در روز جهانی کارگر، کارگران و هم طبقه‌ای‌هایشان در سراسر جهان، به یاد کارگران شیکاگو که به خیابان‌ها آمدند و به خاطر مطالبات‌شان جان باختند، رژه می روند.
این روز به عنوان یک سنت کارگری، روز کیفرخواست ما کارگران علیه تمامی بی‌حقوق هایی ست که سرمایه داری و سرمایه‌داران بر ما اعمال می‌کنند. ما کارگران جوشکار شهرک صنعتی و جوشکاران سیار شهر سنندج هم به استقبال اول ماه مه (١١ اردیبهشت)، روز جهانی کارگر می‌رویم. ما همچون هم طبقه‌‌ای‌های خود سازندگان نعمت‌های روی زمین هستیم اگرچه خود از آن بی‌بهره‌ایم. ساخت و سازهای صنعتی، آسمان خراش‌ها و آپارتمانها را ما کارگران جوشکار با تحمل سخت‌های کار و تنفس دود و هوای آلوده و بی‌خوابی ناشی از سوزش چشم‌های خسته‌مان می‌سازیم و با وجود این که از ابتدایی‌ترین حق خود، که همانا داشتن تشکلی مستقل، متشکل از نمایندگان واقعی ما کارگران و محلی برای تجمع و ابراز وجود خود بی‌بهره هستیم، اما باز ناامید نشده ایم و تلاش‌هایمان را دو چندان خواهیم کرد تا به یک زندگی شرافتمندانه و انسانی دست یابیم و یکصدا و یکپارچه خواسته ها و مطالبات‌مان را به شرح زیر در روز جهانی کارگر فریاد خواهیم زد:
١- ما خواهان به رسمیت شناختن روز جهانی کارگر به عنوان روز رسمی و آزادی برپایی مراسم مستقل و با شکوه این روز هستیم.
٢- ما جوشکاران شهر سنندج باید از بیمه تامین اجتماعی و بیمه بیکاری برخوردار باشیم.
٣- جوشکاران باید طبق فهرست بهایی که نماینده خود جوشکاران در اتحادیه آن را تعیین می‌کنند. دستمزد دریافت کنند و این در صورتی است که این اتحادیه هیچ‌گونه سازماندهی در مورد تعیین دستمزدها انجام نمی‌دهد و شرایط لازم برای سوء استفاده کارفرمایان را فراهم ساخته است.
۴- ما خواهان تأمین مکان جهت ادامه کار از طرف مقامات ذیربط به دلیل عدم توانایی پرداخت اجاره کمرشکن محل کسب خود هستیم.
۵- ما خواهان منظور کردن کار جوشکاری به عنوان مشاغل سخت و زیان‌آور و برخورداری از شرایط بازنشستگی پیش از موعد می‌باشیم.
٦- ما خواهان حمایت دولت و سازمان بیمه تأمین اجتماعی از جوشکاران در مقابل حوادث ناشی از کار هستیم.
٧- ما کارگران جوشکاران حمایت خود را از دیگر کارگران برای به دست آوردن حقوق و مطالبات‌شان اعلام می‌داریم.
جمعی از جوشکاران شهرک صنعتی و جوشکاران سیار شهر سنندج
٣/٢/١٣٩٠
کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
چهارشنبه ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۰