
نسلکشی به دلیلی منطقی نیاز ندارد اما دموکراسیِ غربی برای توجیه توحشِ مدامش در جهان و برای حفظ وجههی دموکرات مَنشی که مدعی آن است همواره در پی بهانهایست. هویت آمریکا و «رژیم فاشیستی اسرائیل» با «تجاوزگری» و «کودککشی» شکل گرفته است و به هر کشوری که نظر کردند جز جنگ و ویرانی به بار نیاوردند.
حمله به ایران و کشتار غیرنظامیان و نابودی زیرساختهای کشور توسط «رژیم صهیونیستی» و حامیان آمریکاییشان محکوم است. همچون دیگر جنایاتشان در دنیا، در خاورمیانه؛ و متعاقب آن حمایت از اسرائیل و اتکا به قدرتِ ویرانگرش توسط هر فرد، گروه یا جریان سیاسی، با هر رویا و تصوری نیز محکوم و نشان از دنائت و رذالتِ حامیانش دارد.
رهایی ما مردم ایران از دیکتاتوری حاکم بر کشور به همت مبارزهی تودهها و با توسل به نیروهای اجتماعی میسر است، نه با دل بستن به قدرتهای خارجی یا چشم امید داشتن به آنان. قدرتهایی که همواره با استثمار و استعمار، با جنگافروزی و کشتار در پی کسب منافع بیشتر، ویرانی را نصیب کشورهای منطقه کردهاند برای ما رهآوردی جز ویرانی و استثمار نوین نخواهند داشت.
نابود کردن زیرساختهای سوریه پس از سرنگونی اسد و تکرار همان شیوه در ایران نشان از شهوتِ اسرائیل به خاورمیانهای ضعیف و تحت سلطه دارد. و این گویای این امر است که در طراحی نوین خاورمیانه، نظامی میتواند دوام بیاورد که اقتدار «اسرائیل» بر منطقه را بیقید و شرط پذیرا باشد.
خائنان به ایران و خائنان به خلقهای خاورمیانه و خائنان به سالها مبارزات آزادیخواهانهی مردم علیه ستم بدانند خیانت و دنائتشان در حافظهی مردم ایران و در تاریخ ثبت خواهد شد.
آیندگان از آنان که بر جنازههای مردم بیدفاع به پایکوبی ایستادهاند به ننگ یاد خواهند کرد.
ریحانه انصاری، سکینه پروانه، وریشه مرادی، گلرخ ایرایی
خرداد ۱۴۰۴ -
زندان اوین