کارگران جهان در شرایطی به استقبال اول ماه مه می روند که سرمایه جهانی، بشکل نئولیبرالیسم آن در بحرانی ژرف که برخاسته از خصوصیت ذاتی اوست، غوطه ور است. و تصور رهائی از آن در چنین نظامی امریست محال. دیگر پوسته سرمایه داری با هستهً خود یعنی مناسبات تولید بورژوازی، مطابقت نداشته و تاریخ مناسبات این شیوه از تولید، دورانش سپری شده و نبرد بی امان کار و سرمایه زوال نظم ستمگرانه حاکم بر جهان را نوید می دهد.
اقتصاد بیمار سرمایه داری ایران که حلقه ایست از زنجیرهً جهان سرمایه داری، در بحران علاج ناپذیری گرفتار آمده که باندهای اقتصاد مافیایی درون حاکمیت جمهوری اسلامی و نیز کارفرمایان خصوصی راه برون رفتی نخواهند داشت. بحران عمیقی که ابعاد ویرانگر آن بر زندگی و معیشت کارگران سایه افکنده، و فاصله عظیم وهولناک فقر و ثروت را به منتهای درجه، رشد داده است.
شتاب حوادث، که ناشی از این بحران مزمن است، اقشار مختلف اجتماعی را به رویاروئی سیاسی مستقیم با رژیم کشانده است. ارگان های حاکمیت سرمایه که در کل، نظامی ـ امنیتی است، چارهً کار را، در سرکوب و بی حقوقی مطلق توده های مردم می بینند. ازاین رو هر صدا وحرکت آزادی خواهانه و برابری طلبی، پاسخش دستگیری، زندان ، شکنجه و اعدام است.
اما این پایان کار نیست. در عرصهً این پیکار، نه جنبش زنان، نه جنبش دانشجویان، نه جنبش معلمان و نه جنبش جوانان ما با همه ددمنشی های رژیم نه تنها عقب نشینی نکرده اند، بلکه درهرموقعیت ومناسبتی که ازشرایط اجتماعی موجود به دست می آورند، خواسته ها و مطالبات مترقیانه خود را در مبارزه علیه رژیم فاسد جمهوری اسلامی ارتقا می بخشند.
در چنین شرایطی، طبقه کارگر ایران که پیشتاز مبارزه ی نهایی علیه جمهوری اسلامی است و تغییرات بنیادی ساختار اجتماعی ایران، در زمینهً سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بر دوش اوست و در یک جمله وظیفه اش برپائی انقلاب اجتماعی در ایران است، در وضعیت دشوار قرار گرفته است.
از یک سو، برای خواسته های اولیه خود که همانا تشکلهای مستقل صنفی ـ سیاسی است. با رژیمی به غایت ارتجاعی در مبارزه است و از سوی دیگر بار سیاسی شتاب حوادث، چشم انداز یک انقلاب تمام عیار را پیش رویشان گشوده است. بنا به تجربه تاریخ در چنین شرایطی راه به سوی مبارزه و پیروزی هر چند سخت ولی میسر است.
جا دارد در سالگرد روز کارگر و جدال نیروی کار و سرمایه به خیل عظیم کارگران افغانی و خانواده شان بیاندیشیم و از حیثیت و حقوق کاری آنها دفاع قاطعانه نمائیم، چرا که به شدیدترین وجه ممکن استثمار میشوند.
دوستان کارگر، نهادها و تشکلات مستقل کارگری داخل کشور، کمیته موقت اول ماه مه در پاریس که منتخب مجموعه ای از فعالین سیاسی است، همگام با شما از کلیه مطالبات سیاسی ـ صنفی تشکل های مستقل کارگری که خارج از موازین استثمارگرانه رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی، جهت استقلال طبقاتی مبارزه سخت و دشواری را پیش میبرید،حمایت می کند و حداقل تلاش ما رساندن صدای شما به جهانیان و همقطاران طبقه شما خواهد بود.
سرنگون باد رژیم جمهوری اسلامی
زنده باد آزادی ـ زنده باد سوسیالیسم
زنده باد اول ماه مه روز همبستگی جهانی کارگران
کمیته موقت اول ماه مه در پاریس