فقر و فلاکت روز افزون، ابربحرانها، ورشکستگی اقتصادی، رانت و فساد و ناکارآمدی، تخریب وغارت منابع و محیط زیست که امروزه هستی جامعه را به مخاطره انداخته است، محصول دهه ها سرکوب وبی حقوقی صاحبان حقیقی ثروت و سامان جامعه است.
اما این نیمه حقیقت است و نیمه دیگر حقیقت، تکاپوی جامعه زنده و تشنه ی رهائی است که بیش از این توان و امکان تحمل چنين درخودماندگی تحمیلی و بن بست فراگیری را ندارد.
ما جمعی از زندانیان سياسی، همراه خیل کارگران،معلمان، پرستاران،دانشجویان و اساتید دانشگاه، زنان و مردان آزادی‌خواه، فعالان حقوق کودک، محیط زیست،روزنامه نگاران، اقلیت ها همگی در نفی تبعیض و بهره کشی، استبداد و کهنه پرستی در یک سمت ایستاده ایم.
ما بیشماران جامعه هستیم و روز کارگر روز همه ی ماست
مایی که برای پی ریزی و ساختن جامعه ای نوین و در شان انسان مدرن امروزی، جامعه ای بدون فقر و بهره کشی و سرکوب، همراه و همنبرد همدیگریم.
در شرایط حاضر بایستی گام‌های کوچکمان را مستحکم و از تمام فرصت ها و امکانات عمل بهره بگیریم. ارتباطات‌ فردی و اجتماعی امان را گسترش و تحکیم ببخشیم و با همبستگی و ایجاد شبکه‌ها به طرح و تدارک و سازماندهی مبارزاتمان بپردازیم و از مطالبات یکدیگر حمایت بعمل آوریم و به استقبال گشایش های عظیم اجتماعی برویم که خود آنرا رقم خواهیم زد.