!اول ماه مه، روزجهانی کارگر، گرامی باد

اگر اول ماه مه یكی از خجسته‌ترین و خاص‌ترین روزهای جهان است، در ایران این روز حدیثی دیگرگونه دارد: حاكمیت اصرار دارد كه برای لوث كردن این روز، هفته‌ی كارگر اعلام كند؛ تشكل كارفرمایان (اتاق بازرگانی) یك‌ صد و بیست ‌و هشتمین سالگرد تأسیس خود را با كبكبه و دبدبه جشن می‌گیرد، ولی كارگران حتی اجازه‌ی تشكل و گرفتن جشن و مراسم آرام را هم ندارند، چه رسد كه آزادانه به خیابان‌ بیایند و فریاد دادخواهی سر دهند؛ هرگونه تشكل كارگری سركوب می‌شود؛ فعالان شجاع كارگری، امثال اسالو، مددی، شهابی، رخشان و ... در زندان‌ها می‌پوسند؛ موج موج كارگران و فعالان كارگری بازداشت، تهدید و ارعاب می‌شوند؛ روزنامه‌ها و مطبوعات از انعكاس اخبار مربوط به اعتراض‌ها و اعتصاب‌های كارگری منع می‌شوند. گذشته از این، طبقه‌ی كارگر ایران، امسال افزون بر بیكاری و سركوب و خفقان، زیر بار حذف یارانه‌ها و تعدیل اقتصادی و گرانی سرسام‌آور كمر خم كرده است.
با این همه، اول ماه مه، روز جهانی كارگر، روز جشن و سرور كارگران، روز تجدید پیمان برای دست‌یابی به حقوق صنفی، اجتماعی و سیاسی طبقه‌ی كارگر و امید به آینده‌ی روشن است.