جعفر پویه

اصلاحیه قانون کار = بی حقوق کردن کارگران


بیست یکم مرداد ماه هشتاد و پنج


ایران نبرد

فراسوی خبر ... پنجشنبه ١٩ مرداد

بار دیگر تیغ تیز حذف حقوق کارگران از قانون کار به کار افتاده است و دولت احمدی نژاد در حال تصویب اصلاحیه ای است که دست کارفرمایان را در اخراج کارگران باز می گذارد.

احمدی نژاد که با شعار عوام فریبانه بردن پول نفت بر سر سفره مردم بر سر کار آمده است، کم کم زهر قیمت رو به بالای نفت را با ابزار قدرت ولایت فقیه به مردم می چشاند و با گامهای بلند همان حداقل حقوقی که در قوانین ضد مردمی رژیم وجود داشت را نیز حذف می کند. در راستای ترویج این بی حقوقی، فیلترینگ اینترنت شدت گرفته است، دستگیریهای خودسرانه و اعدامها رو به فزونی دارد، بساط تشکلهای زرد همچون "کانون دفاع از حقوق بشر" جمع می شود و از همه بدتر، دست در سفره کارگران کرده است تا همین لقمه ناچیز را نیز از آنان دریغ کند.

براساس اصلاحیه جدید قانون کار، کارفرمایان پس از دوبار تذکر می توانند کارگر شاغل را اخراج کنند و در صورت شکایت کارگر و ذی حق بودن او، کارفرما مکلف به پرداخت یک تا سه ماه حداقل حقوق به او می شود. ناگفته پیداست که در چنین وضعیتی هیچ گاه حق به جانب کارگران نخواهد بود و نهادهای قضاوت کننده در رژیمی ضد انسانی، از حداقل خصایل انسانی نیز بی بهره اند تا سفره خالی کارگران را بر منافع کارفرمایان ترجیح دهند. اما این همه ی تغییرات این اصلاحیه نیست، از دیگر مواردی که زیر قیچی حَرَس جراحان حقوق کارگران در دولت احمدی نژاد قرار گرفته، حق تشکل یابی کارگران است. این ماده که با توجه به مقاوله نامه های ٨٧ و ٩٨ سازمان جهانی کار در مورد تشکلهای مستقل کارگری و حق کارگران در تشکیل سندیکا و دیگر مجامع صنفی تدوین گردیده، به کلی از قانون کار حذف شده است. حذف فصل ششم قانون کار و مبحث تشکلهای کارگری به معنای حذف کارگران و نمایندگان آنها از پروسه های تصمیم گیری حتا درباره دستمزد و دیگر حقوق و خواسته های کارگران می باشد. در این اصلاحیه همچنین شاهکار دولت در مورد دو نرخی کردن حداقل دستمزد کارگران قانونی می شود و تبعیض در محیط کار نیز همچون تبعیض در دیگر مراکز حکومتی که بر اساس دین و مذهب و وابستگی فامیلی و قومی اعمال می شود، رسمیت پیدا می کند.

برای عقب راندن دست اراذل حکومتی از سفره خالی کارگران، باید وارد کارزار شد. تشکلهای وابسته حکومت و جریانات ضد کارگری همچون "خانه کارگر" و "شوراهای اسلامی کار" را باید از محیطهای کاری راند و با برپایی نهادهای مستقل کارگری به مصاف دولت کارفرما و کارفرمایان رفت. باید تمام محاسبات آنها را که فکر می کنند توانسته اند نسق همه را بگیرند بهم ریخت و با برگزاری اعتراضات وسیع و همبسته، آنها را وادار به عقب نشینی کرد. و گرنه با این شیوه که آنها در پیش گرفته اند، کم کم قوانین برده داری و عصر جاهلیت را بر محیطهای کاری حاکم خواهند کرد.

جعفر پویه

برگرفته از: ایران نبرد